สัตว์ป่าสงวนของไทย
สัตว์ป่าสงวนของไทย
สัตว์ป่าสงวน หมายถึง สัตว์ป่าที่หายาก กำหนดตามบัญชีท้ายพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2503จำนวน 9 ชนิด เป็นสัตว์ป่าเลี้ยงลูกด้วยนมทั้งหมด ได้แก่ แรด กระซู่ กูปรี ควายป่า ละองหรือละมั่ง สมันเนื้อทราย เลียงผาและกวางผา สัตว์ป่าสงวนเหล่านี้หายาก หรือใกล้จะสูญพันธุ์หรืออาจจะสูญพันธุ์ไปแล้ว จึงจำเป็นต้องมี บทบัญญัติเข้มงวดกวดขันเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดอันตรายแก่สัตว์ป่าที่ยังมีชีวิตอยู่หรือซากสัตว์ป่า ซึ่งอาจจะตกไปอยู่ยังต่างประเทศด้วยการซื้อขายต่อมาเมื่อสถานการณ์ของสัตว์ป่า ในประเทศไทยเปลี่ยนแปลงไป สัตว์ป่าหลายชนิดเสี่ยงต่อมีแนวโน้มถูกคุกคามการสูญพันธุ์มากยิ่งขึ้น ประกอบกับเพื่อให้เกิดความสอดคล้องกับความร่วมมือระหว่างประเทศ ในการควบคุมดูแลการค้าหรือการลักลอบค้าสัตว์ป่าในรูปแบบต่างๆ ตามอนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศว่าด้วยชนิดสัตว์ป่า และพืชป่าหรือCITES ซึ่งประเทศไทย ได้ร่วมลงนามรับรองอนุสัญญา ในปี พ.ศ. 2518 และได้ให้สัตยาบัน เมื่อวันที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2526 นับเป็นสมาชิกลำดับที่ 80 จึงได้มีการพิจารณา แก้ไขปรับปรุงพระราชบัญญัติ ฉบับเดิมและตราพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ.2535 ขึ้น ใหม่เมื่อวันพ.ศ.2535 ขึ้น ใหม่เมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2535 สัตว์ป่าสงวนตามในพระราชบัญญัติฉบับใหม่ หมายถึงสัตว์ป่าที่หายากตามบัญชีท้าย พระราชบัญญัติฉบับนี้และตามที่ กำหนดโดยตราเป็นพระราชกฤษฎีกาทำให้สามารถ เปลี่ยนแปลงชนิดสัตว์ป่าสงวนได้โดยสะดวกโดยออกเป็นพระราชกฤษฎีกาแก้ไขหรือเพิ่มเติมเท่านั้นไม่ต้องถึงกับต้องแก้ไขพระราชบัญญัติอย่างของเดิมทั้งนี้ได้มีการเพิ่มเติมชนิด สัตว์ป่าที่มีสภาพล่อแหลมต่อการสูญพันธุ์อย่างยิ่ง 7 ชนิด และตัดสัตว์ป่าที่ไม่อยู่ในสถานะใกล้จะสูญพันธ์ เนื่องจากการที่สามารถเพาะเลี้ยงขยายพันธุ์ได้มาก 1 ชนิด คือ เนื้อทราย รวมกับสัตว์ป่า สงวนเดิม 8 ชนิด รวมเป็น 15 ชนิด ได้แก่ |
แหล่งอ้างอิง:
http://www.wcd13phrae.com/wildlife01.html,http://learning.eduzones.com/froze/3535,http://www.verdantplanet.org/preserve/preserv.php