แท้จริงแล้วเราไม่รู้ว่าทางออกที่แท้จริงนั้นเป็นอย่างไร  เพราะพระเจ้าไม่จำเป็นที่จะต้องเปิดเผยทุกสิ่งทุกอย่างให้เราได้รับรู้  แต่สิ่งหนึ่งที่เรารู้อย่างแน่นอนก็คือพระเจ้าทรงเป็นพระเจ้าแห่งความรัก  และทรงเป็นพระเจ้าแห่งความยุติธรรม ในวันสุดท้ายเราจะรู้เองว่าพระเจ้าใช้มาตรฐานใดในการตัดสิน แต่ที่แน่ๆเรามั่นใจได้อย่างแน่นอนว่าเมื่อถึงวันนั้นจะไม่มีใครสงสัยในความยุติธรรมของพระองค์อย่างแน่นอน

เป็นไปได้อย่างไรที่พระเจ้าแห่งความรักส่งคนไปลงนรก?

      การที่จะเข้าใจคำตอบของคำถามนี้ได้ เราจำเป็นต้องเข้าใจพระลักษณะของพระเจ้าบางประการ  นั่นคือพระเจ้าทรงเป็นพระเจ้าแห่งความรัก  ทรงเป็นพระเจ้าแห่งความบริสุทธิ์  ทรงเป็นพระเจ้าแห่งความเมตตา  และทรงเป็นพระเจ้าแห่งความยุติธรรม  (แท้จริงพระลักษณะของพระเจ้ามีมากกว่านี้  นี่เพียงแต่ยกบางพระลัษณะ มาอธิบายเท่านั้น) 

    เนื่องจากความบริสุทธิ์ของพระเจ้านี่เอง  พระองค์จึงไม่สามารถประนีประนอมกับความบาปได้  ดังนั้น เมื่อมนุษย์ทำบาปจึงได้ถูกตัดขาดจากพระเจ้า  และการที่พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าแห่งความยุติธรรมนี้เอง เมื่อมนุษย์ทำผิดจึงต้องถูกลงโทษ  พระคัมภีร์บอกไว้ว่า  “ค่าจ้างของความบาปนั้นคือความตาย”  ดังนั้น มนุษย์ที่ทำบาปจึงต้องถูกพิพากษาในบึงไฟนรก

           อย่างไรก็ตาม พระเจ้าทรงเป็นพระเจ้าแห่งความรักและเมตตา  พระองค์ไม่ประสงค์ให้มนุษย์คนใดคนหนึ่งต้องพินาศ  ดังนั้น พระองค์จึงได้ส่งพระบุตรองค์เดียวของพระองค์ลงมาบังเกิดในโลกนี้โดยทางมารีย์หญิงพรหมจารีย์  เพราะมีเพียงพระเยซูผู้ไม่มีบาปเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่จะสามารถช่วยเหลือมนุษย์ผู้เป็นคนบาปได้  โดยการตายบนไม้กางเขนเพื่อไถ่บาปเราทั้งหลาย  เพราะความบาปได้เข้ามาในโลกเพราะมนุษย์เพียงคนเดียวฉันใด  (บาปเข้ามาเพราะอาดัมไม่เชื่อฟังพระเจ้า)  ความบาปก็ได้รับการไถ่โดยทางพระเยซูที่เชื่อฟังฉันนั้น  ดังนั้นหากใครที่เชื่อและยอมรับว่าพระเยซูเป็นพระเจ้าที่มาตายเพื่อไถ่บาปเขา  ผู้นั้นก็จะรอดและไม่ต้องถูกพิพากษาในบึงไฟนรก 

               พระเจ้าไม่ต้องการให้มนุษย์คนใดถึงความพินาศในนรกเลย พระองค์จึงประทานทางออกให้โดยทางพระเยซู  เพียงแต่คนๆนั้นต้องตัดสินใจว่าจะเลือกทางพระเจ้าเพื่อไปสู่ชีวิต  หรือเลือกทางเดินตามใจตนเองที่นำไปสู่ความตาย  การที่มนุษย์จะต้องลงไปสู่นรกนั้นก็เป็นเพราะคนๆนั้นเลือกเอง ไม่ใช่เพราะพระเจ้าทรงกระทำ