เมื่อโลกไม่มีมนุษย์
จากยุคไดโนเสาร์ ตำนานอุกกาบาตที่พุ่งเข้าชนโลกจนทำให้สัตว์ยุคดึกดำบรรพ์ต้องสูญพันธุ์ จนมาถึงวิวัฒนาการของมนุษย์เดินดิน ว่ากันว่าสัตว์ที่น่าขยะแขยงสำหรับคน อย่างแมงสาบเป็นหนึ่งในสัตว์เพียงไม่กี่ชนิดที่ก้าวข้ามผ่านยุคสมัยต่าง ๆ มาได้จนถึงปัจจุบัน

แล้วหากว่าวันหนึ่งโลกใบนี้จะปราศจากผู้คนที่อยู่อาศัยอย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน แมลงสาบก็อาจจะเป็นสัตว์อีกชนิดที่สามารถดำรงเผ่าพันธุ์อยู่ต่อไปได้อีกครั้ง การที่มนุษย์หายไปจากโลกอาจฟังดูเหมือนนิยายวิทยาศาสตร์ แต่สุดท้ายแล้ววันแบบนี้จะต้องมาถึง วันที่จะไม่มีมนุษย์อยู่บนโลกอีกต่อไป

ภายในไม่กี่ชั่วโมงหลังมนุษย์หายไป แสงไฟทั่วโลกจะเริ่มทยอยดับ กว่าร้อยละ 70 ของพลังงานในสหรัฐอเมริกาได้มาจากการเผาเชื้อเพลิงซากพืชซากสัตว์ โรงไฟฟ้าจะยังคงผลิตไฟฟ้าต่อไปตราบใดที่มันยังมีเชื้อเพลิงให้เผาผลาญ แต่หากไม่มีใครคอยเติมเชื้อเพลิงให้ เพียงไม่นานแสงไฟในเมืองต่าง ๆ ทั่วโลกก็จะเริ่มดับลง

สำหรับโรงไฟฟ้าพลังนิวเคลียร์มันคงจะไม่ระเบิดตัวเอง เพราะเครื่องปฏิกรณ์โดยเฉลี่ยจะมีเชื้อเพลิงพอที่จะทำงานต่อไปได้ถึงสองปี แต่เมื่อไม่มีมนุษย์คอยบริโภคพลังงานที่ผลิตขึ้นมา เครื่องปฏิกรณ์ก็จะปิดตัวเองเข้าสู่โหมด ปลอดภัยโดยอัตโนมัติภายในเวลาเพียงสองวัน

ขณะที่เครื่องกำเนิดพลังงานลมหากไม่มีคนคอยบำรุงรักษามันก็ไม่สามารถผลิตไฟฟ้าได้ แต่สำหรับเขื่อนฮูเวอร์ซึ่งใช้พลังงานน้ำในการผลิตไฟฟ้า มันอาจจะยังทำงานต่อไปตราบใดที่ยังมีน้ำในอ่างที่อยู่เหนือขึ้นไป

เครือข่ายอุโมงค์ใต้ดินทั้งเพื่อการคมนาคม เพื่อการระบายน้ำ หรือสายเคเบิลจะจมอยู่ใต้น้ำในเวลาเพียง 36 ชั่วโมง เมื่อไม่มีคนคอยควบคุมเครื่องสูบน้ำเพราะพวกมันอยู่ใต้ระดับน้ำทะเล ขณะที่อาหารในซูเปอร์มาร์เกตหรือตู้เย็นเริ่มเน่าเสีย สัตว์เลี้ยงอย่างสุนัขที่เคยมีคนคอยหาอาหารให้ต้องดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอด และสุดท้ายจะเหลือเพียงสุนัขพันธุ์ใหญ่ที่สามารถหาอาหารเพื่อประทังชีวิตต่อไปได้เท่านั้น

สัตว์เล็ก ๆ อย่างหนูที่เคยพึ่งพามนุษย์ก็ต้องกลับไปมีวงจรชีวิตหากินเองจากป่า ขณะที่สัตว์นักล่าจะค่อย ๆ เริ่มกลับเข้ามาอยู่ในดินแดนที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นของพวกมันมาก่อน พร้อม ๆ กับต้นไม้ทั้งใหญ่น้อยที่เริ่มเข้ามาจับจองพื้นที่เหมือนอย่างที่เกิดขึ้นกับนครวัดซึ่งถูกทิ้งร้างในสมัยศตวรรษที่ 15

โดยมีเมืองพริพยัท ประเทศยูเครน เมืองที่เคยเจริญที่สุดในสหภาพโซเวียตในอดีต ซึ่งถูกทิ้งร้างไปถึง 20 ปี เมื่อผู้คนอพยพหนีมหันตภัยนิวเคลียร์ที่เชอร์โนบิล พริพยัทเปลี่ยนจากเมืองที่มีประชากร 50,000 คน กลายเป็นเมืองร้างในชั่วข้ามคืน

ตึกโซเวียตที่เคยดูใหญ่โตโอ่อ่า แต่มันก็ไม่สามารถต่อกรกับฤดูหนาวอันโหดร้ายของยูเครนได้ เมื่ออุณหภูมิลดต่ำลงกว่าจุดเยือกแข็ง น้ำที่ไปสะสมอยู่ในรอยแตกของตึกก็ขยายตัว ทำให้เกิดความกดดันที่คอยทำลายคอนกรีตให้พังจากด้านใน

รากของวัชพืชที่ขึ้นโดยไม่มีใครคอยดูแลแผ่ไปทั่วพื้นและบันได รากเหล่านี้ดูดความชื้นเข้าไปและขยายขนาดใหญ่ขึ้น พวกมันค่อย ๆ ดันคอนกรีตให้แตกออก เหมือนกับแม่แรงไฮดรอลิกขนาดจิ๋ว ขณะที่สนามฟุตบอลที่เคยเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและรื่นเริงวันนี้มันกลายเป็นป่าไม้ผลัดใบ

หลังเกิดอุบัติเหตุ นักวิทยาศาสตร์คาดว่าสัตว์ป่าในเขตนั้นคงจะไม่รอด ต้นไม้ส่วนใหญ่ในบริเวณ 1.5 ตารางไมล์รอบโรงงานนิวเคลียร์ต้องตายเพราะรังสี สัตว์มากมายก็ไม่รอดเช่นกัน แต่เหลือเชื่อที่ผลจากการไร้ซึ่งมนุษย์เป็นเวลา 20 ปี

ทว่า ป่าแดง เขตที่โดนผลกระทบกัมมันตภาพรังสีจากการระเบิดของโรงงานเชอร์โนบิลเข้าไปเต็ม ๆ กลับฟื้นตัวและมีสัตว์ป่าเข้ามาอยู่อาศัย สิ่งที่แสดงว่ามีสัตว์ป่าอยู่ที่นี่อย่างอุดมสมบูรณ์ก็คือ เขาของกวางแดง สัตว์ที่พบได้ยากในบริเวณอื่นของเขตนี้ แต่กลับพบมันได้ในเขตเชอร์โนบิล นอกจากนี้ยังมีหมูป่ารัสเซียด้วย และจำนวนของมันในเขตนี้ถือว่ามากกว่าเขตรอบนอกราว 10 ถึง 15 เท่าเลยทีเดียว

ตัวอย่างที่เกิดขึ้นกับเมืองพริพยัทนั้นแสดงให้เห็นว่า เมืองที่เคยรุ่งเรืองยามที่มีมนุษย์อยู่นั้น จะเหลือเพียงซากปรักหักพังเมื่อเวลายิ่งผ่านพ้นไป

สิ่งก่อสร้างประเภทก่ออิฐถือปูนจะถูกย่อยสลายโดยเกลือ เหมือนกับที่มันเคยทำให้พีระมิดพังทลายลงได้ ขณะที่สิ่งก่อสร้างที่ทำขึ้นจากเหล็กกล้า จะค่อย ๆ ถูกสนิมกัดกินจนพังทลายลงมาเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นสะพานบรู๊คลินที่อาจจะต้องตกลงสู่แม่น้ำอีสต์ริเวอร์ เมื่อสายเคเบิลที่รับแรงยืดได้ถึงราว 200,000 ปอนด์ต่อตารางนิ้ว เกิดเป็นสนิมและขาดออกจากกัน ไม่เว้นแม้แต่หอไอเฟลที่สร้างขึ้นจากเหล็กกล้า

ส่วนในทะเลและมหาสมุทรเมื่อไม่มีมุนษย์มาจับสัตว์น้ำและไม่มีมลพิษ ประชากรของพวกมันก็จะกลับคืนมา ปลาวาฬมากมายกระโดดขึ้นมาเล่นเหนือน้ำ ปลาทูน่าฝูงใหญ่ว่ายเต็มมหาสมุทร และมีเต่าทะเลมากจนสามารถเดินข้ามทะเลบนกระดองของพวกมันได้

นั่นหมายความว่าในที่สุดธรรมชาติจะเป็นผู้ชนะและครอบครองทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้ แทนที่มนุษย์ที่กำลังพยายามเอาชนะธรรมชาติในทุกรูปแบบอยู่ในขณะนี้