ในระบบที่ว่าด้วยตำแหน่งของตัวเลข ตำแหน่งที่อยู่ทางขวาสุด   จะเป็นหลักที่มีค่าน้อยที่สุด เรียกว่า Least  Significant  Digit (L S D)     และตัวเลขที่อยู่ในหลักซ้าย สุดจะมีค่ามากที่สุด เรียกว่า   Most Significant Digit 
(M S D) และด้วยความคุ้นเคยจึงไม่มีการเขียนค่าบ่งชี้ฐานกำกับแต่อาศัยกำหนด
หลักการของตัวเลข (Positional Notation) โดยที่
     หลักหน่วย           มีเลข 0 ประกอบ  0  ตัว
     หลักสิบ               มีเลข 0 ประกอบ  1  ตัว  ซึ่งมีค่าเป็นสิบเท่าของหลักหน่วย
     หลักร้อย              มีเลข 0 ประกอบ  2  ตัว  ซึ่งมีค่าเป็นสิบเท่าของหลักสิบ
      หลักพัน              มีเลข 0 ประกอบ  3  ตัว  ซึ่งมีค่าเป็นสิบเท่าของหลักร้อย
      หลักหมื่น            มีเลข 0 ประกอบ  4  ตัว  ซึ่งมีค่าเป็นสิบเท่าของหลักพัน
      หลักแสน            มีเลข 0 ประกอบ  5  ตัว  ซึ่งมีค่าเป็นสิบเท่าของหลักหมื่น
       หลักล้าน           มีเลข 0 ประกอบ  6  ตัว  ซึ่งมีค่าเป็นสิบเท่าของหลักแสน
    

         ระบบเลขฐาน คือ การนำตัวเลขมารวมกันเพื่อให้เกิดความหมายเป็นค่าที่ต้อง
อาศัยวิธีการ กำหนดหลักของตัวเลข ซึ่งเรียกว่า Positional Notation
        ค่าหลักประจำตำแหน่งหาได้จากค่าของเลขจำนวนนั้น (Absolute Value) คูณกับค่าประจำหลัก เลขฐานที่ยกกำลังตามหลักที่ปรากฏ    ซึ่งหลักการเขียนเลขฐานจะประกอบไปด้วย
      1. ตัวเลขใน ฐานต้องมีค่าน้อยกว่าตัวเลขบ่งบอกค่าฐาน เช่นเลขฐานสอง จะมีเลขแค่   2 ตัวคือ 0,1 เลขฐานสิบมีเลข 0 ถึง 9 เป็นต้น
     2.  เลขฐาน 10 ไม่นิยมเขียนตัวเลขบ่งบอกค่าฐาน
     3.  หากตัว เลขที่ใช้เขียนเลขฐานมีค่าเกิน 9 จะใช้ตัวอักษรภาษาอังกฤษ
แทนตัวเลข
                                     
              ตัวอักษร    A         แทนเลข  10
              ตัวอักษร    B         แทนเลข  11
              ตัวอักษร    C         แทนเลข  12
              ตัวอักษร    D         แทนเลข  13
              ตัวอักษร    E          แทนเลข  14
              ตัวอักษร    F          แทนเลข  15