ด้านประติมากรรม ส่วนใหญ่เป็นพระพุทธรูปหล่อด้วยสำริด หรืออาจทำด้วยวัสดุอื่นบ้าง เช่น สกัดจากศิลา
ทำด้วยไม้ ปูนปั้น เป็นต้น พระพุทธรูปแบบอยุธยามี ๒ รูปแบบ คือ รูปแบบอู่ทองเป็นรูปที่เกิดจากการผสมผสาน
ของลักษณะศิลปะทวารวดี
กับลพบุรี มีลักษณะเด่น คือ พระพักตร์เป็นรูปสี่เหลี่ยม มีไรพระศก พระหนุป้าน
พระนาสิกคมเส้น เส้นพระเกศาละเอียด รัศมีเป็นต่อมกลมบ้าง เป็นเปลวบ้าง นั่งขัดสมาธิราบ ฐานหน้ากระดานเป็น
ร่องแล้วแอ่นเข้าด้านใน ส่วนอีกรูปแบบคือ รูปแบบอยุธยาเป็นรูปแบบที่ได้ดัดแปลงจนเป็นแบบแผนของตนเอง
โดยนิยมสร้างพระพุทธรูปทรงเครื่องเยี่ยงกษัตริย์ มีมงกุฏและจีวรประดับอัญมณี
^พระพุทธรูปทรงเครื่อง ศิลปะอยุธยา ภายในอุโบสถวัดหน้าพระเมรุ                ด้านจิตรกรรม ส่วนใหญ่เกี่ยวเนื่องกับพระพุทธสาสนา ซึ่งในสมัยอยุธยาตอนต้นเป็นการเขียนลงฝาผนัง
คูหาปรางค์หรือคูหาเจดีย์เท่านั้น และใช้วิะการเขียนบนปูนเปียก (Fresco) โดยมีลักษระภาพส่วนใหญ่เป็นภาพ
พระพุทะเจ้า สาวก หรือบุคคลนั่งเรียงซ้อนกันเป็นแถวๆ พอมาถึงสมัยอยุธยาตอนปลายมีการเขียนภาพจิตรกรรม
ฝาผนังบนผนังโบสถ์และวิหาร และมักเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับพุทธประวัติ ชาดก เช่น ภาพจิตรกรรมฝาผนัง
วัดใหญ่สุวรรณาราม จังหวัดเพชรบุรี วัดพุทไธสวรรย์ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา วัดช่องนนทรี กรุงเทพมหานคร เป็นต้น
ซึ่งภาพจิตรกรรมฝาผนังแบบอยุธยาจะนิยมใช้สีเพียงไม่กี่สี เช่น แดง เหลือง เขียว ดำ เป็นต้น
^ จิตรกรรมฝาผนัง วัดใหญ่สุวรรณาราม จังหวัดเพรชบุรี ศิลปะการเขียนภาพสมัยอยุธยาตอนปลาย   *ขอขอบคุณรูปภาพจาก
http://www.bloggang.com/data/voranai/picture/1185529737.jpg
http://province.m-culture.go.th/petchaburi/images/watyai1.%20098.jpg