สีซอให้ควายฟัง 对牛弹琴 (Duì niú tán qín)

ที่มา : http://www.youtube.com/v/bxbi70PAXjU

       战国时代，有一个叫公明仪的音乐家，他能作曲也能演奏，七弦琴弹得非常好，弹的曲子优美动听，很多人都喜欢听他弹琴，人们很敬重他。

公明仪不但在室内弹琴，遇上好天气，还喜欢带琴到郊外弹奏。有一天，他来到郊外，春风徐徐地吹着，垂柳轻轻地动着，一头黄牛正在草地上低头吃草。公明仪一时兴致来了，摆上琴，拨动琴弦，就给这头牛弹起了最高雅的乐曲《清角之操》来。老黄牛在那里却无动于衷，仍然一个劲地低头吃草。

公明仪想，这支曲子可能太高雅了，该换个曲调，弹弹小曲。老黄牛仍然毫无反应，继续悠闲地吃草。

公明仪拿出自己的全部本领，弹奏最拿手的曲子。这回呢，老黄牛偶尔甩甩尾巴，赶着牛虻，仍然低头闷不吱声地吃草。

最后，老黄牛慢悠悠地走了。换个地方去吃草了。

公明仪见老黄牛始终无动于衷，很是失望。人们对他说："你不要生气了！不是你弹的曲子不好听，是你弹的曲子不对牛的耳朵啊！"最后，公明仪也只好叹口气，抱琴回去了。真是自找没趣。

        ในสมัยโบราณ  มีนักดนตรีชื่อดังคนหนึ่งชื่อ กงหมิงอี๋ เขาแต่งเพลงได้  เล่นดนตรีก็เป็น  เขาเล่นพิณ 7 สายได้ไพเราะน่าฟัง  ทำให้มีผู้คนมากมายชอบที่จะฟังเขาเล่น   โดยทุกคนต่างก็เคารพนับถือในตัวเขามาก  แต่นอกเหนือจากนี้แล้ว  กงหมิงอี๋ก็เคยก่อเรื่องตลกๆอยู่บ้างเหมือนกัน

        กงหมิงอี๋ไม่เพียงเล่นพิญอยู่แต่ในบ้าน  วันไหนอากาศดีๆเขาก็ชอบหอบหิ้วพิณออกไปเล่นที่นอกเมือง  วันหนึ่ง เมื่อเขาออกไปถึงนอกเมืองปะกับสายลมแห่งฤดูใบไม้ผลิโชยมาอ่อนๆ  กิ่งหลิวที่ลู่ลงก็โบกไปส่ายมาอยู่ไหวๆ  วัวตัวหนึ่งกำลังก้มหน้าก้มตาเล็มหญ้าอยู่  จู่ๆเขาก็นึกสนุกขึ้นมาจึงหยิบพิณขึ้นมาวางและบรรเลงเพลงให้วัวตัวนั้นฟัง   แต่วัวตัวนั้นกลับเฉยเมยและกินหญ้าของมันต่อไปอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว

        กงหมิงอี๋คิดอยู่ในใจว่า  เพลงบทนี้อาจจะสูงส่งเกินไป ลองเปลี่ยน ไปเล่นเพลงพื้นๆธรรมดาๆน่าจะดีกว่า   แต่วัวแก่ตัวนั้นก็ยังไม่แสดงปฏิกิริยาตอบรับใดๆทั้งสิ้น  มันยังคงกินหญ้าอย่างสบายอารมณ์ต่อไปดังเดิม

        กงหมิงอี๋แสดงความสามารถที่มีอยู่ในตัวทั้งหมดบรรเลงพิณที่เขาเล่นได้ไพเราะที่สุด  บางครั้งวัวแก่ตัวนั้นก็ส่ายหางไปมาเพื่อไล่แมลงที่มาตอม จากนั้นก็ก้มหน้าก้มตากินหญ้าของมันต่ออย่างเงียบๆ  สุดท้าย  วัวแก่ตัวนั้นก็เดินจากไปอย่างช้าๆเพื่อเปลี่ยนไปกินหญ้าตรงบริเวณอื่น 

        กงหมิงอี๋รู้สึกผิดหวังมากที่เขาอุตส่าห์ดีดพิณอยู่เป็นเวลานาน แต่จนแล้วจนรอดวัวแก่ตัวนั้นก็ไม่รู้สึกสะทกสะท้านอะไรเลย  ในที่สุด  เขาก็ได้แต่ทอดถอนใจและหอบหิ้วพิณกลับบ้านไป

       สำนวน 'สีซอให้ควายฟัง' หรืออีกชื่อว่า 'ดีดพิณให้วัวฟัง'  อุปมาถึง การพูดเรื่องเหตุผลกับคนที่ไม่มี(ไม่เข้าใจ)เหตุผลว่า เป็นการเสียแรงเปล่า  และมักจะใช้พูดเสียดสีหรือยั่วล้อคนที่เอาแต่พูดโดยไม่สนใจคนฟัง