หมูป่ามีจำนวนเหลืออยู่น้อยในทุ่งหญ้าแอฟริกาเนื่องจากพวกมันต้องตกเป็นเหยื่อของชีต้า สิงโต และเสือดาว ลูกหมูป่าน้อยกว่าร้อยละ 40ที่จะอยู่ครบถึงอายุ 1 ปี และในปีนี้แม่ที่ยังสาวจะต้องเผชิญปัญหาที่หนักมากมาย มันต้องเลี้ยงลูกๆของมันจนเติบใหญ่ให้ได้ มันต้องหะดเรียนรู้จากบทเรียนครั้งก่อนโดยต่อสู้กับศัตรูชาญฉลาด และกล้าหาญเด็ดเดี่ยว นี้คือการสู้ยิบตาของแม่หมูป่าใจเกร่ง รุ่งสางของวันใหม่ที่งดงามอีกวันหนึ่งในแอฟริกาบ้านเกิดของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลากพันธุ์มากที่สุดในโลก อาจกว่าได้ว่าเป็นทวีปที่มีสัตว์บกสูงและใหญ่ที่สุดสัตว์ต่างๆที่นี้เป็นออกได้เป็น 3 จำพวกเช่นกัน คือพวกจอมพลัง พวกรักสงบ และพวกที่ดุดัน นี้ตือเจ้าเขี้ยวเดี่ยวผู้นำของครอบครัวเล็กๆ มันเป็นหมู่ป่าตัวเมีย เมื่อสองเดือนก่อนมันคลอดลูกมา 1 คอกตามฤดูการ เป็นตัวเมีย 3 ตัวซึ่งแข็งแรงสมบูรณ์ดี เขี้ยวเดียวยังมีพี่สาวอีกสองตัว ได้แก่เจ้าเขี่ยวน้อย และหนวดสั้น ซึ่งเหลือชีวิตคอกเดียวกันทั้งหมด5ตัว เขี่ยวเดียงไม่เคยเลั้ยงลูกเต็มคอกให้โตเต็มที่ ศัตรูตัวฉกาดทั้ง 3 ฆ่าลูกมันตายไปถึงครึ่งในช่วง 4 ปี ในปีนี้มันต้องฝ่าศึกหนักให้ลูกสาวทั้ง 3 ตัวรอดตาย เขี่ยวเดียวและลูกๆอาศัยอยู่ในเขตรักษาสัตว์ป่ารินยาติ ในบอสาวานาแดนมหัสจรรย์ธรรมชาติแห่งแอฟริกา พวกมันใช้เวลาส่วนใหญ่หากินตามทุ่งหญ้าเตียน วิ่งไร้ที่กำบังอย่างสิ้นเชิง และสามารถมองห็นสัตรูได้ทุกทิศทาง ที่อยู่ของหมูป่าเป็นทุ่งหญ้าเตียนทั้งหมด 3 ผืน ซึ่งมีอาหารอุดมสมบูรณ์เนื่องจากมีแหล่งน้ำมากมายและผืนหญ้าอย่างดีให้แคระเล็มจนถึงฤดูแล้ง ทุ่งหญ้าเตียนแต่ละผืนกั้นโดยผืนป่าไม้พุ่ม และใต้ต้นไม่นั้นมีศัตรูซ่อนตัวอยูป่าไม้เป็นถิ่นของเสือดาวแต่บางครั้งหมูป่าต้องล้ำไปในเขตต้องห้ามเพื่อหาอาหารที่อุดมอยู่ตามพื้นดิน ทางตะวันตกของผืนป่าคือทุ่งหญ้าสะวันนาซึ่งเป็นสนามไล่กวนที่ดีของชีตา ปกติแล้วเขี่ยวเดียวจะหลีกเลี่ยบริเวณผืนหญ้าดังกล่าว แต่ในบ่งครั้งจะมาหารากไม้อันโอชะทีฝังอยู่ใต้ดิน ทุ่งหญ้าแห่งนี้ไม่ได้มีแค่ชีต้าซึ่งเป็นศัตรูที่ต้องระวัง ลงไปตอนหญ้าของเขตทุ่งหญ้าเตียนมีคลองตะวาติซึ่งเป็นแนวกั้นศัตรูธรรมชาติเพียงอย่างเดียวของหมู่ป่าและเป็นแหล่งน้ำประจำของครอบครัว ในเขตของนักล่าจำนวนมากทุ่งหญ้าเตียนเป็นเขตที่ลี้ภัยของสัตว์อื่นนาๆแต่ตอนนี้มีหมูบ้านแค่ 5 ตัวหากินด้วยกันเป็นเขี่ยวน้อยกลายเป็นแม่ของลูกแล้วซึ่งอยู่ในโพรงใต้ดินมันเป็นสมาชิกในครอบครัวหมู่ป่าตัวที่ 7 ที่เป็นตัวผู้เคี่ยวเดี่ยวเล็มหญ้าอยู่ใกล้ๆคอยสอดสองระวังศัตรูเช้านี้มีอาหารมือพิเศษหญ้าออกดอกพวกมันกัดกินลำต้นราวกับแถะเมล็ดในฝักข้าวโพด หญ้าเป็นอาหารหลักของหมูป่าและเมื่อฤดูผันเปลี่ยนไปพวกหมูป่าก็ได้กินทุกส่วนของพืชสารพัดประโยชน์ชนิดนี้ ขณะที่หนวดสั้นยอขาลงเพื่อให้กินง่ายขึ้นเขี่ยวเดียวยังยืนตรงและตื่นตัวไม่ละสายตาวันนี้ความระวัดระวังของมันได้ผลลูกสาวต่างหยุดฟังคำเตือนของแม่ ชีต้าแค่เอี่ยวตามามองแต่มันไม่คอยไว้ใจได้เพราะเขี่ยวเดียวและชีต้เป็นคู่อริเก่าแก่มันได้บทเรียนอันโหดร้ายจากชีต้าในปีก่อน ในทุ่งหญ้าโลงเตียนไร้ถึงโพรงหลบที่ปลอดภัยนี้ ชีต้าได้ไล่ลูกชายตัวแรกของมัน เขี่ยวเดียวทำได้แค่เพียงมองอย่างสั้นหวังขณะที่มันเสียลูกชายไป แต่วันนี้ต่างจากวันวาน ในทุ่งหญ้าโลงเตียน หมูป่าไปอาจเทียมสังเวียนกับชีต้า แต่ในป่าเขี่ยวเดียวมาทางหนีที่ไล่มากกว่าเป็น 10ๆ แห่ง มันพาลูกหลบในโพรงใต้ดินได้ทันเวลาและชีต้าจะไม่เข้าจู่โจมในโพรงทันทีเพราะมันเคยทำแล้ว แล้วก็เกือบตาบอดไปข้างหนึ่ง เขี่ยวเดียวรู้เส้นทางและที่ตั้งของโพรงอย่างแม่นย้ำในเขตของมันและส่วนใหญ่เป้นโพรงเก่าของสัตว์อื่น ซึ่งมันดัดแปลงมาใช่เอง นี้คือโพรงถ้ำเป็นโพรงเดิมที่ก่อขึ้นเหนือพื้นดินมันจะหลบชีต้าได้เท่านั้นเพราะมันไม่ทนแรงกว่าสัตว์ที่แรงเยอะกว่าสิงโตหรือเสือดาว มันยังใช่โพรงที่เรียกว่า โพรงท้องร่องซึ่งใหญ่และลึกกว่าและมีทางเข้ามากว่า 2 ทางถึงจะดีกว่าโพรงถ้ำแต่มันก็ยังถูกทล่วงเข้าไปได้ เมื่อเผลิยกับนักล่าที่ใหญ่กว่าเขี่ยวเดี่ยวจะใช้โพรงที่ลึกและมีโครงสร้างที่แข็งแกร่งที่สุดได้แก่โพรงใต้ดินมันมีทางเข้าทางเดียวและมีเส้นทางคับแคบแต่มีช่องข้างในสุดกว้างขวางพอที่จะให้ครอบครัวได้หลับนอน เมื่อตะวันคล้อยลงชีต้าเริ่มออกหากิน เขี้ยวเดียวจึงพาลูกๆของมันกลับไปยังโพรงใต้ดินแห่งหนึ่ง มันส่งเสียงคางเพื่อบอกลูกสาวและเขี่ยวน้อยมาถึงแล้วคลาวนี้เขี้ยวเดียวอาจชนะแต่ชีตาคงไม่ปลอดให้มันไปง่ายแบบนี้แน่มันปัสสาวะเพื่อบอกเขตแดนและยึดครองขตทุ่งหญ้าเตียนตามอำเภอใจชีต้าตอกย้ำมามันต้องการอยู่ที่นี้ ฟ้ามืดแล้วแต่ชีต้าก็ยังปรากฎตัวตัวอย่างโจ่งแจ้งมันได้ยินกลิ่นครอบครัวหมู่ป่าทุกหนแห่งและมันต้องใช้ประสาททุกส่วนแกะรอยตามมันไป สัตว์แห่งชัยชนะคือความหวังแห่งข้ามคืนนี้ มันต้องแน่ใจก่อนว่าทุกอย่างปลอดภัย เขี้ยวเดียวจึงจะลงไปหาครอบครัวข้างล่าง มันถอยหลังลงไปก่อน เพื่อใช้เขี้ยวพิขาดจัดการศัตรูที่ขาดหาญมากร่ำกาย สัตว์ไม่กี่ชนิดที่หากินตอนกลางวันอย่างหมูป่า โพรงใต้ดินให้ความอบอุ่นและปลอดภัยในค่ำคืนที่ยาวนานหากถูกจู่โจมโดยตรงมันมักจะตอบสนองโดยวิธีเกาะกลุ่มกันไว้ เมื่อเริ่มวันใหม่ ครอบครัวหมู่ป่า จะออกจากโพรงหากินมาที่ฝังแม่น้ำแม้แต่เขี้ยน้อยยังเผยตัวให้เห็นวันนี้ มันจัดการเก็บกวาดโพรงเพื่อโอกาสพิเศษสุดมันส่งเสียงเรียกลูกชายให้ออกมาจากโพรงเป็นวันแรกบรรดาพี่สาวพลัดจากต้นหญ้าและกระตือรือร้นมาต้อนรับน้องชาย หลานสาวทักทายอาของมันอย่างรวดเร็วและเข้าไปหาเจ้าตัวน้อยปล่อยให้แม่มือใหม่ไปหากินอาหารที่จะเป็นต่อมัน ลูกน้อยเดินด้วยขาได้คล่องแล้ว และเหมือนกันรุ่นพี่ของมันที่คอยเลียนแบบพฤติกรรมที่เห็นเพื่อเรียนรู้โลกใบนี้ แต่มันได้ริมรสหญ้าเป็นครั้งแรก มันจึงต้องให้แม่ให้กำลังใจแก่มันบางทีลูกหมูป่าอาจทดลองกินหญ้าได้หลายชนิด เขี้ยวเดียวจึงพราครอบครัวไปยังทุ่งหญ้า โดยเฉลี่ยหมูป่าจะออกหากินวันละ6ชั่วโมง และมันก็ออกหากินมื่อเช้าในที่ประจำแต่ลูกน้อยยังคงต้องได้รับการคุ้มกันจากครอบครัว พวกมันยังพักยาวไม่ได้เขี้ยวเดียวต้องนำพวกนำไปที่โพรงใต้ดินเร็วกว่าปกติ มันดูแลลูกน้อยให้พ้นภัยได้ดี แต่ศัตรู ทั้ง3คงไม่บ่อยพวกมันให้นานมากนักเพราะอาหารเลิศรสของสัตว์ล่าเนื้อคือสัตว์ที่ยังไม่ตาย วันคืนผ่านไปเหมือนเช่นเคย ครอบครัวมาหาอาหารเช้ากินที่ทุ่งหญ้าเตียน ในที่สุดลูกน้อยก็กินหญ้าได้ ตอนกินหญ้าพวกหมูป่าจะย่อขาหน้าลงเพื่อกินให้ถึงโคลนของต้นหญ้าได้ง่ายดายมากยิ่งขึ้น มันเป็นความสามารถเฉพาะตัวของหมูป่ามันมีข้อต่อพิเศษที่อำนวยมาสะดวกให้แก่พวกมัน ผิวหนังที่หนาเป็นแผ่นสร้างขึ้นตั้งแต่ที่มันอยู่ในท้องแม่ที่ฝั่งตรงข้ามคลองชีต้ามองดูพวกมันกินอาหารเช้าอย่างสนอกสนใจ2ครั้งแล้วที่บริเวณทุ่งหญ้าเตียนนี้มันล่าเยื่อพลาดมันคงต้องเปลี่ยนวิธีล่า เขี้ยวเดียวไม่เคยระวังเมื่ออยู่ใกล้แหล่งน้ำชีต้ากำลังจะซุ่มจู่โจมมันเข้ามมาถึงกึ่งกลางลานทุ่งหญ้ากลุ่มหมูป่าแตกกระเจิงแต่มันจู่โจมากระยะใกล้เกินไปและมันไม่มีทางตามทันถ้าหมูป่าหนีเข้าไปในโพรงเขี้ยวเดียวและลูกๆอีก3ตัวรวมทั้งหนวดสั้นวิ่งหนีไปที่โพรงใต้ดินส่วนเขี้ยวน้อยและลูกชายวิ่งหนีแยกไปยังโพรงท้องล่อง เขี้ยวเดียวค่อยปกกันลูกทั้งสามแต่ชีต้าอยู่ตรงกึ่งกลางของโพรงทั้งสอง เขี้ยวน้อยรู้ดีว่าไม่มีประโยชน์ที่จะวิ่งหนีผู้ล่าอย่างชีต้า ชีต้ากำลังมุ่งหน้าไปหาลูกเขี้ยวน้อยและโพรงของมันโดยย่างก้าวเข้าไปอย่างช้าๆ มันไม่อยาดเสี่ยงเจ็บตัวหากต้องประชันหน้ากับเขี้ยวน้อย และมันไม่ยากกินตัวที่เป็นแม่ ไม่ไม่คุ้มที่จะเสี่ยงเขี้นวน้อยและลูกชายต้องนอนลพังในคืนนี้ความโชคร้ายทำให้เกิดโอกาสอันใหม่ๆเสือดาวมองเห็นสภาพการณ์ที่หมดมันไม่คิดจะตั้งตารอเหมือนชีต้ามันเหมือนผืนป่าที่จะค่อยจดจ้องเหยื่อที่ไม่ระวังตัวเสือดาวมองเห็นลูกชายเขี้ยวน้อยที่ปากโพรงแต่มันจะไม่เข้าทางด้านหน้าเพราะมันรู้ว่าโพรงท้องร่องมีทางเข้าหลายทางลูกน้อยตกเป็นเหยื่ออย่างง่ายดายเขี้ยวเดียวช่วยอะไรไม่ได้ เขี้ยวเดียวและครอบครัวที่เหลือไม่รู้เกิดอะไรขึ้นในอีกโพรงหนึ่งเขี้ยวเดียวดมกลิ่นก็รู้ว่าโพรงว่างเปล่าแต่มันต้องเข้าไปดูมันจะไม่พบหลานชายอีกแล้ว นานถึง8ชั่วโมงที่เขี้ยวน้อยซ่อนตัวอยู่ในโพรงและเฝ้าคอยลูกชาย เมื่ออาทิตย์ขึ้นมันออกไปหาที่ทุ่งหญ้าเตียนแต่ไม่พบทั้งลูกชายและเสือดาวเมื่อนมคัดจนเจ็บมันจึงไม่แช่โคลนเพื่อผ่อนคลายน้ำนมมันแห้งผ่านไปในที่สุดมันต้องใช้เวลาปรับตัวกลับการสูญเสียธรรมชาติมีเวลาเหลือเฟื้อฤดูใบไม้ผลิไม่ต้องแรงรีบเพื่อให้ทันฤดูหนาวเพราะมันมาทันเสมอคืนที่หนาวเย็นสลับกับกลางวันที่ร้อนระอุเมื่อว่ามันชั่งยาวนานแต่สายฝนนำพาชีวิตมาสู้พื้นดินที่แห้งพาบอีกครั้ง ฤดูการณ์เป็นไปตามลำดับที่ตายตัว และวงจรชีวิตนำทางหมูป่าเดินไปพร้อมกับสรรพสิ่ง เขี้ยวเดียวต้องเสียลูกไปทั้ง 4ฤดู มันรู้ว่าเวลาจะเยี่ยวยาทุกสิ่งได้ปีนี้เป็นปีแรกที่มันเลี้ยงลูกๆได้รอดหมดทุกตัว เมื่อพวกมันอายุครบ 8 เดือนลูกสาวทั้ง3ได้ผ่านช่วงที่อันตรายที่สุดไปแล้วและป้องกันตัวเองได้เหมือนกับน้องของมันเขี้ยวน้อยจะใช่บทเรียนแห่งการสูญเสียนี้เพื่อวันข้างหน้าเพราะวันพรุ่งนี้มาถึงเร็วกว่าที่คิดถึงเวลาผสมพันธุ์แล้วหมู่ป่าตัวผู้ออกมาเกี้ยวพาหมูป่าตัวเมียเขี้ยวน้อยมีโอกาสที่จะออกลูกอีกครั้งเมื่อลูกทั้ง 3 โตเป็นอิสระเขี้ยวเดียวไม่อาจอยู่เฝ้าดูตลอดเวลาหรือภัยร้ายทั้งไม่อาจคาดเดาอยู่ได้พวกมันต้องต่อสู้ด้วยตัวเองโดยใช้บทเรียนที่แม่ค่อยสอนพวกมันไว้และเตรียวการณ์ให้ลูกน้อยรับมือกับปัญหาดีแล้วความรักและความเด็ดเดียวทำให้ลูกน้อยมีชีวิตที่สมบูรณ์ มันคือพรสวรรค์ของแม่ทุกตัว