เยอรมนีรุกครั้งใหญ่ ฤดูใบไม้ร่วง 1918

 ทหารเยอรมันในยุทธการแม่น้ำมาร์นครั้งที่สองhttp://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/7d/Bundesarchiv_Bild_102-00178%2C_Frankreich%2C_Eroberte_franz%C3%B6sische_Stellung.jpg

             นายพลเยอรมัน อิริค ลูเดนดอร์ฟ ได้ร่างแผนปฏิบัติการมิคาเอล ขึ้นเพื่อวางแผนการรุกในแนวรบด้านตะวันตก ระหว่างปี 1918 โดยแผนการดังกล่าวมีจุดประสงค์เพื่อตัดกองทัพอังกฤษและกองทัพฝรั่งเศสออกจากกันด้วยการหลอกหลวงและการรุกหลายครั้ง โดยคณะผู้นำเยอรมนีหวังว่าการโจมตีอย่างเด็ดขาดก่อนที่สหรัฐอเมริกาจะเข้าสู่สงครามอย่างเต็มรูปแบบ ปฏิบัติการดังกล่าวเริ่มขึ้นเมื่อวันที่ 21 มีนาคม 1918 โดยโจมตีกองทัพอังกฤษที่อเมนส์ และสามารถรุกเข้าไปได้ถึง 60 กิโลเมตร ซึ่งนับว่าเป็นการรุกที่ประสบความสำเร็จที่สุดในสงครามครั้งนี้

ส่วนแนวสนามเพลาะของอังกฤษและฝรั่งเศสถูกเจาะผ่านด้วยยุทธวิธีการแทรกซึม ก่อนหน้านั้น ได้มีการโจมตีโดยการระดมยิงปืนใหญ่อย่างหนักและการรุกโดยใช้กำลังพลจำนวนมหาศาล อย่างไรก็ตาม ตลอดการรุกฤดูใบไม้ร่วง กองทัพเยอรมันใช้ปืนใหญ่เพียงเล็กน้อยและจะแทรกซึมผ่านกองทหารข้าศึกที่อ่อนแอแทน การโจมตีของกองทัพเยอรมันได้ผ่านพื้นที่บัญชาการและพื้นที่ส่งกำลังบำรุง โดยไม่พบกับการต้านทานอย่างหนาแน่น หลังจากที่การต้านทานถูกปิดล้อมไว้แล้ว ทหารเยอรมันที่แข็งแกร่งกว่าก็จะเข้าบดขยี้ในภายหลัง โดยความสำเร็จของฝ่ายเยอรมนีนั้นเกิดขึ้นด้วยความประหลาดใจของฝ่ายศัตรู

            ทหารเยอรมันรุกเข้าใกล้กรุงปารีส โดยอยู่ห่างออกไปเพียง 120 กิโลเมตรเท่านั้น โดยเยอรมนีได้ยิงปืนใหญ่รถไฟกว่า 183 นัดเข้าใส่กรุงปารีส ทำให้ชาวปารีสจำนวนมากต้องหลบภัย การรุกในช่วงแรกประสบความสำเร็จอย่างงดงาม จนกระทั่งจักรพรรดิไกเซอร์ วิลเฮล์มที่ 2 ทรงประกาศให้วันที่ 24 มีนาคมเป็นวันหยุดราชการ ชาวเยอรมันจำนวนมากคิดว่าชัยชนะของสงครามอยู่ใกล้แค่เอื้อมแล้ว หลังจากการต่อสู้อย่างหนัก ปรากฏว่าการรุกของเยอรมนีหยุดชะงักไป การขาดแคลนรถถังหรือปืนใหญ่เคลื่อนที่ทำให้ฝ่ายเยอรมันไม่สามารถรวมกำลังกันรุกต่อไปได้ การรุกที่หยุดลงอย่างกระทันหันยังเป็นผลมาจากกองกำลังจักรวรรดิออสเตรเลียนจำนวนสี่กองพล ซึ่งสามารถยับยั้งการบุกของกองทัพเยอรมันได้ และจากนั้น กองพลออสเตรเลียที่หนึ่งถูกส่งออกไปป้องกันการบุกครั้งที่สองของเยอรมนีทางเหนืออีกครั้งหนึ่ง

ส่วนทางด้านกองพลอเมริกัน ซึ่งนายพลเพอร์ชิงพยายามจะให้มีอำนาจบัญชาการเป็นของตนเอง ถูกมอบหมายให้อยู่ภายใต้อำนาจบัญชาการของจักรวรรดิอังกฤษและฝรั่งเศสเมื่อวันที่ 28มีนาคม จากการก่อตั้งสภาสูงสุดกองกำลังฝ่ายพันธมิตรเมื่อวันที่  5พฤศจิกายน นายพลฟอคได้รับตำแหน่งผู้บัญชาการกองทัพพันธมิตรสูงสุด แต่นายพลคนอื่น ๆ ก็พยายามสงวนการควบคุมทางยุทธวิธีเหนือกองทัพของตนเองเอาไว้ นายพลฟอคจึงแสดงบทบาทร่วม แทนที่จะบัญชาการกองทัพอังกฤษ ฝรั่งเศสหรืออเมริกันโดยตรง ซึ่งแต่ละกองทัพก็ยังคงปฏิบัติการเป็นเอกเทศต่อกัน

           ทหารปืนใหญ่ชาวอังกฤษระหว่างยุทธการแห่งอเมนส์http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/45/60pdrsBattleOfAmiens1918.jpg

หลังจากปฏิบัติการมิคาเอล เยอรมนีได้เริ่มปฏิบัติการจอร์เจตต์ โดยพุ่งเป้าไปยังเมืองท่าที่ติดกับช่องแคบอังกฤษทางตอนเหนือ แต่กองทัพพันธมิตรสามารถยับยั้งกองทัพเยอรมันได้ โดยที่เยอรมนีได้ดินแดนเพิ่มมาเพียงเล็กน้อย ส่วนกองทัพเยอรมันทางใต้ได้เริ่มปฏิบัติการบลือเชอร์และยอร์คโดยพุ่งเป้าไปยังกรุงปารีส ส่วนปฏิบัติการมาร์นเริ่มขึ้นเมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม ในความพยายามที่จะล้อมเมืองแรมส์ และจุดเริ่มต้นของยุทธการแม่น้ำมาร์นครั้งที่สอง แต่ฝ่ายพันธมิตรก็สามารถเอาชนะได้อีกครั้ง โดยเป็นการบุกที่ประสบความสำเร็จเป็นครั้งแรกของสงคราม

ทหารช่างอเมริกันขณะเดินทางกลับจากแนวหน้า ระหว่างยุทธการแห่งเซนต์-มีอีล

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/f5/Battle_of_St._Mihiel_01.jpg

เมื่อถึงวันที่ 20กรกฎาคม กองทัพเยอรมันถูกผลักดันออกไปจนถึงจุดเริ่มต้นอีกครั้งหนึ่ง โดยที่ฝ่ายเยอรมันไม่สามารถบรรลุจุดประสงค์ทางการทหารได้เลย เมื่อสงครามทางตะวันตกมาถึงขั้นนี้แล้ว เยอรมนีไม่อาจจะเป็นฝ่ายบุกก่อนได้อีกต่อไป ความสูญเสียของกองทัพเยอรมันระหว่างเดือนมีนาคมและเดือนเมษายนอยู่ที่ประมาณ 270,000นาย รวมไปถึงทหารวายุ ซึ่งได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี ผลที่เกิดขึ้นทำให้เกิดการรณรงค์ต่อต้านสงครามอย่างหนักในเยอรมนี และกำลังใจของทหารในกองทัพถดถอย ผลผลิตทางอุตสาหกรรมทรุดลงอย่างหนัก โดยคิดเป็น 53% ของผลผลิตทางอุตสาหกรรมในปี 1913