ขิง

ลักษณะ

                  ขิง เป็นพืชล้มลุก มีแง่งใต้ดิน แง่งจะแตกแขนงคล้ายนิ้วมือ ลำต้นที่อยู่เหนือดินงอกจากแง่งตั้งตรงยาวราว 2 - 3 ศอก ใบเรียวแคบปลายใบแหลม ดอกเป็นช่อขนาดเล็ก ก้านดอกสั้น ดอกสีเหลืองบานจากโคนไปหาส่วนปลาย ส่วนที่ใช้บริโภคคือ เหง้า

แหล่งผลิต

                  แหล่งที่ผลิตเป็นการค้า ได้แก่ จังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย เลย พะเยา เพชรบูรณ์ พิษณุโลก ประจวบคีรีขันธ์ และชุมพร 

การขยายพันธุ์

                  ขยายพันธุ์โดยท่อนพันธุ์ เหง้า 

การปลูก

                   ขิงชอบดินเหนียวปนทรายอุดมสมบูรณ์ค่อนข้างชุ่มชื้น แต่ระบายน้ำได้ดี ไม่ชอบน้ำขังแฉะ แสงแดดพอควร เตรียมพันธุ์ขิงโดยน้ำท่อนพันธุ์มาตัดเป็นท่อน ๆ แต่ละท่อนมีตา 3 - 5 ตา วางให้ตาตั้งขึ้น คลุมฟางปิดทับ รดน้ำพอชุ่ม เมื่องอกแล้วนำมาวางให้ด้านที่แตกหน่อตั้งขึ้น กลบดิน และใช้ฟางคลุมตลอด ถ้าต้องการให้ขิงแตกหน่อดี และแง่งขิงแข็งแรงต้องกลบโคนในช่วงอายุ 2 เดือน-3 เดือน ช่วงที่ฝนตกมากให้ระวังแมลงและศัตรูและโรคต่าง ๆ ที่จะตามมา