เกิดมากินง่ายนับว่าโชคดีนักหนา เดินทางไปไหนชีวิตแสนสุขอุรา เพราะชีวิตข้าขอเกิดมาเพื่อกิน..ฮ่า ๆ
          สโลแกนนี้นาน ๆ ใช้ทีไม่ว่ากัน ใช้ทุกวัน จากที่เคยสุข อาจทุกข์หนักแทน 
          ทุกครั้งที่ไม่สบาย พอหายไข้คิดได้ว่าจริงแท้แล้วร่างกายคนเราไม่ได้ต้องการบริโภคให้มากมาย แค่ข้าวจานเล็กหนึ่งจาน กับข้าวที่พอให้คุณค่ากับสมองและร่างกายได้เคลื่อนไหวอีกนิดหน่อย ชีวิตอยู่ได้นี่!
          แล้วทำไมมนุษย์ถึงได้ปรุงแต่งโน่นนี่นั่นให้มันน่าเจี๊ยะไปเสียหมด โธ่ ๆ ๆ ..ความไม่พอนั่นเอง
          คิดได้แค่ตอนป่วย ครั้นร่างกายปรกติ มุ่งหาของอร่อยปลอบใจที่กินได้ แต่เริ่มใส่ใจอาหารในแต่ละมื้อ รักตัวเองให้มาก เกลียดความตะกละให้เยอะ
          ความหวังดีในตัวเองเผื่อแผ่มาถึงคุณผู้อ่านที่มีแผนไปเที่ยวเชียงคานเป็นครั้งแรก ไปถึงเชียงคาน มีเมนูเด็ดที่ไม่ทำร้ายคนกินด้วยนะ
          เชียงคานเป็นอำเภอเล็ก ๆ ในจังหวัดเลย ใช้เวลาเดินทางจากอำเภอเมืองประมาณครึ่งชั่วโมง ท่องเที่ยวได้ทุกฤดูกาล ถ้าไม่อยากถูกเผาจนดำเมี่ยง หรือนอนเหงื่อตกตอนกลางคืน (ห้องพักที่เชียงคานส่วนใหญ่ติดพัดลม) ควรไปช่วงปลายปีถึงมกราคม
          ตลอดแนวถนนริมน้ำโขงซอยเล็ก ๆ ที่เรียกว่าถนนชายโขง เป็นแหล่งที่พักและร้านค้าแนวสร้างสรรค์ มากด้วยผู้คนและวัยรุ่น ค่าห้องพักแสนถูก มี 150 บาท จ่ายเป็นค่าเช่าโฮมสเตย์ได้แล้ว
          โฮมสเตย์ไม่เหมือนโรงแรม เหมือนไปขอบ้านญาติอยู่ แต่มีห้องพักเฉพาะสำหรับแขก รับรองว่าส่วนใหญ่สะอาดสอ้านดี ไม่ยี้อย่างโรงแรมถูก ๆ อันนี้คอนเฟิร์มเพราะเดินสำรวจมาแล้ว ที่พักใหม่ ๆ ผุดขึ้นอีกหลายแห่ง ไปเดินเลือกเมื่อไปถึงยังได้
          อาหารที่แนะนำให้ชิมอย่าได้พลาด เมนูแรกซื้อกินได้เฉพาะตอนเช้า “ปาท่องโก๋ยัดไส้” ขายคู่น้ำเต้าหู้อยู่ที่ตลาด แท่งละ 30 บาท แป้งแบบเดียวกับปาท่องโก๋ เนื้อในนุ่ม ไส้กะหล่ำปลี วุ้นเส้น แครอท เห็ดหูหนู แบบเดียวกับไส้เปาะเปี๊ยะ หั่นชิ้นพอคำจิ้มบ๊วยหวานโรยถั่ว
          “ไข่กระทะ” ที่อีสานกินกันทั่ว มีให้เลือกหลายร้าน ร้านที่ไปชิมมาอยู่หลังตลาด ทอดทีเดียวสองฟอง ไม่ยักมีหมูหยอง โรยหมูยอ กุนเชียง หมูสับ กินคู่กาแฟหรือโอวัลติน
          มื้อกลางวันไปกินอาหารขึ้นชื่อ “ข้าวปุ้นน้ำแจ่ว” “แกงเส้น”ร้านป้าลี่ ถนนศรีเชียงคาน ซอย 14 หน้าตาน้ำซุป เครื่องใน หมูกรอบที่ใส่คล้ายก๋วยจั้บ เพียงแต่ว่าข้าวปุ้นคือขนมจีน แกงเส้นคือวุ้นเส้นนั่นเอง
          ชอบแบบแซบ ๆ ไปร้านติ้งส้มตำ อีสานรสไม่จัดโด่ง เมนูสุดแปลก “ตำมั่วตำซั่วด้องแด้ง” ตำขนมจีนเส้นสด ผสมมะละกอ ใส่ถั่วลิสงไม่พอ ใส่เส้นแป้งสดตัวใหญ่กว่าเกี้ยมอี๋ของจีน จานใหญ่ขนาด 3 คนช่วยกิน
          บ่าย ๆ เดินเล่นชายโขงอย่าลืมอุดหนุนขนมโบราณ “ข้าวเกรียบว่าว” จะลองปิ้งข้าวเกรียบว่าวด้วยตัวเอง แกไม่ว่าอะไร หรือของกินเล่นเช่น เมี่ยงคำและข้าวเหนียวชุบแป้งทอด อร่อยอย่าบอกใคร! แดดมาแรงหนีร้อนไปนั่งห้องสมุด “NoLนมสด” อ่านหนังสือไป กินนมปั่นไป
          มื้อเย็นไปกิน “ข้าวเปียกเส้น” ซอยสิบ เส้นเหนียวนุ่ม อุดมด้วยหมูสับและหมูยอ 
          แค่นี้ก็อิ่มแปล้ ถ้าท้องรับไหว ที่เชียงคานมีอะไรให้กินอีกมากมาย