ในอดีตประเทศเกาหลีนั้นไม่มีอักษรเป็นของตนเอง ชาวเกาหลีจึงได้รับเอาอักษรจากจีนมาใช้

ซึ่งอักษรจีนนั้น ขึ้นชื่อว่าเป็นอักษรที่ยาก เพราะมีความซับซ้อน ต้องใช้ระยะเวลาในการศึกษามาก

จึงจะสามารถศึกษาภาษาจีนได้อย่างแตกฉาน

ด้วยเหตุผลนี้เอง ในสังคมเกาหลีจึงมีแต่ชนชั้นสูงเท่านั้นที่สามารถศึกษาอักษรจีนได้

ชาวบ้านสามัญชนธรรมดาจึงไม่สามารถอ่านและเขียนอักษรจีนได้

ในปี ค.ศ.1443 ซึ่งตรงกับรัชสมัยของพระเจ้าเซจงมหาราช

พระองค์ทรงตระหนักถึงปัญหานี้ พระองค์จึงต้องการให้ประเทศเกาหลีมีอักษรเป็นของตนเอง

และอักษรนั้นจะต้องเป็นอักษรที่ประชาชนทั่วไปสามารถเรียนรู้ได้ง่า

พระองค์และคณะนักปราชญ์ในยุคนั้นจึงได้ประดิษฐ์ พยัญชนะ และสระเกาหลีขึ้นมา

รวมเรียกว่า 혼민정음 (ฮุนมินจองอึม) แปลว่า "เสียงอักษรที่ถูกต้องไว้เพื่อสอนประชาชน"

ต่อมาก็ได้มีการพัฒนา และปรับปรุงมาเรื่อยๆ จนในที่สุดได้ปรับเปลี่ยนชื่อจาก 혼민정음 (ฮุนมินจองอึม)

มาเป็น 한글 (ฮันกึล) ซึ่งแปลว่า "อักษรเกาหลี"