ชาวกรีกชอบพูดถึงตัวเองและรักที่จะแสดงวาทะ  อีกทั้งยังมีภาษาที่ละเอียดอ่อนแจ่มแจ้งและปรับใช้กับทุกสถานการณ์ได้อย่างน่าอัศจรรย์  จึงไม่น่าแปลกใจที่ชาวกรีกจะสามารถสร้างสรรค์วรรณคดีได้อย่างดีเลิศ  วรรณคดีกรีกได้วางรากฐานให้แก่วรรณคดีของโลกตะวันตกปัจจุบันไว้เกือบทุกด้าน  ไม่ว่าจะกล่าวถึงประเด็นใดในวรรณคดี
           วรรณคดีกรีกเริ่มแต่งเป็นร้อยกรองเช่นเดียวกับวรณคดีโบราณของชาติอื่นๆ  ชาวกรีกถือว่าร้อยกรองมีความสำคัญประดุจว่าเป็นศาสนาที่สองทีเดียว  และจะบรรจงร้อยกรองบทประพันธ์ด้วยความประณีต  และด้วยอารมณ์อันลึกซึ้งเท่ากับการสร้างงานทางประติมากรรมและสถาปัตยกรรม  กวีกรีกได้รับความยกย่องนับถืออย่างสูงจากสังคม  โซกราตีสได้กล่าวถึงกวีว่าเป็น “ A light and winged and holy thing ”
ในราวศตวรรษที่ 8 ก่อนคริสต์ศักราช  ซึ่งเป็นระยะปลายยุคมืดของกรีก  ได้ปรากฏมหากาพย์ของโลกขึ้น  2  เรื่องคือ  อีเลียด และ โอเดสซี ซึ่งเชื่อกันว่าโฮเมอร์เป็นผู้แต่ง  มีนิยายมากมายเล่าถึงกวีผู้นี้  แต่ตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์แล้วไม่มีอะไรแน่นอนเลย  สันนิษฐานว่า  วรรณคดีเอดของโลกทั้ง 2 เรื่องนี้แต่เดิมเป็นบทร้องลำนำเกี่ยวกับวีรกรรมต่างๆเป็นตอนๆก่อน

•  มหากาพย์อีเลียด 

•  มหากาพย์โอเดสซี 

•  มหากาพย์อีเลียดและโอเดสซี

<<     ทัศนศิลป์      ละคร      ดนตรี