พระพุทธเจ้าแสดงธัมมจักกัปปวัตนสูตรปฐมเทศนาโปรดปัญจวัคคีย์
       
        หลังจากพระพุทธเจ้าตรัสรู้           และเสวยวิมุตติสุขได้ 7 สัปดาห์ พระองค์ทรงพิจารณาที่จะเผยแพร่ธรรมที่ตรัสรู้ได้  ทรงระลึกถึงอาฬรดาบส  อุทกดาบสแต่ทราบข่าวว่าเสียชีวิตแล้ว จึงระลึกถึงปัญจวัคคีย์ 5 ซึ่งเป็นบุคคลที่สละบ้านเรือนแสวงหาโมกษธรรม มีพื้นฐานธรรมน่าจะรับฟังธรรมและเข้าใจธรรมได้รวดเร็ว   และเป็นผู้ที่เคยปรนนิบัติพระองค์ พระองค์จึงเสด็จจากที่ตรัสรู้ คือ ใกล้แม่น้ำเนรัญชรา ไปที่ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน       หรือสวนกวาง ใกล้กรุงพาราณสี ใช้เวลา 10 วัน   ในวันขึ้น 14 ค่ำ เดือน 8 เมื่อใกล้ถึงที่อาศัยของปัญจวัคคีย์ 5  ๆ  นัดแนะกันว่าจะไม่แสดงความเคารพ เพราะเข้าใจว่า พระพุทธเจ้าไม่ได้ตรัสรู้ เนื่องจากกลับมาเสวยพระกระยาหาร ไม่บำเพ็ญทุกรกิริยา  แต่เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จถึง ปัญจวัคคีย์ กลับลืมข้อตกลงเสียสิ้น  รับบาตรจากพระพุทธเจ้า  พอรุ่งเช้าของวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8  ซึ่งเป็นที่มาของวันอาสาฬหบูชา  พระพุทธเจ้าได้แสดงธัมมจักกัปปวัตตนสูตร  โปรดปัญจวัคคีย์ เป็นครั้งแรก มีใจความสำคัญดังนี้คือ
1. นักบวชไม่ควรพัวพันตนให้หมกมุ่นในกามรมณ์ และทรมานร่างกายให้ลำบาก สองอย่างนี้ไม่ใช่หนทางทำให้พ้นทุกข์ได้ ควรปฏิบัติตนในทางสายกลาง ที่เรียกว่า มัชฌิมปฏิปทา
2. ทรงแสดงหลักธรรมที่ทำให้พ้นทุกข์ ที่เรียกว่า อริยสัจ 4  คือ ทุกข์  สมุทัย นิโรธ มรรค
3.ทรงแสดงให้เห็นว่าพระองค์ได้ทรงปฏิบัติได้ผลในอริยสัจ 4 โดยมิได้ทรงสดับรับฟังจากผู้อื่น  เมื่อทรงตรัสรู้อริยสัจ 4ครบถ้วนแล้ว จึงทรงยืนยันว่าพระองค์ได้บรรลุอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณแล้วผลการแสดงธรรม  ทำให้พระโกณฑัญญะ ได้ดวงตาเห็นธรรมบรรลุเป็นโสดาบันและสำเร็จเป็นพระอรหันต์  และพระสงฆ์องค์แรกของศาสนาพุทธ

พระพุทธเจ้าประกาศศาสนากับปัญจวัคคีย์	พระพุทธเจ้าประกาศศาสนากับปัญจวัคคีย์

      กลับหน่วยที่ 4