ดอกแก้ว

ที่มา  : http://www.pharmacy.msu.ac.th/exhibition_new/Pharma-Herb/each-html-herb/001/keaw_image001.jpg

ชื่อพฤกษศาสตร์     :        Murraya paniculate Jack

พืชวงศ์               :        Fam, Rutaceae

ชื่อท้องถิ่น           :        ภาคเหนือเรียกว่า แก้วพริก ตะไหลแก้ว ได้แก่ แก้วขี้ไก่ แก้วลาย (สระบุรี) , จ๊าพริก , 

                                 จ้าพริก (ลำปาง), แก้วขาว (กลาง), กะมู ,งานิง (ปัตตานี), แก้วขี้ไก่ (ยะลา), เกาหลี่เฮียง (จีน)

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :

   ไม้ต้นขนาดเล็ก สูงได้ถึง 10 เมตร ไม่ผลัดใบ ใบ เป็นใบประกอบ ผิวใบมันเข้ม และเป็นมันทั้งสองด้าน ดอก ช่อ ออกเป็นกระจุก สีขาว

ร่วงง่าย มีกลิ่นหอมมาก ผล สดกลมรี หรือรูปไข่ ปลายสอบเล็กน้อย ที่เปลือกมีต่อมน้ำมันเห็นได้ชัด กว้าง 5-8 มม. ยาว 0.8-1 ซม. ผล

อ่อนสีเขียว ผลสุกสีส้มแดง เมล็ดรูปไข่ มีขนสั้นๆ อยู่รอบเมล็ด กว้าง 4-6 มม. ยาว 6-9 มม. สีขาวขุ่น มีจำนวน 1-2 เมล็ดต่อผล

  รสและสรรพคุณ :

  ก้านและใบ  - รสเผ็ด สุขุม ขม ใช้เป็นยาชาระงับปวด แก้ผื่นคันที่เกิดจากชื้น

                   แก้แผลเจ็บปวดเกิดจากการกระทบกระแทก แก้ปวดฟัน  

  ราก          -  รสเผ็ด ขม สุขุม ใช้แก้ปวดเอว แก้ผื่นคันที่เกิดจากชื้น และ 

                    ที่เกิดจากแมลงกัดต่อย

  ใบ           -  ขับพยาธิตัวตืด แก้บิด แก้ท้องเสีย 

  ราก, ใบ    -  เป็นยาขับประจำเดือน 

  ดอก, ใบ   -  ช่วยย่อย แก้ไขข้ออักเสบ แก้ไอ เวียนศีรษะ

  ผลสุก       -  รับประทานเป็นอาหารได้  

 ที่มา :  http://gotoknow.org/file/drkamie/DSC00134.jpg  

ที่มา  :  http://img373.imageshack.us/img373/5373/kxxw7yj.jpg  

วิธีใช้และปริมาณที่ใช้

ใช้ภายใน   :

รับประทานขับพยาธิตัวตืด แก้บิด แก้ท้องเสีย

- ใช้ก้านและใบสด 10-15 กรัม ต้มกับน้ำ 2 ถ้วยแก้ว เคี่ยวให้เหลือ 1 ถ้วยแก้ว รับประทานวันละ 2 ครั้ง หลังอาหารเช้า-เย็น

-  หรือใช้ดองเหล้า ดื่มแต่เหล้า ครั้งละ 1 ถ้วยตะไล ใช้เป็นยาขับประจำเดือน

-  ใช้รากแห้ง 10-15 กรัม ต้มกับน้ำ 2 ถ้วยแก้ว เคี่ยวให้เหลือ 1 ถ้วยแก้ว รับประทานวันละ 2 ครั้ง หลังอาหารเช้า-เย็น

ใช้ภายนอก  :

-  ใช้ก้านและใบสด ตำพอก หรือคั้นเอาน้ำทาบริเวณที่เป็น

-  ใช้ใบแห้งบดเป็นผงใส่บาดแผล

-  รากแห้งหรือสด ตำพอก หรือต้มเอาน้ำชะล้างบริเวณที่เป็น

-  ใบและก้านสด สกัดด้วยแอลกอฮอล์ 50 % ใช้เป็นยาชาเฉพาะที่

ข้อมูลทางวิทยาศาสตร์  :

     ใบประกอบด้วย Volatile oil และ indole น้ำมันหอมระเหยของใบแก้วมีกลิ่นหอม ประกอบด้วยสารประเภท Sesquiterpenes จาก

การศึกษาวิจัยพบว่า ใบมีฤทธิ์ฆ่าเชื้อ Micrococcus pyogenes ver. Aureus และ E.coli

ใบ  เมื่อกลั่นด้วยไอน้ำให้น้ำมันหอมระเหยสีเข้ม 0.01%  กลิ่นน้ำมันหอมระเหยจากใบประกอบด้วย

1 - Cadinene (sesquiterpene) 32.5%   bisaboline 18%  betacaryophyllene 14%  carene 3.5%

5 - quaiazulene 1.2%  methyl anthrailate 1.5%  euhenol 5%  citronellol 4.5%  geranoil 9.1%  methylsalicylate3-5%