• 1. ครั้งแรกที่ได้พบ

นางสาวสุวิมล ฟองแก้ว คนดี คนใฝ่รู้ คนสู้ชีวิต คนไม่คิดฆ่าตัวตาย 

นางสาวสุวิมล ฟองแก้ว
คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะมีชีวิตที่ดีได้

ลองดูผลงานของเธอซิครับ คลิกที่นี่

      สำหรับเยาวชนตัวอย่างคนแรกที่เราจะนำเสนอ เธอเป็นสุภาพสตรี ผมไปพบเมื่อวันที่ 7 กันยายน 2544 เนื่องจากผมเดินทางไปให้ความรู้ เกี่ยวกับการสร้างเว็บ สร้างสื่อการสอนที่โรงเรียนเถินวิทยา อ.เถิน จ.ลำปาง เธอเป็นนักศึกษาจากสถาบันราชภัฏลำปาง เธอฝึกสอนวิชาคอมพิวเตอร์ เธอเป็นเด็กเรียนเก่ง 1 ใน 4 ของรุ่น แต่... เธอพิการมาแต่เด็ก ไม่มีมือ แขน ทั้งสองข้าง แต่เธอไม่เคยยอมแพ้ เธอสู้ตลอด เธอไม่คิดฆ่าตัวตาย เธอไม่คิดจะเป็นคนเลวของสังคม เธอไม่เคยคิดจะเป็นภาระของสังคม ผมชอบคำพูดของอาจารย์นพดล อาจารย์สอนคอมพิวเตอร์ ที่โรงเรียนเถินวิทยา ว่า

        ใครว่าคอมพิวเตอร์ยาก แสดงว่าไม่สู้ ขนาดเด็กฝึกสอนของผมไม่เคยใช้มือทำ เธอใช้เท้าทำตลอด และทำได้ดี ไม่เชื่อก็ลองมาดูซิครับ

แล้วคุณยังคิดจะฆ่าตัวตาย
คิดจะเป็นคนเลวของสังคม
คิดจะเป็นภาระของสังคม
ทั้งที่คุณมีร่างกายครบ
ช่างน่าอายและไร้สติสิ้นดี

ครูพูนศักดิ์ สักกทัตติยกุล
11 ตุลาคม 2544