อาการไม่ลุกเดินและอาการหกล้ม           ผู้ป่วยสูงอายุจำนวนไม่น้อยที่ญาตินำมาพบแพทย์ด้วยอาการที่ไม่จำเพาะเจาะจง เช่น อาการหกล้ม ไม่ลุกเดิน ซึม พูดจาสับสน ไม่รับประทานอาหาร หรืออุจจาระปัสสาวะราด ในอดีต มักคิดว่าอาการต่างๆดังกล่าวเกิดจาก "โรคชรา" หรือเป็นสิ่งที่ไม่สามารถแก้ไขให้กลับคืนได้ ทำให้ไม่มีการสืบค้นเพื่อหาพยาธิสภาพต้นตอที่แท้จริง จึงควรรีบพาไปปรึกษาแพทย์ตั้งแต่เนิ่นๆ เพื่อประเมินความเจ็บป่วยซึ่งอาจแก้ไขให้กลับคืนสู่สภาพเดิมได้ หากผู้ป่วยสูงอายุมีอาการไม่ลุกเดินอยู่นานเกินไปโดยไม่ได้รับการแก้ไข ก็จะมีภาวะแทรกซ้อนอื่นๆตามมาอีกมากมาย จนกระทั่งถึงแก่ชีวิตในที่สุด
          แนวทางการป้องกันการหกล้ม อาจทำได้ดังต่อไปนี้ 
          - ติดตั้งหลอดไฟบริเวณมุมมืดที่เดินผ่านบ่อยๆ โดยปุ่มสวิตช์อยู่ใกล้มือเอื้อม 
          - มีอุปกรณ์เครื่องเรือนบริเวณที่อยู่เท่าที่จำเป็น และต้องแข็งแรงมั่นคงอยู่สูงจากพื้น มองเห็นได้ง่าย ไม่ย้ายที่บ่อยๆ 
          - เตียงนอน เก้าอี้ และโถส้วมมีความสูงพอเหมาะ ไม่สูงหรือเตี้ยเกินไป 
          - ทางเดินและบันไดควรมีราวจับตลอด และมีระยะขั้นบันไดที่สม่ำเสมอ 
          - พื้นห้องควรสม่ำเสมอและเป็นวัสดุที่ไม่ลื่น โดยเฉพาะในห้องน้ำ บริเวณจุดเชื่อมต่อระหว่างห้องควรอยู่ในระดับเดียวกันไม่ควร มีธรณีประตู สิ่งของเกะกะ เช่น พรมเช็ดเท้า 
          - หลีกเลี่ยงการที่จะมีสัตว์เลี้ยง เช่น สุนัข แมว ในบริเวณที่อยู่อาศัย

โรคหัวใจและระบบไหลเวียนโลหิต           โรคหัวใจและระบบไหลเวียนโลหิต  เป็นสาเหตุการตายอันดับต้นๆของผู้สูงอายุ ได้แก่ โรคหลอดเลือดหัวใจอุดตัน โรคหัวใจวาย โรคความดันโลหิตสูง ปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคที่สามารถป้องกันได้ ได้แก่ 
          - ความดันโลหิตสูง การวัดความดันโลหิตเป็นวิธีการตรวจคัดกรองที่ถูก และมีประสิทธิภาพสูงสุดในการป้องกันโรค 
          - ภาวะไขมันในเลือดสูง การตรวจระดับคอเลสเทอรอล (Cholesterol) ในเลือดจึงควรทำเพราะการลดระดับคอเลสเทอรอล การเพิ่มระดับ high-density lipoprotein สามารถป้องกันโรคหลอดเลือดหัวใจได้ 
          - โรคเบาหวาน ความชุกของโรคนี้ เพิ่มขึ้นตามอายุ โรคเบาหวานเป็นสาเหตุ  การตายอันดับที่ ๓ และ ๔ ในผู้สูงอายุกลุ่มอายุ ๖๐ - ๗๔ ปี และ ๗๕ ปีขึ้นไปตามลำดับ การตรวจระดับน้ำตาลกลูโคสในเลือดหลังจากอดอาหารอย่างน้อย ๘ ชั่วโมงจึงควรทำ โดยเฉพาะผู้ที่อ้วน 
          - การสูบบุหรี่ (อ่านในหัวข้อการไม่สูบบุหรี่)

โรคข้อเสื่อม           โรคข้อเสื่อมเป็นโรคข้อเรื้อรังที่พบได้บ่อยที่สุดในผู้สูงอายุ ตำแหน่งที่พบบ่อยที่สุด คือ ข้อนิ้วมือ รองลงมาคือข้อเข่า โรคข้อเข่าเสื่อมพบว่าเกิดขึ้นมากถึงร้อยละ ๓๕ ผู้ป่วยโรคข้อเข่าเสื่อมต้องทนทุกข์ทรมานกับอาการปวดเข่า เข่าบวมอักเสบเป็นๆหายๆ ข้อเข่ายึด ก่อให้เกิดการสูญเสียความสามารถของการใช้เข่าในชีวิตประจำวัน 
          การป้องกันโรคข้อเสื่อม 
          - การหลีกเลี่ยงจากความอ้วน 
          - การใช้งานข้อเข่าอย่างถูกวิธี เช่น ไม่นั่งยองๆ หรือนั่งพับเพียบเป็นเวลานานๆ ควรหลีกเลี่ยงการขึ้นลงบันไดโดยไม่จำเป็น 
          - การออกกำลังเพื่อเพิ่มกำลังกล้ามเนื้อรอบเข่า ช่วยลดอาการปวด และเพิ่มความสามารถทางกาย เช่น การยกขาขึ้นตรงในแนวราบ ออกกำลังแบบแอโรบิก