พฤติกรรมที่เกิดจากการเรียนรู้

พฤติกรรมการเรียนรู้ เป็นพฤติกรรมที่ไม่ได้มีมาแต่กำเนิด เป็นพฤติกรรมที่เกิดขึ้นภายหลัง อันเนื่องมาจากประสบการณ์ที่ได้รับในอดีต (past - experience) เกิดได้กับสัคว์ที่มีระบบประสาทเจริญดีพอควร ซึ่งเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงทางประสาทของพฤติกรรมนั้นอย่างถาวรไม่มากก็น้อย

ข้อสังเกต

การเปลี่ยนแปลงที่เกิดจาการมีอายุเพิ่มขึ้น การปรับตัวของความรู้สึก และสภาพสรีระของร่างกายไม่จัดเป็นการเรียนรู้

พฤติกรรมที่เกิดจาการเรียนรู้ แบ่งออกเป็นหลายประเภท คือ

1 .ความเคยชินหรือแฮบบิทูเอชัน (Habituation)

คือ พฤติกรรมที่ละเลยในการตอบสนองของสัคว์ต่อสิ่งเร้าที่ไม่ได้มีความหมายต่อการดำรงชีวิตทั้งในด้านที่เป็นรางวัลหรือการลงโทษ

ข้อสังเกต

- อาศัยความสามารถในการจดจำสิ่งเร้าที่มากระตุ้นได้ สิ่งมีชีวิตที่จะแสดงพฤติกรรมแบบนี้ได้ดีต้องมีระบบประสาทเจริญดี
- ทำให้สัคว์มีชีวิตได้อย่างราบรื่นกับสิ่งแวดล้อมที่มีการเปลี่ยนแปลอยู่เสมอ

ตัวอย่าง

- การลดการตอบสนองของนกต่อหุ่นไล่กา
- การลดการตอบสนองของลูกสุนัขต่อเสียงเครื่องบิน
- การลดการตอบสนองของคนต่อเสียงสัญญาณเตือนภัยทางอากาศ

สรุปลักษณะสำคัญของ Habituation

- ในครั้งแรกมีพฤติกรรมโต้ตอบสิ่งเร้านั้น ๆ มากที่สุด
- เมื่อสิ่งเร้าเดิมกระตุ้นติดต่อกันอีกหลาย ๆ ครั้ง การตอบโต้จะน้อยลง ๆ จนกระทั่งไม่แสดงพฤติกรรมตอบโต้ออกมาเลย

ประโยชน์ของพฤติกรรม

ถือเป็นการปรับตัวให้อยู่ในสถานการณ์นั้น ๆ ได้โดยไม่ตกใจหรือกลัวจนเกินไป ระบบการทำงานของร่างกายเป็นไปอย่างปกติจนมีสติสัมปชัญญะดีขึ้น สามารถแก้ปัญหาหรือตัดสินใจทำอะไรได้อย่างสินใจทำอะไรได้อย่างถูกต้อง ช่วยประหยัดพลังงาน (ผลเสียคืออาจเป็นอันตรายเมื่อเกิดภัยขึ้นจริงกลับละเลย)