พระมหาธรรมราชาที่ ๓ (พระยาไสลือไทย)

               พระมหาธรรมราชาที่ 3 หรือ พระยาไสลือไทย เป็นพระโอรสของพระมหาธรรมราชาที่ 2 (พระยาลือไทย) บางแห่งว่าเป็นพระนัดดา ในพระราชพงศาวดารเรียกพระนามว่า พระมหาธรรมราชาเมืองพิษณุโลก                

               พระองค์เป็นกษัตริย์ที่มีฝีมือเข้มแข็ง ได้มีการขยายอาณาเขตเพื่อสร้างความเป็นปึกแผ่นอีกครั้ง ในรัชกาลของพระองค์ ได้มีการทำสงครามกับสมเด็จพระบรมราชาธิราช ที่ 1 (ขุนหลวงพะงั่ว) กษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยา ที่ยกทัพมาตีหัวเมืองฝ่ายเหนือไว้ในอำนาจ ทำให้เมืองฝ่ายเหนือนั้นต้องขึ้นตรงต่อกรุงศรีอยุธยา

               ในตำนานพื้นเมืองของเมืองเชียงใหม่ กล่าวว่า พ.ศ.1933 นั้น กษัตริย์เมืองสุโขทัย ขอเป็นไมตรีกับเมืองเชียงใหม่ โดยขอกองทัพจากเมืองเชียงใหม่ไปป้องกันเมือง อ้างว่าผิดใจกับกษัตริย์อยุธยา แต่เมื่อกองทัพเมืองเชียงใหม่ยกไปช่วยเมืองสุโขทัยแล้ว เมืองสุโขทัยก็เกิดเปลี่ยนใจนำกำลังเข้าโจมตีกองทัพเมืองเชียงใหม่จนพ่ายแพ้ เหตุการณ์นี้เหมือนว่าเมืองสุโขทัยลวงให้เมืองเชียงใหม่ยกทัพมาช่วยแล้วกลับช่วยกองทัพกรุงศรีอยุธยาเข้าทำการสู้รบจนเมืองเชียงใหม่พ่ายแพ้ในที่สุด

               ต่อมา ท้าวยี่กุมกาม เจ้าเมืองเชียงราย เกิดผิดหวังที่ไม่ได้ครองอาณาจักรล้านนา จึงหนีมาพึ่งเมืองสุโขทัย พระยาไสลือไทย จึงได้ยกกองทัพไปตีเมืองต่างๆของอาณาจักรล้านนา จากนั้นได้ยกกองทัพไปตีเอาเมืองพระเยาแต่ไม่สำเร็จ จึงยกทัพไปตีเมืองเชียงราย และเมืองฝาง ไม่ปรากฏหลักฐานว่าสองเมืองนี้ได้มีการสู้รบกัน สันนิษฐานว่า ท้าวยี่กุมกามนั้น เคยเป็นเจ้าเมืองเชียงรายมาก่อน จึงไม่ได้ต่อสู้หรือเข้าครองเมืองได้ กองทัพเมืองสุโขทัย จึงยกทัพเข้าล้อมเมืองเชียงใหม่ แต่ตีไม่ได้ จึงถอยทัพกลับได้แต่ทำการกวาดต้อนครอบครัวผู้คน (ชาวเชียงราย – เชียงใหม่) ไปอยู่ที่เมืองสุโขทัย

               ครั้นเมื่อ สมเด็จพระอินทรราชา ซึ่งมาจากเมืองสุพรรณบุรี ได้ขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์ อยุธยา พระองค์ก็ได้ยกกองทัพปราบปรามเมืองสุโขทัย จนในที่สุดทำให้พระมหาธรรมราชาที่ 3 หรือ พระยาไสลือไทย ต้องย้ายจากเมืองสุโขทัยมาประทับอยู่ที่เมืองสองแคว หรือ เมืองพิษณุโลก พระองค์ประทับอยู่ที่เมืองพิษณุโลก จนสิ้นพระชนม์ใน พ.ศ.1962 ส่วนเมืองสุโขทัยนั้นก็เกิดจลาจลชิงราชสมบัติ