นิทานล้านนา เรื่อง เชียงดาว

ที่มา http://btgsf1.fsanook.com/weblog/img/entry_gallery/166/834976/014.jpg%3Br:width=415,height=415%3Bfile:49fd2e.jpg

                  ในอดีตกาลมีนครแห่งหนึ่งนามว่า นครพะเยา กษัตริย์ผู้ครองนครมีราชธิดา ๖ องค์
    และมีโอรสเป็นองค์สุดท้าย นามว่า เจ้าคำแดง อายุ ๑๖ ชันษา ราชธิดาทุกองค์สมรสหมดแล้ว
   กับเจ้าเมืองต่าง ๆ สำหรับเจ้าคำแดงเป็นผู้กล้าหาญ เข้มแข็งในการสงครามยิ่งนัก ทรงโปรด
   การออกป่าล่าสัตว์อยู่เสมอ ๆ   ครั้นหนึ่งมีกองทัพฮ่อยมาล้อมนครพะเยา พระราชาทรงเรียก
    เขยทั้ง ๖ องค์มาถามว่า  ‘’ ศึกครั้งนี้ใครจะเป็นผู้อาสาออกไปปราบปราม ‘’ เขยทั้ง ๖ นิ่ง
   ไม่มีใครกล้าอาสา เพราะทราบว่าศัตรูมีกำลังมากมายและเข้มแข็งยิ่งนัก ดังนั้น
    พระราชาจึงตรัสเรียกเจ้าคำแดงออกมา เมื่อเจ้าคำแดงทราบเรื่องจึงรับอาสาออกปราบเอง
    พร้อมด้วยไพร่พลหนึ่งหมื่น  การรบครั้งข้าศึกได้แตกพ่ายไป เมื่อเจ้าคำแดงได้ชัยชนะ
    ก็ยกทัพกลับ ขณะเดินทาง  บังเอิญเจ้าคำแดงเห็นกวางทองรูปงามตัวหนึ่ง ก็อยากจะได้
    เพื่อนำไปถวายพระบิดา  จึงสั่งให้พวกทหารเข้าล้อม เมื่อไพร่พลเข้าล้อมอย่างกระชั้นชิดเข้าไปมาก
   กวางก็ตกใจ กระโจนหนีออกทางด้านเจ้าคำแดง ดังนั้น เจ้าคำแดงจึงควบม้าติดตามไปพร้อมด้วยไพร่พล
   การติดตามใช้เวลาหลายวัน จากนครพระเยาจนเข้าเขตเชียงใหม่ จนเข้าใกล้เขาลูกหนึ่งสูงมาก
   สูงเทียมดาว ไพร่พลเรียกเขาลูกนี้ว่า ‘’ สูงเพียงดาว ” ต่อมาชื่อนี้เพี้ยนไปเป็น ‘’ เชียงดาว ”