เหตุการณ์ก่อนเกิดสงคราม

           ซิงมันรีและคิมอิลซุงแข่งขันกันเพื่อที่จะรวมประเทศซึ่งแต่ละฝ่ายต่างก็ใช้กำลังทหารโจมตีซึ่งกันและกันตามแนวชายแดนตลอดทั้งปี  ค.ศ.๑๙๔๙    และต้นปี ค.ศ.๑๙๕๐   แม้ว่าคิมอิลซุงและผู้ใกล้ชิดจะเชื่อว่าเกาหลีสามารถถูกรวมกันได้ด้วยการใช้กำลังทหาร แต่สตาลิน  ผู้นำโซเวียตก็ยังลังเลที่จะใช้เส้นทางนั้นเนื่องจากจะเป็นการกระตุ้นสหรัฐฯให้เข้าทำสงคราม

           ในวันที่ ๑๒ ม.ค.๑๙๕๐  รัฐมนตรีต่างประเทศสหรัฐฯ ดีน อชิสัน ได้ประกาศแนวป้องกันย่านแปซิฟิคของอเมริกาผ่านเกาะอลูเชี่ยน   เกาะริวคิวของญี่ปุ่น  และฟิลิปปินส์  ซึ่งเป็นการบอกเป็นนัยว่าสหรัฐฯจะไม่เข้าไปต่อสู้กับศัตรูในเกาหลี  อชิสันกล่าวว่าการป้องกันเกาหลีจะเป็นความรับผิดชอบของสหประชาชาติ

           กลางปี ค.ศ.๑๙๔๙   คิมอิลซุงได้เสนอแผนการสงครามของเขาต่อสตาลินว่าถึงเวลาที่จะรวมชาติเกาหลีแล้ว   คิมอิลซุงต้องการให้โซเวียตให้การสนับสนุนการบุกรุกที่ต้องผ่านพื้นที่ของคาบสมุทรที่ทุรกันดารและเป็นเทือกเขา  อย่างไรก็ตาม สตาลินปฏิเสธที่จะให้การสนับสนุนเนื่องจากยังกังวลว่ากองทัพเกาหลีเหนือยังไม่พร้อมและความเป็นไปได้ที่สหรัฐฯจะเข้ามาเกี่ยวข้องในสงครามนี้

             ปีต่อมา      ผู้นำเกาหลีเหนือได้พัฒนากองทัพเพื่อทำสงครามเชิงรุกด้วยกองทัพยานเกราะจากโซเวียตและทำให้เข้มแข็งด้วยทหารผ่านศึกเกาหลีที่ไปร่วมรบอยู่กับฝ่ายกองทัพปลดปล่อยประชาชนจีนตั้งแต่ทศวรรษของปี  ค.ศ.๑๙๓๐   ต้นปี ค.ศ.๑๙๕๐  เป็นเวลาที่ทั้งรัฐบาลมอสโคว์และเปียงยางไม่สามารถเลื่อนการตัดสินใจออกไปได้อีกแล้วเนื่องจากช่วงเวลานี้ กำลังตำรวจของซิงมันรีซึ่งได้รับการช่วยเหลือจากอเมริกันได้กดดันอย่างรุนแรงต่อฝ่ายค้านในประเทศ    ในช่วงเวลานี้ตำรวจของซิงมันรีได้สังหารประชาชนไปมากกว่า ๑๐๐,๐๐๐ คน   หนทางที่เป็นไปได้ที่จะรวมชาติด้วยการใช้วิธีการกองโจรดูเหมือนจะถูกปิดลงแล้ว  ระบอบซิงมันรีครองความเข้มแข็งมากขึ้น  คิมอิลซุงเหลือทางเลือกเพียงทางเดียวคือการบุกเกาหลีใต้ถ้าเขายังปรารถนาที่จะรวมชาติเกาหลีก่อนที่รัฐบาลเกาหลีใต้จะเข้มแข็งเพียงพอที่จะป้องกันตนเอง  ในปี ค.ศ.๑๙๕๐ กองทัพเกาหลีเหนือได้รับการประกอบอาวุธที่ล้าสมัยจากโซเวียตแต่ก็ยังได้เปรียบกองทัพเกาหลีใต้ในเรื่องอุปกรณ์ทุกประเภท   ในที่สุด วันที่ ๓๐ ม.ค.๑๙๕๐   สตาลินได้โทรเลขถึงคิมอิลซุงว่าเขาเต็มใจที่จะช่วยเหลือคิมอิลซุงในแผนการรวมชาติของเขา  คิมอิลซุงไปเยือนมอสโคว์ในเดือน มี.ค. และ เม.ย.๑๙๕๐   เพื่อเสนอแผนการบุกเกาหลีใต้ให้สตาลินตรวจสอบและสตาลินก็อนุมัติให้ทำการโจมตีเกาหลีใต้