แผนการความไม่ไว้วางใจและการประกาศระดมพล

แผนการชลีฟเฟ็น แผนการรุกรานฝรั่งเศสของเยอรมนี

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fe/Schlieffen_Plan.jpg/774px-Schlieffen_Plan.jpg

                แนวคิดดังกล่าวถูกเสนอโดยนักปกครองจำนวนมาก   ว่า แผนการระดมพลของเยอรมนี ฝรั่งเศสและรัสเซียนั้นได้ทำให้ความขัดแย้งขยายไปกว้างขึ้น   ฟริทซ์   ฟิสเชอร์ ได้กล่าวถึงความรุนแรงโดยเนื้อหาของแผนการชลีฟเฟ็น  ซึ่งได้แบ่งเอากองทัพเยอรมันต้องทำการรบทั้งสองด้าน   การทำศึกทั้งสองด้านหมายความว่ากองทัพเยอรมันจำเป็นที่จะต้องรบให้ชนะศัตรูจากทางด้านหนึ่งอย่างรวดเร็วก่อนที่จะทำการรบกับศัตรูที่เหลือได้ แผนการดังกล่าวเรียกว่าเป็น "อุบายการตีกระหนาบ"เพื่อที่จะทำลายเบลเยี่ยมและทำให้กองทัพฝรั่งเศสกลายเป็นอัมพาต  โดยการโจมตีอย่างรวดเร็ว   ก่อนที่ฝรั่งเศสจะพร้อมระดมพล หลังจากได้ชัยชนะแล้ว กองทัพเยอรมันจะเคลื่อนไปยังทิศตะวันออกโดยทางรถไฟและทำลายกองทัพรัสเซียซึ่งระดมพลได้อย่างเชื่องช้า  

แผนการที่สิบเจ็ดของฝรั่งเศสมีจุดประสงค์ที่จะส่งกองทัพของตนเข้าเป็นยึดครองหุบเขารูร์อย่างรวดเร็ว ซึ่งเป็นหัวใจหลักของอุตสาหกรรมของเยอรมนี  ซึ่งทางทฤษฏีแล้วจะเป็นการทำให้เยอรมนีหมดสภาพที่จะทำสงครามสมัยใหม่ต่อไปส่วนแผนการที่สิบเก้า  ของจักรวรรดิรัสเซีย   มีเป้าหมายที่จะมองการณ์ไกล และ  ระดมกองทัพของตน  เพื่อต่อต้านทั้งจักรรวรดิออสเตรีย - ฮังการี และ จักรรวรดิเยอรมนี

 แผนการของทั้งสามประเทศได้ก่อให้เกิดบรรยากาศซึ่งต้องทำให้ได้มาซึ่งชัยชนะอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะสามารถกุมชัยชนะได้ ทุกฝ่ายต่างมีตารางเวลาซึ่งถูกคำนวณอย่างละเอียดลออ เมื่อมีการระดมพลเกิดขึ้น โอกาสที่จะถอยหลังก็หมดสิ้นไปแล้ว ความล่าช้าทางการทูตและการคมนาคมขนส่งที่เลวส่งผลทำให้แผนการเหล่านี้ประสบความติดขัดหรือหยุดชะงัก และเหตุผลอีกประการหนึ่งก็คือ แผนการของทั้งสามประเทศนี้เป็นปฏิบัติการเชิงรุก ซึ่งทำให้ต้องมีการพัฒนาความสามารถในการป้องกันและการขุดสนามเพลาะเพื่อการป้องกันประเทศ

             ลัทธินิยมทหารและเอกาธิปไตย

              ประธานาธิบดี  วูดโรว์   วิลสันแห่งสหรัฐอเมริกาและคนอื่น ๆ  ได้มีความเห็นว่า  สงครามโลกครั้งที่  1 อาจเกิดจากลัทธินิยมทหาร   บางคนอาจโต้เถียงว่าเป็นเพราะการปกครองแบบอภิชนาธิปไตย และสำหรับพวกนายทหารชั้นสูงในกองทัพมีอำนาจมากมายดังเช่นในประเทศอย่างเยอรมนี  รัสเซีย และ ออสเตรีย - ฮังการี  ผู้ซึ่งเห็นว่าสงครามเป็นโอกาสทองที่พวกเขาจะสามารถได้รับตอบสนองความต้องการ  เพื่ออำนาจทางการทหาร และ ดูถูกการปกครองแบบประชาธิปไตย   โดยเหตุ-การณ์ดังกล่าวนั้น   เกิดขึ้นอย่างโดดเด่นในโฆษณาต่อต้านเยอรมนี   เนื่องจากว่าผู้สนับสนุนแนวคิดดังกล่าวได้เรียกร้องให้มีการสละราชสมบัติของผูนำประเทศ  อย่างเช่น  สมเด็จพระจักรพรรดิวิลเฮล์มที่ 2 แห่งเยอรมนี รวมไปถึงการกำจัดพวกชนชั้นสูง  ซึ่งมีส่วนร่วมในการปกครองของยุโรปมาหลายศตวรรษ   รวมไปถึงลัทธินิยมทหารด้วย   เวทีนี้ได้ให้เหตุผลอันสมควรแก่สหรัฐอเมริกาที่เข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่ 1  เมื่อจักรวรรดิรัสเซียยอมจำนนเมื่อปี 1917

              ฝ่ายพันธมิตรซึ่งประกอบด้วยสหราชอาณาจักรและฝรั่งเศส มีการปกครองระบบประชาธิปไตย ได้ต่อสู้กับฝ่ายมหาอำนาจกลางซึ่งประกอบด้วย  เยอรมนี  ออสเตรีย - ฮังการี และจักรวรรดิออตโตมาน  รวมไปถึงรัสเซีย พันธมิตรของอังกฤษและฝรั้งเศสเอง  ยังคงมีการปกครองระบบจักรวรรดิจนกระทั่งถึงปี 1917 - 1918   แต่ก็ตรงกันข้ามกับการปราบปรามเชื้อชาติสลาฟของจักรวรรดิออสเตรีย - ฮังการี โดยหลังฉากนี้ มุมมองของสงครามของหนึ่งในกลุ่มประชาธิปไตยกับการปกครองแบบเผด็จการมาตั้งแต่ก่อนสงครามนั้น   ดูสมเหตุสมผล และ มีน้ำหนักพอสมควร แต่มุมมองเหล่านั้นได้สูญเสียความน่าเชื่อถือไปเรื่อย ๆ ขณะที่ความขัดแย้งยังคงดำเนินต่อไป

              วิลสันนั้นหวังว่า สันนิบาตชาติ และ การปลดอาวุธนั้นจะช่วยให้สามารถธำรงสันติภาพให้คงอยู่กาลนาน โดยยืมแนวคิดมาจาก เอช.อี.เวลส์ เขาได้อธิบายเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่หนึ่งว่าเป็น "สงครามเพื่อที่จะยุติสงครามทั้งมวล" เขายังหวังที่จะเข้าร่วมกับฝ่ายพันธมิตรของอังกฤษและฝร่งเศสตั้งแต่ต้นจนจบ แม้ว่าทั้งสองประเทศจะมีลัทธินิยมทหารอยู่บ้าง

           เศรษฐกิจลัทธิจักรวรรดินิยม

 

http://www.bangkokbookclub.com/shop/b/bangkokbookclub/img-lib/spd_20050323192903_b.jpg

               วลาดีมีร์ เลนินได้ยืนยันว่าสาเหตุของสงครามนั้นตั้งอยู่บนจักรวรรดินิยม เขาได้กล่าวพรรณาถึงแนวคิดทางเศรษฐ-ศาสตร์ของคาร์ล มาร์กซ และนักเศรษฐศาสตร์ชาวอังกฤษ จอห์น เอ. ฮอบสัน ซึ่งได้ทำนายว่าการแข่งขันอย่างไม่สิ้นสุดเพื่อการขยายตลาดการค้านั้นจะนำไปสู่ความขัดแย้งในระดับโลก   โดยเหตุผลดังกล่าวนั้นมีผู้เชื่อถือเป็นจำนวนมากและได้สนับ -สนุนการเจริญเติบโตของลัทธิคอมมิวนิสต์ เลนินยังได้กล่าวว่าความสนใจในการเงินของมหาอำนาจลัทธิทุนนิยม-จักรวรรดินิยมจำนวนมากได้ก่อให้เกิดสงคราม