กามโรค หมายถึงโรคที่ติดต่อโดยการร่วมเพศและมักก่อให้เกิดพยาธิ สภาพที่บริเวณอวัยวะสืบพันธุ์เป็นส่วนใหญ่แต่เดิมกามโรคหมายถึงกลุ่มโรคเพียง4โรคคือซิฟิลิสหนองในแผลริมอ่อนโรคของต่อมน้ำเหลืองและโรคเนื้อตายที่บริเวณขาหนีบปัจจุบันพบว่ายังมีโรคอีกหลายโรคที่ติดต่อโดยการร่วมเพศ

แต่ไม่ใช่กามโรคที่แท้จริงรวมอยู่ในกลุ่มโรคนี้ด้วย
คือ หนองในเทียม (ใช้เฉพาะในชาย) หูดหงอดไก่ เชื้อรา พยาธิในช่องคลอด เริ่ม
หูดข้าวสุก หิดที่อวัยวะสืบพันธุ์ ตัวโลน เป็นต้น ด้วยเหตุนี้ ในปัจจุบันจึงเปลี่ยนชื่อกามโรคว่า
"โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์"
(sexually transmitted diseases)

ซิฟิลิส เกิดจากเชื้อทริโปนีมาพอลลิดุม (tryponema pollidum) มีระยะฟักตัวโดยเฉลี่ย 10-30วัน

อาการในระยะแรก จะมีแผลเกิดขึ้น เรียกว่า แผลริมแข็ง
มักเป็นที่บริเวณอวัยวะสืบพันธุ์ภายนอกลักษณะแผลมีขอบนูนสูงขึ้น ก้นแผลสะอาดเรียบถูกต้องไม่เจ็บ
ระยะนี้หากไม่รักษาก็จะหายได้เองภายใน 3-8  สัปดาห์

อาการระยะที่สอง หลังจากแผลริมแข็งหายราว 3 สัปดาห์
จะมีไข้ต่ำๆ ปวดศีรษะ เจ็บคอ คัดจมูก น้ำมูกไหล ปวดเมื่อยและปวดตามข้อ
มีผื่นขึ้นตามบริเวณผิวหนัง เช่น แขน ขา ลำตัว ไม่คันและไม่เจ็บปวด
อาจเป็นอยู่ไม่นานวัน หรืออาจนานหลายเดือนก็ได้ ส่วนใหญ่จะหายไปราว 4-8 สัปดาห์ ในระยะนี้อาจมีลักษณะเป็นตุ่มนูนขึ้นมา
คล้ายยุงกัด แต่มีเนื้อยุ่ย ๆ คลุมบริเวณนี้แพร่เชื้อได้มาก อาจมีต่อมน้ำเหลืองโต
หรือผมร่วงได้

ผู้ที่ไม่ได้รับการรักษา
เมื่ออาการทุกอย่างหายก็จะเข้าสู่ระยะแฝง ซึ่งเป็นระยะที่จะไม่มีอาการอะไรทั้งสิ้น
แต่จะทราบได้โดยการตรวจพบน้ำเหลืองให้ผลบวก

อาการในระยะที่สาม พบว่าหนึ่งในสี่ของระยะแฝงจะเปลี่ยนเป็นระยะที่สาม
ซึ่งต้องใช้เวลานาน โดยจะไปเกิดเป็นแผลและเนื้อตายในหัวใจ หรือระบบประสาท
ทำให้เกิดอาการคล้ายคนเป็นโรคจิต

การวินิจฉัยโรคนี้ ส่วนใหญ่อาศัยจากการตรวจน้ำเหลือง นอกจากนี้อาจจะขูดบริเวณแผล

หรือผื่นหรือเนื้อนูน
มาตรวจด้วยกล้องพิเศษ และอาจต้องเจาะน้ำไขสันหลังมาตรวจด้วยในบางราย

หญิงมีครรภ์ที่เป็นซิฟิลิสต้องได้รับการรักษาจากแพทย์ เพราะซิฟิลิสจะเป็นอันตรายต่อทารกในครรภ์
เช่น ทำให้แท้ง ทารกตายในครรภ์ หรือเป็นฟิซิลิสแต่กำเนิด

หนองใน เกิดจากเชื้อไนซ์ซีเรียโกโนร์เรีย มีระยะฟักตัวประมาณ 3-5 วัน

อาการมักเริ่มด้วยปัสสาวะแสบ ขัด มีตกขาวถ้าไม่ได้รับการรักษา โรคนี้อาจลุกลามเข้าไปในโพรงมดลูก
ท่อนำไข่ และรังไข่ ทำให้ท่อนำไข่ตันและเป็นหมันในที่สุด

แผลริมอ่อน เกิดจากเชื้อฮีโมฟิลุสดูเครยี (hemophilus ducreyi) มีระยะฟักตัวประมาร 2-5 วัน

อาการ อาจพบได้ใน 2  ลักษณะ คือ

1. แผล มักพบบริเวณฝีเย็บ
และที่แคมเล็ก เริ่มคัน มีเม็ดพอง และอักเสบ ต่อมาเป็นหนองแตกออก มีอาการเจ็บ
ส่วนใหญ่เกิดหลายแผล ขอบแผลไม่ชัดเจน ถูกต้องเจ็บ

2. ฝีมะม่วง ถ้าไม่ได้รับการรักษาหรือรักษาไม่เพียงพอ
ต่อมน้ำเหลืองบริเวณขาหนีบจะโตเป็นหนองได้ราว 5-8 วันหลังมีแผล

กามโรคที่ต่อมน้ำเหลือง
เกิดจากเชื้อคลาไมเดีย (chlamydia)
มีระยะฟักตัว 1-4 สัปดาห์ แต่โดยปกติประมาณ 7-12วัน

อาการจะเริ่มด้วยมีแผลที่อวัยวะเพศ
แล้วมีไข้ อ่อนเพลีย ปวดศีรษะ เบื่ออาหาร ต่อมาต่อมน้ำเหลืองโตที่บริเวณขาหนีบ
แล้วเป็นหนองแตกออกมา เรียกว่า ฝีมะม่วง เช่นเดียวกับแผลริมอ่อน
อาการต่อมน้ำเหลืองโตนี้ ส่วนใหญ่มักเกิดขึ้นหลังจากแผลหายไปแล้ว

กามโรคเนื้อตายที่บริเวณขาหนีบ
เกิดจากเชื้อโดโนแวนแกรนูโลมาติส (donovan granulomatis) มีลักษณะคล้ายหงอนไก่
หรือดอกกะหล่ำ เกิดบริเวณอวัยวะเพศ และโตขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อพบร่วมกับการตั้งครรภ์

รักษาได้โดยยา หรือจี้ด้วยไฟฟ้า

เริม เกิดจากเชื้อไวรัสเฮอร์ปีส์ซิมเพล็กซ์ พบได้บ่อย
มักมีอาการ 4-5 วันหลังการร่วมเพศ โดยเกิดเป็นเม็ดใส ๆ แล้วแตกออกเป็นแผลเล็ก ๆ หลายแผล
เจ็บ ปวดแสบปวดร้อน และมีอาการอักเสบ เป็นอยู่ประมาณ 10 วันก็จะหายไป อาจมีเชื้อบัคเตรีแทรกได้และอาจมีต่อมน้ำเหลืองโตเล็กน้อย
เป็นแล้วมักเป็นอีก