จุดมุ่งหมายของการให้ทาน
1. ให้เพื่อทำคุณ เป็นการให้เพื่อยึดเหนี่ยวน้ำใจกัน ให้เพื่อให้ผู้รับนิยมชมชอบในตัวผู้ให้ไม่ได้มุ่งเพื่อเป็นบุญ เช่นคนที่สมัครผู้แทนฯ
ถึงเวลาหาเสียงทีก็เอากฐิน ผ้าป่า ไปทอด 10 วัด 20 วัด ไปสร้างสะพาน สร้างถนน เพื่อให้ชาวบ้านเห็นว่าตนเป็นคนใจบุญ จะได้ลง
คะแนนเสียงให้ตน หรือบางคนรับพี่สาวเขา ก็เลยเอาขนมไปฝากน้องชาย การให้อย่างนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อผลประโยชน์ เพื่อให้ผู้รับรัก
ตัวผู้ให้ การทำเช่นนี้ถ้าถามว่าได้บุญไหม? ก็เห็นจะต้องตอบว่า ได้เหมือนกันแต่น้อยเหลือเกินได้ไม่เต็มที่ การให้ที่จะได้บุญมากนั้น
ต้องให้เพื่ออนุเคราะห์ และสูงขึ้นไปอีก คือ ให้เพื่อบูชาคุณ
2. ให้เพื่อนุเคราะห์  เป็นการอุดหนุนเอื้อเฟื้อกันให้ด้วยความเมตตากรุณา เช่น พ่อ แม่ ให้อาหารแก่ลูก ครูอาจารย์ให้ความรู้แก่ศิษย์
ผู้มีทรัพย์ บริจาคทรัพย์เพื่อเป็นทุนการศึกษาแก่นักเรียนที่ยากจน เป็นต้น
 3. ให้เพื่อบูชาคุณ  เมื่อมีผู้ปรารถนาดีต่อเรา เมตตากรุณา ช่วยเหลืออุปการะเรา เช่น พ่อแม่ ครูอาจารย์ เราก็แสดงความเคารพนบนอบ
ท่านด้วยกาย วาจา ใจ บูชาคุณท่านด้วยทรัพย์สินตามกำลัง ยามท่านเจ็บป่วยก็ช่วยพยาบาลรักษา ไม่ละทิ้งท่านทั้งในยามสุขและยามทุกข์ นอกจากนี้บุคคลที่ควรให้รู้จักบาปบุญคุณโทษ เป็นธุระคอยสั่งสอนอบรมแนะนำประชาชนให้พ้นทุกข์ จึงควรบูชาท่านด้วยปัจจัยสี่ เพื่อให้ท่านมีกำลังบำเพ็ญพรต และบำเพ็ญประโยชน์แก่เพื่อนมนุษย์ตามสมณวิสับได้เต็มที่
 
 ทานที่ให้แล้วไม่ได้บุญ
 1. ให้สุรายาเสพย์ติด เช่น บุหรี่ เหล้า ฝิ่น กัญชา ฯลฯ
 2. ให้อาวุธ เช่น เขากำลังทะเลาะกัน ยื่นปืน ยื่นมีดให้
 3. ให้มหรสพ เช่น พาไปดูหนังดูละคร ฟังดนตรี เพราะทำให้กามกำเริบ
 4. ให้สัตว์เพศตรงข้าม เช่น หาสุนัขตัวเมียไปให้ตัวผู้ หาสาวๆไปให้เจ้านาย ฯลฯ
 5. ให้ภาพลามก รวมถึงหนังสือลามก และสิ่งยั่วยุกามารมณ์ทั้งหลาย (เมื่อดูแล้วเกิดไปฉุดคร่า ข่มขืนใคร บาปก็ตกทอดมาถึงเราด้วย)

 วิธีทำทานให้ได้บุญมาก
 การทำทานให้ได้บุญมาก ต้องพร้อมด้วยองค์ 3 คือ
 1. วัตถุบริสุทธิ์ ของที่จะให้ทานต้องเป็นของที่ตนได้มาโดยสุจริตชอบธรรม ไม่ได้คดโกงหรือเบียดเบียนใครมา
 ให้ทานด้วยน้ำพริกผักต้มที่ได้มาโดยบริสุทธิ์ ได้กุศลมากกว่าให้อาหารโต๊ะจีนราคาตั้งพันด้วยเงินทองที่ได้มาโดยไม่บริสุทธิ์
 2.  เจตนาบริสุทธิ์ คือ มีเจตนาเพื่อกำจัดความตระหนี่ของตนทำเพื่อเอาบุญ ไม่ใช่เอาหน้า เอาชื่อเสียง เอาความเด่นความดัง ความรัก
จะต้องมีเจตนาบริสุทธิ์ผุดผ่องทั้ง 3 ขณะ คือ
- ก่อนให้ก็มีใจเลื่อมใสศรัทธาเป็นทุนเดิม เต็มใจที่จะทำบุญนั้น
- ขณะให้ก็ตั้งใจให้ ให้ด้วยใจเบิกบาน
- หลังจากให้ก็มีใจแช่มชื่น ไม่นึกเสียดายสิ่งที่ให้ไปแล้ว
 3. บุคคลบริสุทธิ์ คือ เลือกให้แก่ผู้รับที่เป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์ มีความสงบเรียบร้อย ตั้งใจประพฤติธรรม โดยทั้งไปแล้วพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ทรงสอนว่า พระสงฆ์เป็นเนื้อนาบุญของโลก แต่ถึงกระนั้นก็ทรงสอนให้เลือกถ้าจะนิมนต์พระภิกษุเฉพาะเจาะจง ก็ให้นิมนต์พระที่เคร่งครัด
ในสิกขาวินัยน่าเลื่อมใส ถ้าจะนิมนต์พระไม่เฉพาะเจาะจง ให้สมภารจัดให้ ก็ให้เลือกนิมนต์จากหมู่สงฆ์ที่ประพฤติสิกขาวินัยเคร่งครัด สำหรับผู้ให้ทานคือตัวเราเองก็ต้องมีศีลบริสุทธิ์จึงจะได้บุญมาก จะเห็นว่าทุกครั้งที่เราจะถวายสังฆทาน พระท่านจะให้ศีลก่อน เพื่อว่าอย่างน้อยที่สุดในขณะนั้นเรายังมีศีล 5 ครบ จะได้เกิดบุญกุศลเต็มที่

 ผลของทาน
 การให้ทานเป็นเรื่องของความชุ่มเย็น ผู้ที่ให้ทานอยู่เสมอย่อมมีใจผ่องใสเยือกเย็น หมู่ชนที่นิยมการให้ทานย่อมไม่มีความเดือดร้อนใจ เนื่องจากต่างคนต่างมีอัธยาศัยไมตรี ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน อนึ่งใจของคนเรานี้มีอำนาจมีพลังดูดทรัพย์มาก ถ้าใครมีใจตระหนี่มีความโลภมาก จะมีพลังดูดทรัพย์น้อย โบราณท่านจึงกล่าวไว้ว่าคนทำทานมากๆจะทำให้รวย แม้องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ยังทรงยกย่องทานไว้หลายลักษณะ ดังนี้
 คนควรให้ในสิ่งที่ควรให้
 การเลือกให้ทานพระสุคตสรรเสริญ
 คนพาลเท่านั้นที่ไม่สรรเสริญการให้ทาน
 เมื่อมีจิตเลื่อมใสแล้ว ทักษิณาทานหาชื่อว่าเป็นของน้อยไม่
 บุญของผู้ให้ย่อมเจริญก้าวหน้า
 ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
 ผู้ให้ย่อมเป็นที่รักของคนหมู่มาก
 ผู้มีปัญญาให้ความสุขย่อมได้รับความสุข
 (พุทธพจน์)

 ผู้ให้อาหารชื่อว่าให้กำลัง
 ผู้ให้ผ้าชื่อว่าให้วรรณะ
 ผู้ให้ยานพาหนะชื่อว่าให้ความสุข
 ผู้ให้ประทีปโคมไฟชื่อว่าให้จักษุ
 ผู้ให้ที่พักอาศัยชื่อว่าให้ทุกสิ่งทุกอย่าง
 ผู้ให้ธรรมทานชื่อว่าให้อมฤตธรรม
 (กินททสูตร)

 ผู้ให้ของที่พอใจ ย่อมได้ของที่พอใจ
 ผู้ให้ของที่เลิศ ย่อมได้ของที่เลิศ
 ผู้ให้ของที่ดี ย่อมได้ของที่ดี
 ผู้ให้ของที่ประเสริฐ ย่อมเข้าถึงฐานะอันประเสริฐ
 นระใดให้ของที่เลิศ ให้ของที่ดี และให้ของที่ประเสริฐ
 นระนั้นจะเกิด ณ ที่ใดๆย่อมมีอายุยืน มียศ ณ ที่นั้นๆ
 (มหาปทายีสูตร)

 อานิสงส์การบำเพ็ญทาน
 1. เป็นที่มาของสมบัติทั้งหลาย
 2. เป็นที่ตั้งแห่งโภคทรัพย์ทั้งปวง
 3. ผู้ให้ย่อมได้รับความสุข
 4. ผู้ให้ย่อมเป็นที่รับของคนหมู่มาก
 5. ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
 6 ทำให้เป็นผู้มีเสน่ห์
 7. ทำให้เป็นที่น่าคบหาของคนดี
 8. ทำให้เข้าสังคมได้คล่องแคล่ว
 9. ทำให้แกล้วกล้าอาจหาญในทุกชุมชน
 10. ทำให้มีชื่อเสียงเกียรติคุณดี
 11. แม้ตายแล้วก็ไปเกิดในสวรรค์    

                                                                        สารบัญ คลิกที่นี่