การปฏิวัติวิทยาศาสตร์       

  การปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์ความหมายของการ “การปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์” การปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์ คือ การพัฒนาความเจริญหน้าในวิทยาการของโลกตะวันตก ในคริสต์ศตวรรษที่ 17 มีการค้นคว้าแสวงหาข้อเท็จจริงเกี่ยวกับธรรมชาติ โลก และจักรวาล  ทำให้ความรู้ทางวิทยาศาสตร์เจริญรุ่งเรือง  เป็นผลให้ชาติตะวันตกพัฒนาความเจริญก้าวหน้าในด้านต่างๆ อย่างรวดเร็ว ปัจจัยที่ก่อให้เกิดการปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์

       1.การฟื้นฟูศิลปะวิทยาการ  ทำให้มนุษย์เชื่อมั่นในความสามารถของตน มีอิสระทางความคิด หลุดพ้นจากการครอบงำของคริสตจักร และมุ่งมั่นที่จะเอาชนะธรรมชาติเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิต และความเป็นอยู่ของตนให้ดีขึ้น

      2.การพัฒนาเทคโนโลยีในดินแดนเยอรมันตอนใต้ โดยเฉพาะการประดิษฐ์เครื่องพิมพ์แบบใช้วิธีเรียงตัวอักษร กูเตนเบิร์ก ในปี ค.ศ.  1448   ทำให้สามารถพิมพ์หนังสือเผยแพร่ความรู้ต่างๆ ได้อย่างกว้างขวาง

      3.การสำรวจทางทะเลและการติดต่อกับโลกตะวันออก ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่16 เป็นต้นมาทำให้อารยธรรมความรู้ต่างๆ จากจีน   อินเดีย อาหรับ และเปอร์เซีย เผยแพร่เข้ามาในสังคมตะวันตกมากขึ้นความสำคัญของการปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์

1.ทำให้มนุษย์เชื่อมั่นในสติปัญญาและความสามารถของตน เชื่อมั่นในความมีเหตุผล และนำไปสู่การแสวงหาความรู้โดยไม่มีสิ้นสุด

2.ก่อให้เกิดความรู้และความเจริญก้าวหน้าในด้านวิทยาการด้านต่างๆ และทำให้วิทยาศาสตร์กลายเป็นศาสตร์ที่มีความสำคัญโดยเน้นศึกษาเรื่องราวของธรรมชาติ

3.ทำให้เกิดการค้นคว้าทดลองและแสวงหาความรู้ด้านต่างๆ ซึ่งนำไปสู่การประดิษฐ์คิดค้นสิ่งใหม่ๆ อย่างต่อเนื่อง และเป็นพื้นฐานของการปฏิวัติอุตสาหกรรมในสมัยต่อมา

4.ทำให้ชาวตะวันตกมีทัศนคติเป็นนักคิดชอบสังเกต ชอบซักถาม ชอบค้นคว้าทดลอง   เพื่อหาคำตอบ และนำความรู้ที่ได้รับไปประยุกต์ใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อการดำรงชีวิต  การปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์ในระยะแรกการปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์ในระยะแรก เป็นการค้นพบความรู้ทางดาราศาสตร์ ทำให้เกิดคำอธิบายเกี่ยวกับปรากฏการณ์ทางธรรมชาติต่างๆ    ซึ่งเป็นการท้ายความเชื่อดั้งเดิมของคริสต์ศาสนา 

สรุปได้ดังนี้

1.การค้นพบทฤษฏีระบบสุริยจักรวาลของนิโคลัส  โคเปอร์นิคัส ( nicholaus  Copernicus )  ชาวโปแลนด์  ในต้นคริสต์ศตวรรษที่  17  สาระสำคัญ  คือ ดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางของจักรวาล โดยมีโลกและดาวเคราะห์ดวงอื่นๆ  โคจรโดยรอบ ทฤษฏีของโคเปอร์นิคัสขัดแย้งกับหลักความเชื่อของคริสตจักรอยากมาที่เชื่อว่าโลกเป็นศูนย์กลางของจักรวาล  แม้จะถูกประณามอย่างรุนแรง  แต่ถือว่าเป็นความคิดของโคเปอร์นิคัสเป็นจุดเริ่มต้นของการปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์  ทำให้ชาวตะวันตกให้ความสนใจเรื่องราวลี้ลับของธรรม

 2. การประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์ ( Telescope ) ของกาลิเลโอ  ชาวอิตาลีในปี ค.ศ.1609  ทำให้ความรู้เรื่องระบบสุริยจักรวาลชัดเจนยิ่งขึ้น  เช่น  ได้เห็นจุดดับในดวงอาทิตย์ได้สังเกตการณ์เคลื่อนไหวของดวงดาว  และได้เห็นพื้นขรุขระของดวงจันทร์  เป็นต้น

3. การค้นพบทฤษฏีการโคจรของดาวเคราะห์  ของโจฮันเนส  เคปเลอร์  ( johannees kepler )ชาวเยอรมันในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่17 สรุปได้ว่า  เส้นทางโคจรของดาวเคราะห์  รวบดวงอาทิตย์เป็นรูปไข่  หรือวงรี  มิใช่เป็นวงกลมตามทฤษฏีของโคเปอร์นิคัส  การเสนอวิธีสร้างความรู้แบบวิทยาศาสตร์