เมื่อเดินทางมาได้ สิบสี่วันครึ่ง ก็ถึงเมืองพิจิตร  จึงให้หยุดพักไพร่พลโยธา สร้างพลับพลาให้สร้อยทอง สร้อยฟ้าและเจ้าเชียงใหม่อยู่  ส่วนขุนแผนและพลายงามไปพักอยู่ที่ศาลา
          ฝ่ายพระพิจิตรเมื่อได้รับตราพระราชสีห์ว่าขุนแผนได้ชัยชนะ ก็เตรียมการต้อนรับ มีการจัดเรือประเทียบขึ้นไปรับ เตรียมเสบียง แล้วถางพื้นที่ให้เป็นที่พัก เมื่อกองทัพยกมาถึงก็พากันกับไปต้อนรับ เมื่อพบปะสนทนาปราศรัยไต่ถามทุกข์สุขกันแล้ว  ก็หารือกันในการจัดการงานขั้นต่อไป โดยให้แบ่งหน้าที่กันทำ วันรุ่งขึ้นขุนแผนกับพลายงามก็ไปเยี่ยมพระพิจิตรกับนางบุษบาที่จวน เอาของฝากที่ได้มาจากเมืองเชียงใหม่ ไปให้ นางศรีมาลากลัวผู้ใหญ่จะเห็นพิรุธของตนและพลายงาม จึงแกล้งทำเป็นป่วยไม่ออกไปพบ  จากนั้นทางผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย ก็หารือกันเรื่องงานวิวาห์ ตกลงว่าจะกำหนดงานในเดือนสี่ซึ่งพอดีที่เสร็จงานทัพ และปลูกเรือนหอเสร็จ แล้วชวนขุนแผนกับพลายงามมาอยู่ที่จวนของตนแต่ขุนแผนเกรงว่า พลายงามอยู่ใกล้นางศรีมาลาจะไม่งาม จึงบ่ายเบี่ยง อ้างความเหมาะไม่ควรในฐานะที่เป็นแม่ทัพ

เจ้าเมืองเชียงใหม่เข้าเมืองเชียงใหม่

          ฝ่ายชาวเชียงใหม่ทราบข่าว ต่างก็ดีใจกันทั่วหน้า  จัดการต้อนรับอยู่ที่เมืองลำพูน แห่จากเมืองลำพูนเข้าเมืองเชียงใหม่  มีการต้อนรับอย่างใหญ่โต เมื่อเข้าวังหลวงแล้วก็มีพิธีสงฆ์ พอตกบ่ายก็มี พิธีบายศรี ที่ท้องพระโรงแต่งงานพระไวยพลายงาม
          สมเด็จพระพันวษาได้ตรัสกับขุนแผน ในที่ประชุมขุนนางในวันต่อมาว่า พระองค์มีพระราชประสงค์ จะประทานนางสร้อยฟ้าให้แก่พระไวย ให้สมกับที่มีความดีความชอบ  ขุนแผนได้ฟังจึงกราบทูลไปว่า เมื่อตอนไปทัพนั้น พระไวยได้กับศรีมาลาลูกสาวพระพิจิตร  กำลังจะแต่งงานในเดือนสี่นี้ และได้หมั้นกันแล้วตามประเพณี สมเด็จพระพันวษาได้ฟังก็ตรัสว่า หมื่นไวยจะมีเมียสักกี่คนก็ได้ แล้วจึงสั่งพระยาราชสีห์ ให้มีตราหาตัวพระพิจิตร และลูกสาว เพื่อจะให้มาแต่งงานกับพระไวย
          เมื่อพระพิจิตรได้รับตราราชสีห์ ทราบความแล้ว จึงพาบุตรภรรยาลงเรือมากรุงศรีอยุธยา เข้าพบเจ้าพระยาราชสีห์แล้วไปพบขุนแผน ขุนแผนเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังจากนั้นก็ไปเตรียมงานแต่งงานมีการเลือกเพื่อนเจ้าสาวสิบคนเพื่อนเจ้าบ่าวเก้าคน เตรียมสถานที่และพิธีสงฆ์

 นางวันทองมาช่วยแต่งงาน

          ฝ่ายนางวันทองอยู่กับขุนช้างที่สุพรรณ ได้ข่าวว่าพลายงามลูกชายมีความชอบ ได้รับประทานนางสร้อยฟ้า และจะแต่งงานกับนางศรีมาลา ในคราวเดียวกัน จึงไปลาขุนช้าง บอกว่าจะไปงานแต่งงานพลายงาม แล้วเตรียมของไปให้ แล้วให้บ่าวไพร่ขนของลงเรือ เดินทางเข้ากรุง ในวันงานตกเวลาบ่าย พระพิจิตร นางบุษบา พร้อมนางศรีมาลา และเพื่อนเจ้าสาวมาเข้าพิธี เสร็จพิธีสงฆ์แล้ว พวกผู้หญิงต่างลุกเข้าเรือนไป พวกเจ้าบ่าวเข้าไปที่หอนั่งเลี้ยงอาหารกัน ตกเย็นก็จุดประทีป มีมโหรีบรรเลง วันรุ่งขึ้นก็เตรียมเลี้ยงพระ ฝ่ายสมเด็จพระพันวษาทรงดำริว่า ควรจะแต่งนางสร้อยทองกับพระไวยในวันเดียวกันกับแต่งนางศรีมาลา จึงมีพระดำรัสสั่งให้ดำเนินการ เมื่อไปถึง พระกาญจน์บุรีออกมารับ แล้วต่างก็ช่วยกันจัดงานเลี้ยงพระเพลจนเสร็จ

ขุนช้างวิวาทกับพระไวย 

          ฝ่ายขุนช้างพอรุ่งขึ้น ก็ขึ้นช้างพร้อมบ่าวไพร่ เดินทางเข้ากรุง  เมื่อถึงแล้วก็ขึ้นไปหอกลาง อยู่ร่วมกินเลี้ยง  แล้วเมาทำอาการวิปริตต่างๆ เป็นที่น่าอับอาย เกิดทะเลาะกับพระไวย ขุนช้างถูกทำร้ายจนสลบ  นางวันทองคิดว่าขุนช้างตาย จึงรำพันถึงความดีของขุนช้าง
เมื่อขุนช้างฟื้นขึ้นมาก็กล่าวคำอาฆาต แล้วให้เมียกลับสุพรรณ ส่วนตนเองมุ่งเข้าวัง เพื่อฟ้องสมเด็จพระวันวษา
          ฝ่ายพระไวยเมื่อหมดเรื่องวิวาทแล้ว ก็จัดแต่งเรือนให้สร้อยฟ้าอยู่ แบ่งกันคนละครึ่งเรือนกับนางศรีมาลา ทำฝารอบขอบชิดไม่ให้กล้ำกลายกัน เมื่อเสร็จงานแล้ว พระพิจิตรกับนางบุษบาก็ลากลับเมืองพิจิตร ได้ฝากฝังศรีมาลากับพลายงาม โดยเตือนในเรื่องมีเมียสอง ขอให้ระวังดั้งตนเป็นตราชูให้ดี ตกดึกคืนนั้น พระไวยก็เข้าห้องนางศรีมาลา