ซื้อตลับคืนมุก 买椟还珠 (Mǎi dú huán zhū)

ที่มาของภาพ ：http://image.zwsky.com/back/uploadfiles/diangu/2007-10-16/1192526271737.jpg

           一个楚国人，他有一颗漂亮的珍珠，他打算把这颗珍珠卖出去。为了卖个好价钱，他便动脑筋要将珍珠好好包装一下，他觉得有了高贵的包装，那么珍珠的“身份”就自然会高起来。

    这个楚国人找来名贵的木兰，又请来手艺高超的匠人，为珍珠做了一个盒子（即椟），用桂椒香料把盒子熏得香气扑鼻。然后，在盒子的外面精雕细刻了许多好看的花纹，还镶上漂亮的金属花边，看上去，闪闪发亮，实在是一件精致美观的工艺品。这样，楚人将珍珠小心翼翼地放进盒子里，拿到市场上去卖。

    到市场上不久，很多人都围上来欣赏楚人的盒子。一个郑国人将盒子拿在手里看了半天，爱不释手，终于出高价将楚人的盒子买了下来。郑人交过钱后，便拿着盒子往回走。可是没走几步他又回来了。楚人以为郑人后悔了要退货，没等楚人想完，郑人已走到楚人跟前。只见郑人将打开的盒子里的珍珠取出来交给楚人说：“先生，您将一颗珍珠忘放在盒子里了，我特意回来还珠子的。”于是郑人将珍珠交给了楚人，然后低着头一边欣赏着木盒子，一边往回走去。

    楚人拿着被退回的珍珠，十分尴尬地站在那里。他原本以为别人会欣赏他的珍珠，可是没想到精美的外包装超过了包装盒内的价值，以致于“喧宾夺主”，令楚人哭笑不得。

    郑人只重外表而不顾实质，使他做出了舍本求末的不当取舍；而楚人的“过分包装”也有些可笑。

          Yīgè chu guórén, tā yǒuyī kē piàoliang de zhēnzhū, tā dǎsuàn bǎ zhè kē zhēnzhū mài chūqù. Wèile mài gè hǎo jiàqián, tā biàn dòng nǎojīn yào jiāng zhēnzhū hǎohǎo bāozhuāng yīxià, tā juéde yǒu le gāoguì de bāozhuāng, nàme zhēnzhū de “shēnfèn. “Jiù zìrán huì gāo qǐlái.

          Zhège chu guórén zhǎo lái míngguì de mùlán, yòu qǐng lái shǒuyì gāochāo de jiàngrén, wèi zhēnzhū zuò le yīgè hézi (jí dú), yòng guì jiāo xiāngliào bǎ hézi xūn de xiāng qì pūbí. Ránhòu, zài hézi de wàimiàn jīng diāo xì kè. Le xǔduō hǎokàn de huāwén, hái xiāng shàng piàoliang de jīnshǔ huābiān, kàn shàngqù, shǎnshǎn fā liàng, shízài shì yī jiàn jīngzhì měiguān de gōngyìpǐn. Zhèyàng, chu rén jiāng zhēnzhū xiǎoxīnyìyì de fàng jìn hézi lǐ, ná dào shìchǎng shàngqù mài.

          Dào shìchǎng shàng bùjiǔ, hěnduō rén dōu wéi shànglái xīnshǎng chu rén de hézi. Yīgè zhèng guórén jiāng hézi ná zài shǒu lǐ kàn le bàntiān, àibùshìshǒu, zhōngyú chū gāojià jiāng chu rén de hézi mǎi le xiàlái. Zhèng rén jiāo guò qián hòu. Biàn ná zhe hézi wǎng huí zǒu. Kěshì méi zǒu jǐ bù tā yòu huílái le. Chu rén yǐwéi zhèng rén hòuhuǐ le yào tuìhuò, méi děng chu rén xiǎng wán, zhèng rén yǐ zǒu dào chu rén gēnqián. Zhǐ jiàn zhèng rén jiāng dǎkāi. De hézi lǐ de zhēnzhū qǔ chūlái jiāo gěi chu rén shuō:“Xiānshēng, nín jiāng yī kē zhēnzhū wàng fàng zài hézi lǐ le, wǒ tèyì huílái huán zhūzi de.” Yúshì zhèng rén jiāng zhēnzhū jiāo gěi le chu rén, ránhòu dī zhe. Tóu yībiān xīnshǎng zhe mù hézi, yībiān wǎng huí zǒu qù.

          Chu rén ná zhe bèi tuìhuí de zhēnzhū, shífēn gāngà de zhàn zài nàlǐ. Tā yuánběn yǐwéi biérén huì xīnshǎng tā de zhēnzhū, kěshì méi xiǎngdào jīngměi de wài bāozhuāng chāoguò le bāozhuāng hé nèi de jiàzhí, yǐzhì yú “xuānbīnduózhǔ”, lìng chu rén. Kūxiàobùdé.
  
          Zhèng rén zhǐ zhòng wàibiǎo ér bùgù shízhì, shǐ tā zuò chū le shě běn qiú mò de bùdāng qǔshě; ér chu rén de “guòfèn bāozhuāng” yě yǒuxiē kěxiào.
 

           ในสมัยโบราณ มีชาวแคว้นฉู่คนหนึ่งเก็บซ่อนไข่มุกไว้ในบ้านจำนวนหนึ่ง เขาคิดจะนำไข่มุกไปขายที่แคว้นเจิ้ง โดยเขามีวิธีที่จะทำให้สามารถขายไข่มุกได้ในราคาแพงๆ
           ไข่มุกบรรจุอยู่ในตลับ หากทำตลับให้สวยงามประณีต ตกแต่งประดับประดาให้น่าดูสักหน่อย ก็จะทำให้ไข่มุกแลดูมีค่าน่าเชื่อถือ และจะทำให้มันมีราคาแพงขึ้นได้อย่างแน่นอน ดังนั้น เขาจึงลงมือทำตลับไข่มุกด้วยฝีมือประณีตบรรจง ตลับใบนี้ทำจากไม้มู่หลานที่ขึ้นชื่อว่าเป็นไม้เนื้อดี และออกแบบอย่างสวยสดงดงาม เมื่อทำตลับเสร็จแล้วก็ใช้หินหยกสีต่างๆประดับประดาเป็นลวดลายโดยรอบ แลดูสวยงามชวนให้สะดุดตายิ่งนัก จากนั้นก็ใช้เครื่องหอมที่มีราคาแพงรมจรมีกลิ่นหอมกรุ่นติดจมูก ท้ายที่สุด เขาก็นำไข่มุกวางไว้ในตลับใบนั้น
            เมื่อชาวแคว้นฉู่ผู้นี้ไปถึงตลาดของแคว้นเจิ้งและหยิบตลับไข่มุกออกมาวางบนแผงก็เรียกความสนใจจากลูกค้าได้เป็นอย่างดี ทุกคนต่างชมว่าตลับใบนี้สวยงาม ละเอียดลออ ชาวแคว้นเจิ้งคนหนึ่งเกิดหลงเสน่ห์ตลับใบนี้ขึ้นมาและขอซื้อจากพ่อค้าขายไข่มุกโดยเสนอราคาให้สูงกว่าราคาของไข่มุกในตลับ พร้อมกับจ่ายเงินให้ทันที ชาวแคว้นเจิ้งยกตลับไม้ขึ้นมาพลิกดูซ้ายทีขวาที รู้สึกชอบอกชอบใจเหลือเกิน จึงกล่าวชมไม่ขาดปากว่า 
           “ตลับไม้ใบนี้ประณีตงดงามมาก ช่างสวยงามเหลือเกิน”
          หลังจากที่ดูอยู่นานพอสมควร เขาก็เปิดตลับออกแล้วเทไข่มุกออกมา ชาวแคว้นฉู่คิดว่าเขาจะต้องรู้สึกชอบไข่มุกที่อยู่ข้างในนั้นมากยิ่งขึ้นไปอีกแน่นอน แต่เขากลับไม่นึกไม่ฝันเลยว่า ชาวแคว้นเจิ้งคนนั้นนึกว่าคนขายไข่มุกลืมไข่มุกทิ้งไว้ในตลับ จึงคืนไข่มุกเหล่านั้นให้กับพ่อค้าขายไข่มุกไปและถือตลับใบนั้นกลับไปด้วยความปลาบปลื้มยินดี  ลูกค้าที่รายล้อมอยู่ต่างก็รู้สึกแปลกใจ และพากันวิพากษ์วิจารณ์กันขึ้นมาว่า
          “ชายคนนั้นมีตาหามีแววไม่ ถึงได้ไม่รู้ว่าไข่มุกมีมูลค่ามากกว่าตลับใบนั้นหลายเท่าตัวนัก!”

          ต่อมาสำนวน “ซื้อตลับคืนมุก” นั้นก็ได้ถูกนำมาใช้ในการอุปมาถึงคนที่มีตาแต่ไร้แวว ขาดความสามารถในการจำแนกแยกแยะสิ่งต่างๆ ให้ความสำคัญเฉพาะเปลือกนอก โดยไม่สนใจว่าเนื้อแท้จะเป็นอย่างไร