แรงเสียดทาน

แรงเสียดทาน (friction) คือ แรงที่ต้านการเคลื่อนที่เชิงสัมพัทธ์ หรือแนวโน้มของการเคลื่อนที่ดังกล่าว ของพื้นผิวสองอย่างที่สัมผัสกัน มักจะเกิดตรงข้ามกับแรงที่ทำให้วัตถุเคลื่อนที่เสมอ

ชนิดของแรงเสียดทาน

แรงเสียดทาน แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ

1. แรงเสียดทานสถิต (Static Friction) เป็นแรงเสียดทานซึ่งเกิดจากวัตถุ 2 ชนิดมาสัมผัสกัน พบว่า แรงเสียดทานที่เกิดจะมีค่าไม่คงที่ จะมีปริมาณเท่ากับแรงที่มากระทำและจะมีค่าสูงสุดเมื่อวัตถุเริ่มเคลื่อนที่
2. แรงเสียดทานจลน์ (Kinetic Friction) เป็นแรงเสียดทานที่เกิดกับผิวของวัตถุทั้ง 2 ชนิดในขณะที่วัตถุกำลังเคลื่อนที่

ค่าของแรงเสียดทานหาได้จาก f = μN

สัมประสิทธิ์แรงเสียดทาน μ = f/N = F/W การลดแรงเสียดทาน

1. ใช้ล้อ หรือ ตลับลูกปืน
2. เลือกใช้ผิวสัมผัสที่ลื่น หรือขรุขระน้อย
3. ใช้น้ำมันหล่อลื่น โดยน้ำมันหล่อลื่นจะทำให้เกิดแผ่นฟิล์มบางๆ ระหว่างผิวหน้าสัมผัส จึงช่วยลดแรงเสียดทานได้
4. การเพิ่มแรงเสียดทาน

   1เพิ่มพื้นที่ผิวสัมผัส โดยออกแบบล้อรถยนต์ให้มีหน้ากว้างพอเหมาะจะทำให้เกาะถนนได้ดี (ถ้าเพิ่มพื้นทีมากเกินไปอาจทำให้เกิดผลเสีย)

   2 ลดความลื่นของผิวสัมผัส โดยทำให้บริเวณผิวสัมผัสมีความฝืดขึ้น เช่น เพิ่มดอกยางของรถยนต์ สำหรับพื้นรองเท้าควรใช้พื้นยางหรือพื้นไม่เรียบจะเกิดความปลอดภัยสูงขณะใช้เคลื่อนที่

   3 ลดความลื่นของผิวสัมผัส เช่น ถ้าพื้นห้องน้ำเรียบก็ใส่ลองเท้าฟองน้ำเพราะส้นเท้ารองเท้าฟองน้ำมีผิวขุรขระ

   4 จักรยานมีเบรกเพื่อลดความเร็ว

   5 นำของต่างๆมาใส่ในภาชนะที่ต้องการแล้วลาก ดึง ยกของให้ไปให้ทิศทางที่ต้องการ

   ประโยชน์ของแรงเสียดทาน

   1. ป้องกันการเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์
   2. ป้องกันการหกล้มจากรองเท้า

    โทษของแรงเสียดทาน

   1. ถ้าล้อรถยนต์กับพื้นถนนมีแรงเสียดทานมากรถยนต์จะแล่นช้าต้องใช้น้ำมันเชื้อเพลิงมากขึ้นเพื่อให้รถยนต์มีพลังงานมากพอ ที่จะเอาชนะแรงเสียดทาน
   2. การเคลื่อนตู้ขนาดใหญ่ ถ้าใช้วิธีผลักตู้ปรากฏว่าตู้เคลื่อนที่ยากเพราะเกิดแรงเสียดทานจะต้องออกแรงผลักมากขึ้นหรือลดแรงเสียดทานโดยใช้ผ้ารองขาตู้ที่ด้วยความเร็วคงที
   3. ที่มา: http://th.wikipedia.org/wiki/