ประเภทของดอกไม้ในวรรณคดีไทย

  

          

 

 

 

 

 

 

                              

                 Laughing ดอกไม้ในวรรณคดีไทย  สามารถแบ่งได้  5 ประเภท คือ Laughing

         1. ไม้ล้มลุก  ได้แก่ พันธุ์ไม้ที่มีอายุไม่เกินปี  เมื่อออกดอกแล้วมักจะตาย  เช่น  ดาวเรือง  ทานตะวัน  บานเย็น
       ไม้ล้มลุกนี้ยังจัดไว้อีกประเภทหนึ่ง  คือไม้ล้มลุกยืนต้น   เป็นไม้ประเภทที่มีอายุได้ตลอดปี   เช่น   กุหลาบ  กล้วยไม้  กาหลา  ซ่อนกลิ่น  ช่อนชู้  การะเกด  ฯลฯ

 

          2. ไม้พุ่ม   หมายถึง   ต้นไม้ยืนต้น  มีอายุได้นานปี  แบ่งออกเป็นไม้พุ่มต่ำ  และไม้พุ่มกลาง  ซึ่งสูงไม่เกิน 6 เมตร  มีดังนี้ คือ


        2.1 ไม้พุ่มต่ำ  ได้แก่  การะเกด  เข็ม  นางแย้ม  ปาหนัน  ฯลฯ
        2.2 ไม้พุ่มกลาง  ได้แก่  กระถิน  กรรณิการ์   ชงโค  ประยงค์  จำปี  จำปา  จำปาเทศ   ฯลฯ


          3. ไม้เถา  คือพันธุ์ไม้ที่ต้องอาศัยเกาะตามต้นไม้ใหญ่  ตามหลัก  ตารั้วหรือเรือนต้นไม้  จึงจะทรงตัวอยู่ได้  ไม้เถาแบ่งออกเป็น


       3.1 ไม้เถาล้มลุก  คือ  พันธุ์ไม้ที่มีอายุไม่เกิน 2 ปี  เมื่อออกดอกหรือหมดฤดูฝนแล้วก็ตาย
เช่น ดองดึง  ขจร ฯลฯ
       3.2 ไม้เถายืนต้น  คือ พันธุ์ไม้ที่มีอายุนานปี เช่น การะเวก คัดเค้า ช้องนาง ชำมะนาด ฯลฯ

          4. ไม้ยืนต้น  ได้แก่  พันธุ์ไม้ขนาดใหญ่สูงเกิน 6 เมตรขึ้นไป  เช่น  กระทิง  กระทุ่ม  กระดังงา  กุ่ม  เกด  แก้ว  แค  จิก  ตะแบก  ฯลฯ

          5. ประเภทไม้น้ำ  ได้แก่  บัวต่าง ๆ ผักตบ  จอก  กก ฯลฯ

      

  

สร้างโดย: 
นางสาวสุพัตรา ทับจ๊อก

มหาวิทยาลัยศรีปทุม ผู้ใหญ่ใจดี
 

 ช่วยด้วยครับ
นักเรียนที่สร้างบล็อก กรุณาอย่า
คัดลอกข้อมูลจากเว็บอื่นทั้งหมด
ควรนำมาจากหลายๆ เว็บ แล้ววิเคราะห์ สังเคราะห์ และเขียนขึ้นใหม่
หากคัดลอกทั้งหมด จะถูกดำเนินคดี
ตามกฎหมายจากเจ้าของลิขสิทธิ์
มีโทษทั้งจำคุกและปรับในอัตราสูง

ช่วยกันนะครับ 
ไทยกู๊ดวิวจะได้อยู่นานๆ 
ไม่ถูกปิดเสียก่อน

ขอขอบคุณในความร่วมมือครับ

อ่านรายละเอียด

ด่วน...... ขณะนี้
พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2558 
มีผลบังคับใช้แล้ว 
ขอให้นักเรียนและคุณครูที่ใช้งาน
เว็บ thaigoodview ในการส่งการบ้าน
ระมัดระวังการละเมิดลิขสิทธิ์ด้วย
อ่านรายละเอียดที่นี่ครับ

 

สมาชิกที่ออนไลน์

ขณะนี้มี สมาชิก 0 คน และ ผู้เยี่ยมชม 619 คน กำลังออนไลน์