ถ่านไฟเก่า

               พระเจ้าถังซี  แห่งราชวงศ์ถัง  เป็นกษัตริย์ที่มิได้มีใจฝักใฝ่การเมืองแม้แต่น้อย ทรงเบื่อการเมืองการปกครอง แต่โปรดเมรัย สตรีและ  ดนตรี ทรงยกหน้าที่ให้เหล่าขุนนางดูแลบ้านเมือง พระองค์มีหน้าที่แค่รับรู้และอนุมัติเท่านั้น เป็นโอกาสให้เหล่าขุนนางอำมาตย์บางกลุ่มคิดกบฎและก่อการสำเร็จ เป็นผลให้ขุนนางตงฉินอย่างอำมาตย์เกา ถูกจองจำ

              ซิติงซาน ลูกน้องฝ่ายกงฉิน ซึ่งมีหน้าที่คุมอำมาตย์เกา มักจะพูดจาเยาะเย้ย และดูหมิ่นถึงความผิดพลาดในการเลือกคนจงรักภักดีของอำมาตย์เกาเสมอ "เป็นยังไงล่ะ ผลของความจงรักภักดีต่อแผ่นดิน ต่อกษัตริย์ของท่าน ท่านเลยได้คุกเป็นรางวัลนี่ไงเล่า"อำมาตย์เกายังยืนยันว่า ตนนั้นตัดสินใจถูกแล้ว "เราจะทรยศคิดคดต่อแผ่นดินเกิดของเราได้เช่นไรเล่า"ซิตงซาน ยังคงเยาะเย้ย ดูถูกดูหมิ่นอำมาตย์เกาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

              "ท่านคงต้องตายอย่างอัปยศอดสูในคุกแห่งนี้แหละ" ครั้งนั้นอำมาตย์เกา เพียงแต่เอ่ยเสียงเรียบ ๆ ว่า "กองไปที่ใกล้มอดสักวันอาจคุขึ้นมาได้ใหม่" "เฮอะ หากมันลุกโพลงขึ้นมาใหม่ล่ะก็ ข้านี้แหละ จะเยี่่ยวรดให้มันดับสนิทในทันใด" เพียง 4 เดือนหลังจากนั้น พรรคพวกของอำมาตย์เกาที่หนีไปได้ก็บรวบรวมกองกำลังกันบุกเข้ายึดเมืองที่เพื่อถวายแด่พระเจ้าถังซี ได้ดังเดิม ซิตงซานเป็นผู้หนึ่งที่ถูกจับกุมในครั้งนั้น แต่ด้วยความกลัวอำมาตย์เกา จึงซิงฆ่าตัวตายในคุกนั่นเอง

             พระเจ้าถังซีขึ้นครองราชย์อีกครั้ง คราวนี้ด้วยความเอาใจใส่ต่อราชการบ้านเมืองและเปี่ยมยุติธรรม ยุคของพระองค์จึงกลายเป็นยุคที่รุ่งเืรืองมากที่สุดยุคหนึ่ง

                                                     นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนที่สูญอำนาจ  หากไม่สูญปัญญาและความสามารถแล้ว  สักวันก็จะสามารถคว้าอำนาจไว้ในมือได้อีกครั้ง  กลับมาเป็นผู้ยิ่งใหญ่ได้อีกครา