สุสานแห่งนี้สร้างขึ้นมีจุดประสงค์เพื่อเป็นที่เก็บศพของพี่น้องตระกูลคาปูซีน เมื่อราว 500 ปี มาแล้ว ต่อมาได้แปลงสภาพเป็นสุสานของคนรวยๆหรือขุนนางชั้นสูง ที่เป็นที่นับหน้าถือตาของสังคม ทหารที่ประกอบวีรกรรมดีเด่น ศิลปิน ตลอดจนถึงนักบวช ในสมัยนั้นการ ที่ได้นำศพมา ทำเป็นมัมมี่ และนำมาเก็บไว้ยังสุสานแห่งนี้ถือว่า มีเกียรติเป็นอย่างมาก จำนวนศพในสุสานมีอยู่ราวๆ 8,000 ศพ นักบวชรูปแรกที่ศพได้รับการทำเป็นมัมมี่เก็บไว้ที่สุสานคาปูซีนนั้น คือ ภราดา ซิลเวสโตร กุบบิโอ ศพของนักบวชรูปนี้ถูกดองเป็นมัมมี่ เมื่อปี ค.ศ.1599 โดยศพจะถูกนำอวัยวะภายในออกมาให้หมดก่อน แล้วนำร่างไป วางไว้ที่ท่อดินเผา ปล่อยให้น้ำเลือด และน้ำเหลืองไหลออก จนแห้ง เมื่อศพแห้งแล้วจะนำมาชำระล้างน้ำส้มสายชูจนสะอาดแล้วราดด้วยน้ำสมุนไพรที่มีกลิ่นหอม จากนั้นก็นำไป ตากแดดให้แห้งแล้ว นำเสื้อผ้ามา ใส่ให้มัมมี่ร่างนั้น ศพอื่นก็ถูกทำมัมมี่ในวิธีเดียวกัน แล้วก็นำมาจัดท่ายืน ท่าแขวนให้อยู่ในลักษณะที่เหมาะสมต่างๆกัน โดยจะแยกประเภท ของมัมมี่แล้วจัดแขวนไว้คนละส่วน แยก ชาย หญิง นักบวช ทหาร ฯ ไม่นำมาปะปนกัน ศพบางศพก็มีการทำมัมมี่โดยใช้สารเคมีด้วย โดยนำ ศพนั้นไปแช่ในสารละลาย อาร์เซนิกและแมกนีเซียด้วยซึ่งจะ ทำให้ผิวของมัมมี่ร่างนั้นผิวหนังเต่งตึง ผิดกับมัมมี่ร่างอื่นที่ไม่ได้แช่สารนี้ที่ผิวหนังแห้ง