[ ความเคยชิน : พฤติกรรมที่เกิดจากการเรียนรู้ ]
พฤติกรรมที่เกิดจากการเรียนรู้ > ความเคยชิน
ความเคยชิน
.
.....การเรียนรู้แบบความเคยชิน (แฮบบิชูเอชัน) (habituation) เป็นพฤติกรรมตอบสนองที่ตัวกระตุ้นหรือสิ่งเร้าไม่มีความหมายต่อการดำรงชีวิต ทั้งในด้านบวกและในด้านลบและพฤติกรรมที่ตอบสนองจะค่อยๆ ลดลงทั้งๆ ที่ตัวกระตุ้นยังอยู่หรือเรียกอีกอย่างว่า การเพิกเฉย หรือละเลยต่อสิ่งเร้าที่ไม่มีความหมายต่อการดำรงชีวิต "ไร้ประโยชน์ เลิกดีกว่า"
.....เช่น สัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมจะตอบสนองต่อเสียงดังด้วยการหันหัวไปทางที่เกิดเสียงเสมอ หากเสียงนั้นดังอยู่เป็นประจำและไม่มีความหมายอย่างใดต่อสัตว์นั้น จะทำให้พฤติกรรมในการหันหัวไปทางเสียงที่เกิดขึ้นลดลงเรื่อยๆ เมื่อนานเข้าๆ ก็จะไม่หันหัวไปทางเสียงนั้นเลย นอกจากนี้พฤติกรรมที่ยังพบได้ ก็คือนกกระจอกที่หากินอยู่ตามบ้าน ตอนแรกๆ เมื่อเห็นคนเดินผ่านเข้ามา แม้จะอยู่ห่างมันก็จะบินหนีไปเสมอ ต่อมาเมื่อคนอยู่ห่างมันจะไม่บินหนี จะบินหนีเฉพาะเมื่อเวลาเข้าไปใกล้ตัวมันเท่านั้น ลูกนกนางนวลตอนแรกๆ จะกลัวทุกสิ่งที่อยู่เหนือตัวขึ้นไป ทั้งเหยี่ยว นกขนาดเล็กอื่นๆ หรือแม้แต่ใบไม้ร่วง โดยการก้มตัว ลงหมอบ ต่อมาก็สามารถแยกชนิดของวัตถุได้และจะก้มตัวหมอบเมื่อเป็นเหยี่ยวเท่านั้น
.....พฤติกรรมการเรียนรู้แบบความเคยชินนี้ ต้องอาศัยความจำและประสบการณ์เป็นพื้นฐาน คือ ต้องสามารถจำได้ว่าสิ่งกระตุ้นนั้นเป็นอะไรและไม่มีผลต่อตนเองจึงไม่ตอบสนอง สิ่งมีชีวิตที่ มีพฤติกรรมแบบนี้ได้ต้องมีสมองส่วนเซรีบรัมเจริญดี เพราะสมองส่วนนี้มีหน้าที่ในการจำและ คิดสิ่งต่างๆด้วย
> กลับไปยัง : พฤติกรรมที่เกิดจากการเรียนรู้