อติพจน์ หรือ อธิพจน์ คือ โวหารที่กล่าวเกินความจริง เพื่อเน้นความรู้สึกทำให้ผู้ฟังเกิดความรู้สึกที่ลึกซึ้ง ภาพพจน์ชนิดนี้นิยมใช้กันมากแม้ในภาษาพูด  เพราะเป็นการกล่าวที่ทำให้เห็นภาพได้ง่ายและแสดงความรู้สึกของกวีได้อย่างชัดเจน
      

                      ตัวอย่าง  
     - คิดถึงใจจะขาด
     - คอแห้งเป็นผง
     - ร้อนตับจะแตก
     - หนาวกระดูกจะหลุด
     - คิดถึงเธอทุกลมหายใจเข้าออก
                   

                 ในกรณีที่ใช้โวหารต่ำกว่าจริงเรียกว่า "อวพจน์"
     - เล็กเท่าขี้ตาแมว
     - เพียงชั่วลัดนิ้วมือเดียว
     - รอสักอึดใจเดียว