หน้าแรก
  • user warning: Table 'cache_filter' is marked as crashed and should be repaired query: SELECT data, created, headers, expire, serialized FROM cache_filter WHERE cid = '3:a004d2e0a0b847004c02a830e1e68ac8' in /home/tgv/htdocs/includes/cache.inc on line 27.
  • user warning: Table 'cache_filter' is marked as crashed and should be repaired query: UPDATE cache_filter SET data = '<!--paging_filter--><p><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><br />\n<dt><span style=\"color: #330099\"></span></dt>\n<dt>\n<div align=\"center\">\n<span style=\"color: #330099\"> <img height=\"100\" width=\"500\" src=\"/files/u20346/13_copy.jpg\" border=\"0\" /></span>\n</div>\n</dt>\n<dt>\n<div align=\"center\">\n</div>\n</dt>\n<dt>\n<div align=\"center\">\n<span style=\"color: #330099\"><img height=\"285\" width=\"200\" src=\"/files/u20346/spd_20050628194729_b.jpg\" border=\"0\" /> </span>\n</div>\n</dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\"></span></dt>\n<dt>\n<div align=\"center\">\n<span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"> </span></span><a href=\"http://www.bangkokbookclub.com/shop/b/bangkokbookclub/img-lib/spd_20050628194729_b.JPG\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\">http://www.bangkokbookclub.com/shop/b/bangkokbookclub/img-lib/spd_20050628194729_b.JPG</span></span></a><span style=\"color: #330099\"> </span>\n</div>\n</dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"></span></span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><strong>กวีนิพนธ์ ของ อังคาร กัลยาณพงศ์</strong> </span> <img height=\"50\" width=\"50\" src=\"/files/u20346/Emoticon_009_Olympic2008.gif\" border=\"0\" /></span></span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\">พิมพ์ครั้งแรก ๒๕๐๗ </span></span></span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\">อังคาร กัลยาณพงศ์ </span></span></span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\">(พ.ศ. ๒๔๖๙ - )</span> </span></span></dt>\n<p></p></span></span><br />\n<dt><span style=\"color: #990000\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"></span></span></span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"></span></span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\">เมื่อแรกเผยแพร่งานกวีนิพนธ์ และเริ่มเป็นที่รู้จักนั้น อาจกล่าวได้ว่า บทกวีของอังคาร ผาดโผน และแหวกแนว จนเป็นที่กล่าวขวัญ วิพากษ์วิจารณ์กันมาก โดยเฉพาะผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญ ด้านวรรณกรรม แนวจารีตนิยม </span></span></span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"></span></span><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"></span></span></span></span></dt>\n<dt><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\">อังคาร เป็นกวีที่รู้ตัวว่ามือถึง จึงกล้าแสดงความอหังการ ที่จะฝากฝีมือ ไว้ให้สถิตย์จวบจนไฟประลัยกัลป์ล้างโลก </span></span></span></span></dt>\n<dt><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\">ขณะเดียวกัน ก็แถลงความมุ่งหมาย ไว้อย่างชัดเจนว่า แต่งกวีเพื่อศานติอาจจะเป็นเพราะแล้งกวีมาเนานานกวีนิพนธ์ของ</span></span></span></span></dt>\n<dt><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"></span></span></span></span></dt>\n<dt><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\">อังคาร จึงกร้าวทั้งคำและความ สร้างความหวั่นไหว ให้กับผู้อ่านที่ไม่เคยชินกับบทกวีฝีปากห้าวหาญ ถึงขั้นสาปแช่งผู้คน<span style=\"color: #000000\"> </span><strong> </strong></span></span></span></span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\">ถึงยามหวาน กวีอังคาร ก็หวานได้ ถึงยามเศร้าก็โศกสะเทือนอารมณ์ ไม่แพ้กวีใดในโลกวรรณกรรมไทย </span><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #330099\">ด้วยลีลากลอน ที่เป็นแบบฉบับ ของตนเอง ไม่ติดแบบ ครูกลอนสุนทรภู่ เช่นที่กวีไทยส่วนใหญ่ มักจะเป็นกัน</span><span style=\"color: #000000\"> </span></span></span></span></dt>\n<dt><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"></span></span></span></span></dt>\n</p><p><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"></span></span><br />\n<dt><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><strong></strong></span></span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><strong>บทกวีที่ว่าด้วยปณิธานกวี</strong> </span></span></dt>\n<ul>\n<li><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #000000\"><br />\n<dt><span style=\"color: #330099\">ฉันเอาฟ้าห่มให้                 หายหนาว </span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\">ดึกดื่นกินแสงดาว               ต่างข้าว </span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\">น้ำค้างพร่างกลางหาว          หาดื่ม </span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\">ไหลหลั่งกวีไว้เช้า              ชั่วฟ้าดินสมัยฯ</span> </dt>\n<p></p></span></span></span></li>\n</ul>\n</p><p>\n<span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><strong>บทกวีที่ว่าด้วยการสาปแช่งผู้คน</strong> </span></span>\n</p>\n<ul>\n<li><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #000000\"><br />\n<dt><span style=\"color: #330099\">ใครดูถูกดูหมิ่นศิลปะ                  อนารยะไร้สกุลสถุลสัตว์ </span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\">ราวลิงค่างเสือสางกลางป่าชัฏ       ใจมืดจัดกว่าน้ำหมึกดำ </span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\">เพียงกินนอนสืบพันธุ์นั้นฤา           ชื่อว่าสิ่งประเสริฐเลิศล้ำ </span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\">หยาบยโสกักขฬะอธรรม             เหยียบย่ำทุกหย่อมหญ้าสาธารณ์ </span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\">ภพหน้าอย่ามีรูปมนุษย์               จงผุดเกิดในร่างดิรัจฉาน </span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\">หน้าติดดินกินขี้เลื้อยคลาน           ทรมานทุกข์ร้อนร้ายนิรันดร์เอย ฯ</span></dt>\n<p></p></span></span></span></li>\n</ul>\n<p>\n<strong><span style=\"color: #330099\">บทกวีที่กล่าวถึงยามเหงา ยามเศร้า</span></strong>\n</p>\n<ul>\n<li><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #000000\"><br />\n<dt><span style=\"color: #330099\">รื่นรื่นชื่นหอมบุหงาป่าชัฏ              พระพายพัดฟ้ามาวางถวาย </span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\">กระสันถึงเอวบางนางไม้               ฤาหักหายเสน่หาอาลัย </span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\">ชะโงกโตรกตรวยสวยงามง้ำเงื้อม    เอื้อมเก็บดาราระย้าระยับไหว </span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\">ป่วยเปล่าจะเอาฝากใคร               น้องข้าหาไม่ทั้งแดนดิน </span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\">เผาะเผาะลำนำน้ำค้างหยาด          หนาวพฤกษชาติซอกเหวหิน </span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\">จบภวัครอักนิษฐ์พรหมินทร์           หลับสิ้นสุดเวิ้งจักรวาล </span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\">ข้าน้อยขลาดเขลาเบาปัญญา        ตื่นตาละเมอไปใจสะท้าน </span></dt>\n<dt><span style=\"color: #330099\">น่าอิจฉาหินผาบาดาล                 อาภัพอัประมาณนานนักเอย</span><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"> </span></span></span></span></dt>\n<p></p></span></span></span></span><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\"> </span></span></span></span></li>\n</ul>\n<p>\n<span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #330099\">แหล่งข้อมูล <img height=\"15\" width=\"25\" src=\"/files/u20346/6.gif\" border=\"0\" /></span></span></span> </span>\n</p>\n<ul>\n<li><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><a href=\"http://art.culture.go.th/index.php?case=libraryDetail&amp;file_id=1100&amp;rhy_book_id=715\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\">http://art.culture.go.th/index.php?case=libraryDetail&amp;file_id=1100&amp;rhy_book_id=715</span></span></a></span></span></li>\n<li><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><a href=\"http://www.rsu.ac.th/soc/corner13.html\"><span style=\"color: #330099\"><span style=\"color: #330099\">http://www.rsu.ac.th/soc/corner13.html</span></span></a></span></span></li>\n</ul>\n', created = 1720073809, expire = 1720160209, headers = '', serialized = 0 WHERE cid = '3:a004d2e0a0b847004c02a830e1e68ac8' in /home/tgv/htdocs/includes/cache.inc on line 112.

กวีนิพนธ์ ของ อังคาร กัลยาณพงศ์

เมื่อ อาทิตย์, 15/11/2009 - 01:03 | แก้ไขล่าสุด เสาร์, 21/11/2009 - 23:22| โดย Raviporn


 
 
กวีนิพนธ์ ของ อังคาร กัลยาณพงศ์ 
พิมพ์ครั้งแรก ๒๕๐๗
อังคาร กัลยาณพงศ์
(พ.ศ. ๒๔๖๙ - )


เมื่อแรกเผยแพร่งานกวีนิพนธ์ และเริ่มเป็นที่รู้จักนั้น อาจกล่าวได้ว่า บทกวีของอังคาร ผาดโผน และแหวกแนว จนเป็นที่กล่าวขวัญ วิพากษ์วิจารณ์กันมาก โดยเฉพาะผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญ ด้านวรรณกรรม แนวจารีตนิยม
อังคาร เป็นกวีที่รู้ตัวว่ามือถึง จึงกล้าแสดงความอหังการ ที่จะฝากฝีมือ ไว้ให้สถิตย์จวบจนไฟประลัยกัลป์ล้างโลก
ขณะเดียวกัน ก็แถลงความมุ่งหมาย ไว้อย่างชัดเจนว่า แต่งกวีเพื่อศานติอาจจะเป็นเพราะแล้งกวีมาเนานานกวีนิพนธ์ของ
อังคาร จึงกร้าวทั้งคำและความ สร้างความหวั่นไหว ให้กับผู้อ่านที่ไม่เคยชินกับบทกวีฝีปากห้าวหาญ ถึงขั้นสาปแช่งผู้คน  
ถึงยามหวาน กวีอังคาร ก็หวานได้ ถึงยามเศร้าก็โศกสะเทือนอารมณ์ ไม่แพ้กวีใดในโลกวรรณกรรมไทย ด้วยลีลากลอน ที่เป็นแบบฉบับ ของตนเอง ไม่ติดแบบ ครูกลอนสุนทรภู่ เช่นที่กวีไทยส่วนใหญ่ มักจะเป็นกัน


บทกวีที่ว่าด้วยปณิธานกวี

  • ฉันเอาฟ้าห่มให้                 หายหนาว
    ดึกดื่นกินแสงดาว               ต่างข้าว
    น้ำค้างพร่างกลางหาว          หาดื่ม
    ไหลหลั่งกวีไว้เช้า              ชั่วฟ้าดินสมัยฯ

บทกวีที่ว่าด้วยการสาปแช่งผู้คน


  • ใครดูถูกดูหมิ่นศิลปะ                  อนารยะไร้สกุลสถุลสัตว์
    ราวลิงค่างเสือสางกลางป่าชัฏ       ใจมืดจัดกว่าน้ำหมึกดำ
    เพียงกินนอนสืบพันธุ์นั้นฤา           ชื่อว่าสิ่งประเสริฐเลิศล้ำ
    หยาบยโสกักขฬะอธรรม             เหยียบย่ำทุกหย่อมหญ้าสาธารณ์
    ภพหน้าอย่ามีรูปมนุษย์               จงผุดเกิดในร่างดิรัจฉาน
    หน้าติดดินกินขี้เลื้อยคลาน           ทรมานทุกข์ร้อนร้ายนิรันดร์เอย ฯ

บทกวีที่กล่าวถึงยามเหงา ยามเศร้า


  • รื่นรื่นชื่นหอมบุหงาป่าชัฏ              พระพายพัดฟ้ามาวางถวาย
    กระสันถึงเอวบางนางไม้               ฤาหักหายเสน่หาอาลัย
    ชะโงกโตรกตรวยสวยงามง้ำเงื้อม    เอื้อมเก็บดาราระย้าระยับไหว
    ป่วยเปล่าจะเอาฝากใคร               น้องข้าหาไม่ทั้งแดนดิน
    เผาะเผาะลำนำน้ำค้างหยาด          หนาวพฤกษชาติซอกเหวหิน
    จบภวัครอักนิษฐ์พรหมินทร์           หลับสิ้นสุดเวิ้งจักรวาล
    ข้าน้อยขลาดเขลาเบาปัญญา        ตื่นตาละเมอไปใจสะท้าน
    น่าอิจฉาหินผาบาดาล                 อาภัพอัประมาณนานนักเอย

     

แหล่งข้อมูล 

สร้างโดย: 
นางสาวยุวดี เปาอินทร์ ครูที่ปรึกษา และนางสาวรวิพร วิบูลย์กิจวรกุล โรงเรียนสตรีศรีสุริโยทัย
ล็อกอิน เพื่อแสดงความคิดเห็น |  อ่าน 11085 ครั้ง |  Tags: ภาษาไทย, ช่วงชั้น 4 (ม.4-6)

มหาวิทยาลัยศรีปทุม ผู้ใหญ่ใจดี
 

Thaigoodview

 ช่วยด้วยครับ
นักเรียนที่สร้างบล็อก กรุณาอย่า
คัดลอกข้อมูลจากเว็บอื่นทั้งหมด
ควรนำมาจากหลายๆ เว็บ แล้ววิเคราะห์ สังเคราะห์ และเขียนขึ้นใหม่
หากคัดลอกทั้งหมด จะถูกดำเนินคดี
ตามกฎหมายจากเจ้าของลิขสิทธิ์
มีโทษทั้งจำคุกและปรับในอัตราสูง

ช่วยกันนะครับ 
ไทยกู๊ดวิวจะได้อยู่นานๆ 
ไม่ถูกปิดเสียก่อน
ขอขอบคุณในความร่วมมือครับ

อ่านรายละเอียด

ด่วน...... ขณะนี้
พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2558 
มีผลบังคับใช้แล้ว 
ขอให้นักเรียนและคุณครูที่ใช้งาน
เว็บ thaigoodview ในการส่งการบ้าน
ระมัดระวังการละเมิดลิขสิทธิ์ด้วย
อ่านรายละเอียดที่นี่ครับ

 

สมาชิกที่ออนไลน์

ขณะนี้มี สมาชิก 0 คน และ ผู้เยี่ยมชม 613 คน กำลังออนไลน์

Creative Commons License

Copyright © 2000-2024 thaigoodview.com | ออกแบบและพัฒนาระบบโดย ไทยกู๊ดวิวดอทคอม
สงวนสิทธิ์ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-Noncommercial-Share Alike 3.0 Unported License.
ท่านสามารถนำเนื้อหาไปใช้ แสดง ดัดแปลง เผยแพร่ โดยต้องอ้างอิงที่มา ห้ามใช้เพื่อการค้า และต้องใช้สัญญาอนุญาตชนิดเดียวกันนี้ไปกับงานดัดแปลงต่อยอดที่เผยเผยแพร่ต่อ