เสียง(sound)
    เสียงจัดเป็นคลื่นตามยาว ที่ต้องอาศัยตัวกลางในการเคลื่อนที่ สามารถแผ่ไปได้ทั้งในตัวกลางที่เป็น ของแข็ง ของเหลว และก๊าช การแผ่ของคลื่นเสียงเกิดจากการอัดตัวและขยายของโมเลกุลของตัวกลางดังนั้นจึงทำให้เสียงแผ่ในตัวกลางที่มีความหนาแน่นมากได้เร็วมากกว่าในตัวกลางที่มีความหนาแน่นน้อยหรืออาจกล่าวได้ว่าอัตราเร็วของเสียงในตัวกลางที่เป็นของแข็งมีค่ามากกว่าในตัวกลางที่เป็้นของเหลว ในขณะเดียวกันอัตราเร็วของเสียงในของเหลวก็มีค่ามากกว่าในตัวกลางที่เป็้นก๊าชถ้าแหล่งกำเนิดเสียงสั่นอยู่ในบริเวณที่เป็นสุญญากาศจะไม่มีเสียงเกิดขึ้นเพราะในบริเวณนั้นไม่มีโมเลกุลของตัวกลางที่จะอัดหรือขยายเสียงจึงแผ่ออกมาจากแหล่งกำเนิดไม่ได้ SHOCK WAVES หรือ ชอร์กเวฟ ชอร์กเวฟเกิดขึ้นจากแหล่งกำเนิดคลื่นเคลื่อนที่ได้เท่ากับความเร็วของคลื่นหรือเร็วกว่า จะเกิดปรากฎการณ์ที่ว่าสันคลื่นไม่สามารถที่จะเคลื่อนที่ออกไปจากแหล่งกำเนิดเสียงโดยถ้าแหล่งกำเนิดเคลื่อนที่ได้เท่ากับความเร็วของคลื่น สันคลื่นจะเกิดการซ้อนกัน เสริมกันกลายเป็นแอมพลิจูดขนาดใหญ่เรียกว่า ชอร์กเวฟ และเมื่อแหล่งกำเนิดคลื่นเคลื่อนที่เร็วกว่าคลื่น สันคลื่นจะฟอร์มตัวเป็นรูปกรวย โดยมีมุม = sin-1(v/u) อัตราส่วน u/v เรียกว่า เลขมัค (Mach number) ชอร์กเวฟเกิดขึ้นได้บ่อยมากในสถานการณ์ต่างๆกัน ดังเช่น โซนิกบูม คือ ชอร์กเวฟประเภทหนึ่งของเครื่องบินที่วิ่งเร็วเหนือเสียง คลื่นที่เกิดหลังเรือเร็วก็เป็นชอร์กเวฟอีกประเภทหนึ่ง นอกอวกาศก็สามารถจะเกิดชอร์กเวฟได้ อย่างเช่น ลมสุริยะที่วิ่งด้วยความเร็วสูงเข้าชนสนามแม่เหล็กโลกเป็นต้น