ไนโตรกลีเซอรีน (Nitroglycerin)

        ในปี ค.ศ. 1847 มีนักวิทยาศาสตร์เคมีชื่อ Ascanio  Sobrero ค้นพบ ไนโตรกลีเซอรีน เมื่อผสมกลีเซอรีนกับกรดไนตริกและซัลฟุริก ซึ่งเป็นสารประกอบเคมี ปกติจะอยู่ในสถานะของเหลว ระเบิดได้ และไม่มีสี ใช้ในการผลิตวัตถุระเบิด โดยเฉพาะ ไดนาไมต์(ไดนาไมต์เป็นวัตถุระเบิดที่อาศัยหลักการระเบิดของ ไนโตรกลีเซอรีน โดยการใช้ดินเบาเป็นตัวดูดซับ) และใช้ในทางการแพทย์ เพื่อขยายหลอดเลือดหัวใจ ในคนไข้ที่เป็นโรคหัว  ไนโตรกลีเซอรีน ผสมกับซิลิกา ได้เป็นสารที่หนืดขึ้นง่ายต่อการบรรจุ และเรียกสิ่งนี้ว่า ไดนาไมต์ ค้นพบโดย Alfred Nobel

        ไนโตรกลีเซอรีน มีการเรียกชื่อทางเคมี IUPAC ว่า Propane-1,2,3-triyl trinitrate  มีสูตรโมเลกุล  เป็น C₃H₅N₃O₉ มีมวลโมเลกุล 227.09 g/mol  มีความหนาแน่นที่อุณหภูมิ 15 C มีจุดหลอมเหลว 13.2 C และมีความไวต่อการสั่นสะเทือนสูง

        ไนโตรกลีเซอรีน สามารถเตรียมได้จากการไนเตรตกลีเซอรอล ซึ่งกระบวนการนี้กลีเซอรีนจะถูกผสมอย่างช้าๆ เข้ากับกรดไนตริกเข้มข้นและกรดซัลฟิวริก (ส่วนประกอบโดยประมาณคือ กรดไนตริก 40% , กรดซัลฟิวริก 50 % , และกลีเซอรีนจะต้องมีอุณหภูมิประมาณอุณหภูมิห้องเนื่องจากเมื่อผสมกลีเซอรีนลงไปแล้วจะทำให้เกิดปฏิกิริยาคายความร้อน ซึ่งจะทำให้เกิดความร้อนสูงมาก สามารถแก้ไขได้โดยการคนสารให้ผสมกันอย่างช้าๆ เมื่อผสมสารเข้าด้วยกันสักครู่ให้จุ่มภาชนะที่ใช้ผสมสารนั้นลงในนำแข็ง เพื่อป้องกันปฏิกิริยาคายความร้อนแล้วทำให้เกิดความร้อนสูงเกินไป ซึ่งถ้าเกิดความร้อนสูงมากจะทำให้เกิดการสลายตัวของกรดไนตริกหรือเกิดการระเบิดได้ อุณหภูมิของสารควรจะอยู่ที่ 30 C         ปัญหาในการใช้ ไนโตรกลีเซอรีน คือจุดเยือกแข็งที่สูงเพียง 13 C วัตถุระเบิดที่ใช้ไนโตรกลีเซอรีน ส่วนมากจะเป็นของแข็งจะไวต่อสิ่งกระตุ้นได้ไว ซึ่งสามารถลดจุดเยือกแข็งได้โดย นำไปผสมเข้ากับสารอื่น เช่น ผสม ไนโตรกลีเซอรีน กับ เอทิลีน ไกลคอล ไดไนเตรต ซึ่งจะทำให้จุดเยือกแข็งมีค่าเท่ากับ -29 C