ที่มาของคำว่าประวัติศาสตร์

        คำว่า  ประวัติศาสตร์  เป็นคำที่เพิ่งได้รับการบัญญัติขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 6 (พ.ศ. 2453 – 2468) แห่งกรุงรัตนโกสินทร์นี่เอง แต่เดิมคำที่มีความหมายเกี่ยวเนื่องกับอดีต  เราใช้คำว่าตำนาน  และพงศาวดาร

         ตำนาน  หมายถึง “เรื่องแสดงกิจการอันมีมานานแล้วแต่ปางหลัง  เรื่องราวนมนาน ที่ถ่ายทอดกันมาปากต่อปาก”  เช่น เรื่องเกี่ยวกับ โบราณวัตถุ โบราณสถาน หรือประวัติของบ้านเมือง

           พงศาวดาร  หมายถึง เรื่องราวเหตุการณ์เกี่ยวกับพระมหากษัตริย์ และจะบันทึกเรื่องเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์  และราชอาณาจักรในอดีต เป็นหัวใจสำคัญ