องค์การสหประชาชาติ

                จากการประชุมของผู้นำชาติมหาอำนาจ เพื่อหาแนวทางที่จะรักษาสันติภาพของโลกมาตั้งแต่ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 จะยุติลง และเมื่อสิ้นสุดสงครามแล้ว มีประเทศต่างๆ ผู้รักสันติได้ให้สัตยาบันที่จะร่วมกันเสริมสร้างความสัมพันธ์เพื่อแก้ปัญหาเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม มนุษยธรรม และความมั่นคงของโลก โดยได้ก่อตั้งเป็นองค์กรระหว่างประเทศ เรียกว่า องค์กรสหประชาชาติขึ้นเมื่อวันที่ 24 ตุลาคม ค.ศ. 1945 ปัจจุบัน(ค.ศ. 2005) มีสมาชิกอยู่ทั่วโลกรวม 191 ประเทศ

สมาชิกภาพ 

1.       ประเภทของสมาชิก  สมาชิกขององค์กรสหประชาชาติมี 2 ประเภท คือ

-           สมาชิกดั้งเดิม  ได้แก่ รัฐซึ่งเข้าร่วมประชุมองค์การสหประชาชาติ ที่นครซานฟรานซิสโก สหรัฐอเมริกา และร่วมกันลงนามในกฎบัตรสหประชาชาติเมื่อวันที่ 26 มิถุนายน ค.ศ. 1945

-           สมาชิกที่สมัครเข้าภายหลัง

2.       เงื่อนไขการเป็นสมาชิก

-           เป็นประเทศที่รักสันติภาพ และยอมปฏิบัติตามข้อตกลงที่สหประชาชาติตั้งไว้

-           เป็นประเทศที่ยอมรับฟังความคิดเห็น และคำตัดสินต่างๆขององค์กรสหประชาชาติ

-           ต้องได้รับคะแนนเสียงจำนวน 2 ใน 3 ของสมัชชาใหญ่ โดยมีคณะมนตรีความมั่นคงประกาศรับเป็นสมาชิกใหม่

วัตถุประสงค์

1.       ธำรงไว้ซึ่งสันติภาพ และความมั่นคงของโลก โดยการร่วมมือกัน

2.       เสริมสร้างความร่วมมือระหว่างประเทศ3.       เป็นศูนย์กลางพัฒนาความสัมพันธ์อันดี  

 การดำเนินงาน

1.       สมัชชาใหญ่ (General Assembly) เป็นที่ประชุมใหญ่ขององค์กรสหประชาติ และเป็นศูนย์กลางของกิจกรรมทั้งปวง ปัจจุบันมีสมาชิกอยู่ 191 ราย

2.       คณะมนตรีความมั่นคง  (Security Council) มีหน้าที่จัดการในเรื่องความมั่นคงและตัดสินวินิจฉัยข้อพิพาทขัดแย้งของประเทศสมาชิก หรือถ้าประเทศใดก็ตามที่ไม่ได้เป็นสมาชิกขององค์การสหประชาชาติ จะเสนอเกี่ยวกับกรณีที่พิพาทที่คุกคามต่อสันติภาพของโลกต่อคณะมนตรีความมั่นคงเพื่อพิจราณาก็ได้

3.       คณะมนตรีเศรษฐกิจและสังคม (Economic and Social Council) เป็นองค์กรหลักทางด้านการแก้ปัญหาและรับผิดชอบทางด้านเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม และสิทธิมนุษยชน

4.       คณะมนรีภาวะทรัสตี (Trusteeship Council) รับผิดชอบทางด้านการปกครองดูแลประเทศที่อยู่ในภาวะทรัสตี คือ ประเทศที่ยังไม่ได้รับเอกราชสมบูรณ์ ซึ่งองค์การสหประชาชาติต้องห้ความดูแล นับตั้งแต่ ค.ศ. 1957 ถึง ค.ศ. 1997 )

5.       ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ (International court of Justice) หรือที่เรียกว่า ศาลโลก ประกอบด้วยผู้พิพากษาจำนวน 15 คน มีสำนักงานอยู่ที่ กรุงเฮก ประเทศเนเธอร์แลนด์

6.       สำนักเลขาธิการ (Secretariat)   

 ผลการปฏิบัติงาน

1.       ด้านความขัดแย้ง  เช่น ปัญหาสงครามในคาบสมุทรเกาหลี ปัญหาสงครามระหว่างอาหรับและอิสราเอลซึ่งเกิดขึ้นหลายครั้ง ปัญหาสงครามกลางเมืองในไซปรัส ปัญหาสงครามแคว้นคาตังกาในคองโก ปัญหาอิรักปิดล้อมคูเวต เป็นต้น

2.       ด้านการลดอาวุธ  ให้มีการเจรจาเพื่อลดและควบคุมการใช้อาวุธขึ้น โดยเฉพาะอาวุธนิวเคลียร์ของสองประเทศมหาอำนาจ และได้มีการจัดทำสนธิสัญญาเกี่ยวกับการลดและควบคุมอาวุธขึ้นหลายฉบับ เช่น สนธิสัญญาจำกัดอาวุธนอกพิภพ สนธิสัญญาห้ามทดลองอาวุธนิวเคลียร์ สนธิสัญญาห้ามครอบครองอาวุธนิวเคลียร์ในละตินอเมริกา สนธิสัญญาว่าด้วยอาวุธแบคทีเรียและสารพิษ เป็นต้น

3.       ด้านเศรษฐกิจและสังคม ได้ให้ความช่วยเหลือประเทศที่กำลังพัฒนาเกี่ยวกับเรื่องการพัฒนาคุณภาพประชากร การอนุรักษ์ทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม การพัฒนาอุตสาหกรรมและเทคโนโลยี การให้สิทธิพิเศษทางการค้า เป็นต้น โดยผ่านทางทบวงการชำนัญพิเศษหรือองค์หรต่างๆ เช่น ธนาคารโลก(World Bank) การประชุมว่าด้วยการค้าและการพัฒนา (UNCTAD) องค์การการค้าโลก (WTO) องค์หารพัฒนาอุตสาหกรรมของสหประชาชาติ(UNIDO) องค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติ(FAO)กองทุนเพื่อกิจกรรมประชากรแห่งสหประชาชาติ(UNFPA)กองทุนสงเคราะห์เด็กแห่งสหประชาชาติ (UNICEF) สำนักงานข้าหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ(UNHCR)  เป็นต้น 

4.       ด้านสิทธิมนุษยชน ต่อสู้และรักษาไว้ซึ่งสิทธิและอิสภาพขั้นต้นของมนุษย์ โดยผ่านทางคณะกรรมการว่าด้วยสิทธิมนุษยชนและกำหนดให้วันที่ 10 ธันวาคมของทุกปีเป็นวันสิทธิมนุษยชนโลก 

5.       ด้านกฎหมาย  ศาลโลกแห่งสหประชาชาติ ได้พิจารณาคดีพิพากษา คดีปัญหาระหว่างประเทศหลายปัญหา เช่น กรณีเขาพระวิหารระหว่างไทย-กัมพูชา กรณีนามิเบีย ที่ถูกสาธารณรัฐแอฟริกาใต้ยึดครองเป็นต้น

6.       ด้านความเป็นเอกราชของประเทศ