เอเรสเป็นโอรสขององค์เทพซูสกับฮีร่าเทวี และทรงเป็นโอรสที่เทพบิดาซูสตรัสใส่หน้าเลยว่า "เจ้าเป็นที่น่าชังที่ สุดในบรรดาลูกของข้า ทั้งโหดร้าย ดื้อด้านเหมือนแม่เจ้าไม่ผิด!" ซึ่งวาทะประโยคนี้นับว่าวิจารณ์อุปนิสัยใจคอของ

            เอเรสได้ตรงเป็นที่สุด นอกจากโหดร้ายและดื้อดึง เอเรสยังบุ่มบ่าม โกรธง่าย  นิยมความรุนแรงมาก   และยังเป็นเทพที่เจ้าเล่ห์และมีนิสัยหึงหวงจัดอีกด้วย  นับว่าเป็นอุปนิสัยที่ แตกต่างกับเจ้าแม่เอเธน่า มากซึ่งเป็นเทวีแห่งสงครามเหมือนกัน เอเธน่านั้นสุขุม เฉลียวฉลาดและกล้าหาญ จึงได้รับการ   ยกย่องทั่วทุกหนแห่ง เป็นเหตุให้เอเรสเกิดจิตริษยาเอามาก เป็นดั่งว่า "ฟ้าให้เอเรสเกิดแล้วไฉนให้เอเธน่ามาเกิดอีกเล่า" เวลาพบกันทีไรจึงมักมีเรื่องทะเลาะวิวาทกันเป็นประจำ

             มีครั้งสำคัญอยู่ครั้งหนึ่ง   คือเมื่อไปพบกันกลางทางและมีเรื่องทะเลาะกันอย่างเคย    เทพเอเรสเกิดบันดาลโทสะ  จึงขว้างจักรอันเรืองฤทธิ์แรงกล้าพอๆกับอสนีบาตขององค์ซูสเทพบิดาเข้าใส่เอเธน่า     เจ้าแม่เอี้ยวหลบแล้วทรงยกเอาหินที่วางอยู่แถวๆนั้นขึ้นทุ่มตอบกลับไป หินก้อนนั้นมิใช่หินธรรมดา    แต่เป็นหินที่ตั้งไว้เพื่อแสดงเขตแดนของนคร   หินนั้นกระทบถูกเอเรสเข้าให้ถึงกับทรุดลงกองกับพื้น        ก่อนที่เทวีเอเธน่าจะกลับไปเจ้าแม่ยังกล่าวเยาะให้เจ็บใจเล่นด้วยว่า "เจ้างั่ง! เพียงแค่นี้ เจ้าก็เดาได้แล้วใช่ไหมว่าเรี่ยวแรงของเรามากขนาดไหน อย่าแหยมมารบกวน เราอีกต่อไปเลย!"