ความคิดกับภาษา
ภาษามาตรฐาน = ภาษาที่เราใช้คิดต่อกันทั่วไป เป็นที่เข้าใจกัน
ภาษาถิ่น = ภาษาที่ใช้กันเฉพาะท้องถิ่น
ภาษาแสดงความเป็นปัจเจกบุคคล = คำพูดแสดงบุคลิกภาพเฉพาะของแต่ละคน
ภาษาช่วยจรรโลงใจ = คำพูที่ทำให้เราสบายใจ รู้สึกดี
ภาษามีอิทธิพล เช่น เราชอบปลูกต้อนไม้ชื่อความหมายดีไว้ในบ้าน(เช่นเงินไหลมา ทองไหลมา)
วิธีคิด
วิเคราะห์ = คิดแบบ"แยกแยะ"คิดพิจารณาให้ละเอียดลึกซึ้ง
สังเคราะห์ = คิดแบบ"รวบรวม" รวมความคิดเห็นหลาย ๆ แง่มุมขึ้นมา
ประเมินค่า = คิดแบบ"ตัดสินคุณค่า"ว่าดีด ไม่ดี สวย ไม่สวย
ภาษากับเหตุผล
โครงสร้างของเหตุผล
1.เหตุ = สาเหตุ ข้อสนับสนุน เหตุผล
2. ผล = ผลลัพธ์ ข้อสรุป
การวางโครงสร้างของเหตุผล
แบบ1 เหตุมาก่อนผล สังเกตจากคำเชื่อม "ดังนั้น ก็เลย จึง เพราะฉะนั้น"
แบบ2 ผลมาก่อนเหตุ สังเกตจากคำเชื่อม " เพราะ เนื่องจาก ด้วย" เช่น
วิธีการให้เหตุผล
1.นิรนัย = แบบที่ผลลัพธ์ "แน่นอน"SUREๆ มันจะเป็นเรื่องจริง หรือสัจธรรม
-คนเราเกิดมาก็ต้องคาย
2.อุปนัย = แบบที่ผลลัพธ์ "ไม่เห็นจำเป็นต้องเป็นอย่างนั้นเลย"(ยังไม่แน่)
-รุ่นพี่เราเอนติดกันเยอะมาก รุ่นเราคงจะเป็นอย่างนั้น
การอนุมานเหตุและผลที่สัมพันธ์กัน
1.แยกออกมาก่อนว่าส่วนใดเป็นเหตุ ส่วนใดเป็นผล
2.ดูต่อไปว่าส่วนที่เราแยก ส่วนใดเรารู้ ส่วนไหนเราคาด
3.คำตอบของการอนุมานจะเขียนจากสิ่งที่เรารู้ไปหาสิ่งที่เราคาด
-เรารู้สาเหตุคาดผล เรียกว่า อนุมานจากสาเหตุ(รู้)ไปหาผลลัพธ์(คาด)
เช่น
-เขาน่าจะอ้วนขั้น เขากินเก่งทั้งวัน
1.ผล - เหตุ
2.(น่าจะ)เราคาด - เรารู้
3.อนุมานจากสิ่งที่เรารู้(เหตุ)ไปสิ่งที่เราคาด(ผล) ข้อนี้เรารู้"เหตุ" แล้วคาด"ผล" จึงเป็นการอนุมานจากสาเหตุไปหาผลลัพธ์
-เขาน้ำหนักลด เพราะเขาไม่ค่อยกินข้าว ร่างกายคงไม่แข็งแรง
1. ผล-เหตุ-ผล
2. รู้ - คาด
3.อนุมานจากผลไปหาผล
อนุมานมี 3 แบบ จากเหตุไปผล จากผลไปเหตุ จากผล ไปผล แต่ไม่มีการอนุมานจากเหตุไปหาเหตุ

การแสดงทรรศนะ
1.ทรรศนะ = ความคิดเห็น
@ทรรศนะ(ความคิดเห็น) = ไม่ใช่ข้อเท็จจริง
@มีหลายคำที่บอกให้รู้เป็นทรรศนะหรือความเห็นเช่น น่าจะ คงจะ อาจจะ ควรจะ
2.ประเภททรรศนะ มี 3ประเภท
1.เกี่ยวกับข้อเท็จจริง
-เป็นความเห็นที่เกี่ยวกับ"ความจริงที่เกิดขึ้น"ว่าจริง ๆ เป็นอย่างไง
-ทรรศนะแบบนี้เข้าลักษณะการสันนิษฐานหรือคาดคะเน
เช่น เขาคงสอบเอนทรานซ์ติดแน่น ปัญหาจราจรกรุงเทพแก้ไม่ได้
2.เกี่ยวกับคุณค่า(ค่านิยม)
-เป็นการออกความเห็นเพื่อตัดสินว่าดีหรือไม่ดี
เช่นเธอทำกับข้าวอร่อยมาก เวลาเธอถ่ายสติ๊กเกอร์ยิ้มน่ารักจัง
3.เกี่ยวกับนโยบาย
-เป็นการออกความเห็นเพื่อเสนอแนะ แนะนำ เตือน
เช่น เขาน่าจะไปโรงยิมซะหน่อย น้ำหนักจะได้ลด
การโต้แย้ง
1.การโต้แย้งเป็นการพูดคุยกันด้วยเหตุผล ไม่ใช่ใช้อารมณ์มาด่าว่ากัน
2.เวลาโต้แย้ง จะมีการตั้งประเด็นในการโต้แย้ง ประเด็นคือ main idea หรือเรื่องหลัก ๆ ที่เราเถียงกันอยู่
3.เวลาโต้แย้ง ควรพูดจากับคนอื่นดี ๆ อย่าใช้อารมณ์ หรือว่าคนอื่น
-ที่เธอพูดมาผิดเพี้ยน ไร้สาระ ดู low มาก ๆ (นี่เขาเรียกว่า ด่า ไม่เหมาะนะ)
-ที่คุณพูดมาเกือบดีค่ะ คุณนี่ข่างพูดนะ เกือบน่าฟัง(ปัดโธ่ ที่แท้ก็ว่าเขาอยู่ดี)
-ที่คูณพูดว่า ผมเห็นต่างไปว่า - - -(ดีที่สุด เพราะออกความเป็นส่วนของเราไม่ไปว่าเขา)