ประวัติศาสตร์ไทย

ในประวัติศาสตร์ไทย การแบ่งยุคสมัยทางประวัติศาสตร์อาจแตกต่างจากประวัติศาสตร์สากลบ้าง เพราะนิยมแบ่งโดยกำหนดให้เริ่มและการสิ้นสุดของอานาจักร หรือราชธานี หรือราชธานี หรือราชวงศ์เป็นยุคสมัยทางประวัติศาสตร์ แต่ความสัมพันธ์ของแต่ละยุคสมัยก็มีความต่อเนื่องสัมพันธ์กัน การสิ้นสุดประวัติศาสตร์สมัยอยุธยาและการเริ่มสมัยธนบุรี สมัยรัตนโกสินทร์             กรุงศรีอยุธยาข้าศึกโจมตีแตกเมื่อ พ.ศ.2310 บ้านเมืองถูกไฟไหม้ ผู้คนทุกคนชนชั้นทั้งหญิงชายถูกกวาดต้อน บางส่วนหลบหนีเพื่อความอยู่รอด ทรัพย์สมบัติถูกยึด บ้านเมืองอยู่ในสภาพจลาจล แตกแยก ถือเป็นการสิ้นสุดความรุ่งเรืองของสมัยอยุธยาที่มีต่อเนื่องถึง417 ปี แม้ว่ากรุงศรีอยุธยาจะถูกทำลายลงอย่างย่อยยับ แต่มรดกทางอารยธรรมของกรุงศรีอยุธยาก็ยังมีความสำคัญต่อสมัยธนบุรีและสมัยรัตนโกสินทร์จนกระทั่งปัจจุบัน               สมัยธนบุรีซึ่งมีการย้ายราชธานีและเป็นสมัยที่เต็มไปด้วยการสงครามแต่สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชก็ทรงพยายามทำให้กรุงธนบุรีเป็นเหมือนสมัยอยุธยา ทั้งการปกครอง ศาสนา ศิลปวัฒนธรรม เศรษฐกิจและสังคม แต่พระองค์ทรงพระองค์ทรงทำได้ไม่เต็มที่ เพราะมีข้อจำกัดทั้งสภาพแวดล้อมและเวลา3.สรุป               การแบ่งยุคสมัยทางระวัติศาสตร์ก็เพื่อความสะดวกในการศึกษาระวัติศาสตร์ให้เกิดความเข้าใจง่าย และเห็นลักษณะสำคัญของประวัติศาสตร์ในแต่ละช่วงเวลาร่วมกัน เห็นการเริ่มต้นใหม่ของเหตุการณ์ในช่วงเวลาหนึ่งได้ชัดเจน แต่การแบ่งยุคสมัยทางยุคสมัยทางประวัติศาสตร์ก็ไม่ใช่การตัดแยกประวัติศาสตร์ออกจากกันจริงๆ อารยธรรมบางประการของยุคสมัยเก่าที่เปลี่ยนไป ยังคงมีความสัมพันธ์ตอเนื่องกับสมัยเริ่มต้นใหม่หรือหลายสมัยต่อมา เช่น ระบอบการปกครอง เศรษฐกิจ สังคมศิลปวัฒนธรรมธรรมอย่างใดอย่างหนึ่งหรือหลายอย่าง ประวัติศาสตร์จึงมีความสัมพันธ์ต่อเนื่องทั้งผู้คนและอารยธรรม www.kle.his/thai.co.th