เครื่องดนตรีพื้นเมือง "ภาคเหนือ"

ที่มา :http://school.net.th/library/create-web/10000/arts/10000-2055.html

             ซึง เครื่องดนตรีพื้นบ้านของทางภาคเหนือ นิยมทำจาก ไม้สัก ไม้ขนุน

มีลักษณะคล้ายกีต้า มีสาย 4 เส้น แบ่งเป็น 2 คู่ นิยมใช้บรรเลงร่วมกับวงนาฏศิลป์ของภาคเหนือประโยชน์ของซึง คือ เพื่อบรรเลงให้ความเพลิดเพลิน เพื่อเกี่ยวสาวของหนุ่มเหนือในสมัยโบราน

 ที่มา :http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/29/19029/images/8.jpg

                กลองแอว์ เป็นกลองขึ้นหนังหน้าเดียวเช่นเดียวกับกลองยาวของภาคกลาง แต่มีขนาดยาวและใหญ่กว่าหลายเท่า เหตุที่เรียกว่ากลองแอว์ ก็หมายความว่า กลองมีสะเอวนั่นเอง (แอว์คือเอว) ตัวกลองกว้างใหญ่ เอวคอด ตอนท้ายเรียว และปลายบานคล้ายดอกลำโพง กลองชนิดนี้มีประจำตามวัดต่าง ๆ ในภาคเหนือเกือบทุกวัด สำหรับใช้ตีเป็นสัญญาณประจำวัด นอกจากนี้ยังใช้ตีร่วมกับเครื่องดนตรีอื่น ๆ ประกอบการเล่นพื้นเมือง และใช้ตีเข้าขบวนแห่ในงานพิธี "ปอยหลวง" งานแห่ครัวทาน และงาน "ปอยลูกแก้ว" (บวชเณร)