โยคะ (YOGA) มีรากศัพท์มาจากภาษาสันสกฤต คำว่า “ยุจ” แปลว่า รวม องค์รวม เต็ม  สิ่งสำคัญ หรือ Integration

          ดังนั้น โยคะ จึงหมายถึง การรวมให้เป็นหนึ่ง คือรวมกาย จิต วิญาณของผู้ฝึกเข้าไว้ด้วยกัน  ทำให้มีสติและอยู่บนพื้นฐานของความจริงของชีวิต

          ผู้ที่ปฏิบัติโยคะที่เป็นผู้ชายเรียก yogins or yogîs  ส่วนผู้หญิงเรียก yoginîs  และเรียกผู้สอนว่า guru 

           การฝึกโยคะเป็นการสอนให้ร่างกายและจิตใจทำงานอย่างเป็นระเบียบ เป็นกระบวนการที่มนุษย์เรียนรู้ที่จะดำรงชีวิตอย่างเป็นองค์รวมให้มากที่สุด  รวมไปถึงการทำความรู้จักกับตัวตนของตนเอง  และการลดทอนหรือขจัดสภาวะต่างๆ ที่ช่วยให้มนุษย์รู้จักมูลเหตุทุกชนิดที่ขาดสมดุล  อันก่อให้เกิดความเจ็บป่วยและจัดปรับให้คืนสู่ภาวะปกติ 

         โยคะจึงเป็นศาสตร์ที่ว่าด้วยการพัฒนาทางด้านจิตและกายมนุษย์  และทางด้านการบำบัดไปพร้อมๆกัน  มุ่งไปที่การประสานกลมกลืนกันของระบบต่างๆ ของชีวิต

         โยคะให้ความสำคัญยิ่งกับหลักแห่งความสมดุล การฝึกท่าโยคะจึงเป็นการเหยียดแล้วคลายสลับกันไปจนจบ