เทพนิยายเรื่อง ราพันเซล

นานมาแล้ว มีชายคนหนึ่งอยู่กันกับภรรยาของเขา หลายปีผ่านไปพวกเขาก็ยังไม่มีลูก จากบ้านของพวกเขา จะมองเห็นสวนสวยงามเต็มด้วย

ดอกไม้และพืชผักนานาชนิด ซึ่งล้อมไว้ด้วยกำแพงสูง ไม่มีใครกล้าไปที่นั่นเพราะมันเป็นอาณาเขตของนางแม่มดที่ทุกคนต่างเกรงกลัว วันหนึ่ง ขณะที่ผู้

หญิงคนนั้นกำลังมองออกไปนอกหน้าต่าง เธอเห็นแปลงผักกาดสดๆที่สวยงามและทำให้เธอรู้สึกอยากกินมาก หลายวันผ่านไป เธอรู้สึกทุกข์ใจมากขึ้นและ

มากขึ้น

เมื่อสามีของเธอถามเหตุผล เธอจึงบอกว่า "ฉันกลัวว่าฉันคงต้องตายถ้าไม่ได้กินผักกาดสวยๆพวกนั้น" ชายที่น่าสงสารย่อมไม่ต้องการให้เธอตาย เขาจึงรอ

จนกระทั่งเวลาค่ำและปีนข้ามกำแพงเข้าไปในสวนของนางแม่มด เขาเลือกเด็ดผักกาดหัวสดๆจนเต็มถุงและแอบหนีออกมาได้ หัวผักกาดช่างมีรสชาติอร่อย

มากจนภรรยาของเขาอยากจะกินอีก ในคืนต่อมาสามีของเธอจึงแอบเข้าไปในสวนอีก

ในคราวนี้ก็เป็นเหมือนอย่างที่คิด คนที่เขาเผชิญหน้าอยู่คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากแม่มดนั่นเอง "เจ้าหัวขโมย" นางตะโกนลั่น "เจ้าเองหรอกรึที่แอบเข้า

มาขโมยหัวผักกาดของข้า เจ้าต้องถูกทรมานที่ทำอย่างนี้" "ได้โปรดเมตตาข้าด้วยเถิด" ชายผู้นั้นร้องอ้อนวอน "ข้ากลัวว่าเมียของข้าต้องตายหากไม่ได้กิน

หัวผักกาดพวกนี้"  "ถ้าอย่างนั้น" แม่มดเอ่ย  "เจ้าเข้าไปเก็บหัวผักกาดมากเท่าไหร่ก็ได้ที่เจ้าต้องการ แต่เจ้าต้องจ่ายราคาของมันให้ข้า เมื่อภรรยาของเจ้า

มีลูก เจ้าต้องยกให้กับข้า"