เทอร์มอมิเตอร์วัดไข้

เทอร์มอมิเตอร์วัดไข้ (Clinical Thermometer) จะมีลักษณะที่สำคัญ ดังนี้

1.     ของเหลวที่บรรจุภายใน มักจะเป็นปรอทเท่านั้น

2.     มีช่วงบอกค่าอุณหภูมิช่วงสั้น คือ ในช่วงระหว่าง 35-42 องศาเซลเซียน เท่านั้น ทั้งนี้ เพราะเทอร์มอมิเตอร์วัดไข้ใช้สำหรับวัดอุณหภูมิของร่างกายและอุณหภูมิปกติของร่างกายมีค่าประมาณ 37 องสาเซลเซยน การที่ช่วงบอกค่าอุณหภูมิสั้น ทำให้ช่วงมาตราส่วนบอกอุณหภูมิขยายใหญ่ขึ้น  สามารถอ่านค่าได้ชัดเจน ละเอียด และมีความผิดพลาดน้อย

3.     เนื่องจากการวัดอุณหภูมิของร่างกาย มักใช้เทอร์มอมิเตอร์สอดไว้ใต้ลิ้น ใต้รักแร้ หรือรูทวารหนัก การอ่านค่าโดยยังให้กระเปาะสัมผัสกับร่างกายจึงไม่สะดวก จึงต้องเอาออกมาดูข้างนอก ดังนั้น ภายในหลอดแก้วตอนบนเหนือกระเปาะเล็กน้อยจึงทำให้มีลักษณะงอโค้งและมีรูตีบเล็กลง เพื่อป้องกันไม่ให้ปรอทไหลกลับสู่กระเปาะเร็วเกินไป ก่อนที่จะอ่านค่าอุณหภูมิได้ทัน ทำให้การอ่านค่าไม่ผิดพลาดไปนักหลังจากดึงออกจากตัวออกไข้

4.     มี ขีดแดง แสดง อุณหภูมิปกติของร่างกาย

 การใช้เทอร์มอมิเตอร์วัดไข้

1.     ก่อนใช้ควรจะล้างทำความสะอาดด้วยน้ำหรือเซ็ดฆ่าเชื้อโรคด้วยแอลกอฮอล์

2.     สลัดให้ปรอทไหลกลับลงไปในกระเปาะให้หมด

3.     สอดเทอร์มอมิเตอร์วัดไข้เข้าไปในส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกาย เช่น ใต้ลิ้น ใต้รักแร้ หรือ รูทราวหนัก

4.     ล้างทำความสะอาด โดยใช้แอลกอฮอล์ฆ่าเชื่อโรค แล้วเก็บไว้ในที่ปลอดภัย

   เฉลย