หมีแพนด้ำ

   แพนด้าณ หู รอบดวงตา จมูก ขา หัวไหล่ สีดำ ในขณะที่บริเวณอื่นจะมีสีขาว มีฟันกรามขนาดใหญ่ และมีกล้ามเนื้อขากรรไกรที่แข็งแรงสำหรับเคี้ยวต้นไผ่ ซึ่งเป็นอาหารของมัน ตัวของมันที่อ้วนและลักษณะการเดินที่อุ้ยอ้าย ทำให้มันดูเป็นสัตว์ที่น่ารัก แต่ในยามที่มีภัยมาถึงตัว แพนด้าก็มีวิธีการต่อสู้เหมือนหมีทั่วๆ ไป นักวิทยาศาสตร์คิดว่าลักษณะสีขาว-ดำ ของแพนด้า อาจช่วยให้มันดูกลมกลืนกับสภาพแวดล้อมที่เป็นภูเขา และมีหิมะ

       เมื่อวัดส่วนสูง แพนด้าสูงประมาณ 2-3 ฟุต จากเท้าถึงหัวไหล่ ในขณะที่ท่ายืน 2 เท้า วัดได้ 4-6 ฟุต น้ำหนักประมาณ 80 ถึง 125 กิโลกรัม โดยตัวผู้จะมีน้ำหนักมากกว่าตัวเมีย 10 ถึง 20 %

   แพนด้าอาศัยอยู่ในป่าไผ่ที่ความสูงประมาณ 3,600 ถึง 10,500 ฟุต ซึ่งครั้งหนึ่งพวกมันเคยอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่ต่ำกว่านี้ แต่การถางป่าเพื่อทำฟาร์ม หรือเพื่อประโยชน์อย่างอื่น ทำให้มันต้องเปลี่ยนถิ่นที่อยู่อาศัย เราพบแพนด้าอาศัยอยู่บริเวณภูเขาทั้งในตอนกลาง และตะวันตกของประเทศจีน

      แพนด้โตเต็มที่แล้วมีศัตรูน้อยมาก ศัตรูของมัน ได้แก่ เสือดาวที่อาศัยอยู่บนภูเขาที่มีหิมะ ซึ่งจับลูกหมีแพนด้าที่พลัดจากแม่ของมันกินเป็นอาหาร หรืออาจเป็นฝูงหมาป่าที่จับลูกหมีกินเช่นกัน แต่ศัตรูที่สำคัญที่สุดคือ มนุษย์ที่ล่าแพนด้าเพื่อนำหนังมาขายในตลาดมืด

    แพนด้ากินประมาณ 40 ปอนด์ต่อวัน อาหารหลักของแพนด้าที่อาศัยในป่าคือต้นไผ่ บางครั้งในยามขาดแคลนอาหารหลัก แพนด้าก็กินหัวของพืชประเภทที่เราใช้หัวเป็นอาหาร (เช่น แครอท มันฝรั่ง) หญ้า และสัตว์ขนาดเล็ก แพนด้าที่เลี้ยงในสวนสัตว์ (ต่างประเทศ) นอกจากจะได้รับไผ่เป็นอาหารหลักแล้ว อาหารอื่นๆ ได้แก่ แครอท แอปเปิ้ล มันฝรั่ง

 ระยะเวลาผสมพันธุ์อยู่ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ซึ่งในช่วงเวลานั้น ตัวเมียจะมีความต้องการเพียง 2 ถึง 3 วันเท่านั้น สิ่งที่ทำให้ตัวผู้และตัวเมียมาพบกันคือ เสียงร้อง หรือสิ่งที่ถูกขับออกมาจากตัวผู้หรือตัวเมียตามจุดต่างๆ เพื่อดึงดูดเพศตรงข้าม ตัวเมียใช้ระยะตั้งครรภ์ตั้งแต่ 95 ถึง 160 วัน และถึงแม้ว่าแพนด้าตัวเมียสามารถให้กำเนิดลูกแพนด้าฝาแฝดได้ แต่ส่วนใหญ่จะมีลูกแพนด้าเพียงตัวเดียวที่รอดชีวิต เนื่องจากอาหารที่จำกัด

ถ้ายกเว้นสัตว์จำพวกจิงโจ้แล้ว เราถือว่าลูกแพนด้าเป็นลูกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่เล็กที่สุด ลูกแพนด้าที่เกิดใหม่มีน้ำหนักเพียง 4 ถึง 6 ออนซ์เท่านั้น (110 ถึง 170 กรัม) และยังไม่ลืมตา ลูกแพนด้ามีการเจริญเติบโตที่ช้า จะมีน้ำหนักเท่ากับแพนด้าพ่อ-แม่ของมันเมื่ออายุประมาณ 2 ถึง 4 ปี ลูกแพนด้าจะอยู่กับแม่จนอายุประมาณ 2 ปี จึงออกไปเผชิญโลกด้วยตัวเอง เนื่องจาก อายุที่สามารถสืบพันธุ์ได้ของแพนด้าตัวเมีย อยู่ในช่วงประมาณ 6 ถึง 20 ปี และตัวเมียจะให้กำเนิดลูกอย่างมาก 2 ปีต่อลูกแพนด้า 1 ตัว ดังนั้นแพนด้าตัวเมียสามารถให้กำเนิดลูกแพนด้าได้อย่างมากประมาณ 7 ตัว ในช่วงอายุขัยของมัน ซึ่งถือว่าเป็นอัตราการให้กำเนิดลูกที่น้อยมาก และนี่เป็นเหตุผลว่าทำไมจำนวนแพนด้าที่เกิดใหม่จึงไม่สามารถทดแทนแพนด้าที่ตายไปจากการถูกล่าได้ การลดจำนวนลงอย่างมากของหมีแพนด้าในระยะเวลาที่ผ่านมา ทำให้มีการตั้งองค์กรที่ทำหน้าที่อนุรักษ์หมีแพนด้าขึ้น

นักวิทยาศาสตร์ยังหาข้อสรุปที่แน่นอนไม่ได้ว่าแพนด้ามีอายุได้ยืนยาวเท่าไร มีสถิติที่บันทึกไว้โดยนักวิทยาศาสตร์ชาวจีนว่า แพนด้าที่สวนสัตว์มีอายุถึง 35 ปี

แพนด้ามักอยู่ในท่านั่งเวลากินอาหาร ซึ่งคล้ายกับคนนั่ง มันใช้อุ้งเท้าของมันช่วยจับต้นไผ่ในขณะที่กินอาหาร เวลาส่วนใหญ่ถูกใช้ไปกับการพักผ่อน การกิน และการหาอาหาร งานวิจัยช่วงแรก ทำให้นักวิทยาศาสตร์คิดว่า แพนด้าเป็นสัตว์ที่ชอบอยู่โดยลำพัง จะพบกันเฉพาะช่วงฤดูกาลผสมพันธุ์เท่านั้น แต่จากงานวิจัยต่อมา พบว่าแพนด้ามีการอยู่รวมกันเป็นกลุ่มเล็กๆ โดยแต่ละกลุ่มมีการใช้ถิ่นที่อยู่อาศัยบางบริเวณร่วมกัน และบางครั้งสมาชิกในกลุ่มหนึ่งออกมาพบสมาชิกในกลุ่มอื่นในช่วงฤดูกาลผสมพันธุ์ อย่างไรก็ตาม คงต้องมีการทำวิจัยต่อไป

หมีแพนด้า หมีแพนด้า หมีแพนด้าเขาว่าน่ารัก ใช่แล้วค่ะ วันนี้เราจะไปดูความน่ารักของเจ้าหมีขอบตาดำน่ารักกันนะคะ หมีแพนด้าจะมีขนเป็นสีดำและสีขาว โดยจะมีสีขาวบริเวณ หัว คอและสะโพก และจะมีสีดำ รอบตาทั้ง 2 ข้าง หู ไหล่ ขาหน้า หมีแพนด้าเพศผู้ขนาดตัวโตเต็มที่ สูงประมาณ 160-190 ซม. จะสูงกว่าเพศเมียเล็กน้อย และหนัก 85-125 กก. เพศเมียหนัก 70-100 กก. แพนด้ามีอายุขัยเฉลี่ย 15 ปี

แพนด้าพร้อมที่จะขยายพันธุ์เมื่ออายุ 4.5 – 6.5 ปี และจะจับคู่ผสมพันธุ์จะตั้งท้องในช่วงฤดูใบไม้ผลิระหว่างต้นเดือน มี.ค. – พ.ค. ใช้เวลาตั้งท้องประมาณ 3-5 เดือน จำนวนลูกที่คลอดออกมามีเพียง 1- 3 ตัว ลูกแพนด้าเมื่อออกจากท้องแม่จะมีน้ำหนักเพียง 85-140 กรัมเท่านั้นเอง ถ้าเทียบกับแม่แพนด้าแล้วลูกแพนด้าจะมีขนาด 1 ใน 1,000 ของแม่แพนด้าเลยทีเดียว และตัวจะเป็นสีแดงยังไม่เป็นสีขาวและดำเหมือนกับพ่อและแม่ เมื่อลูกแพนด้าแรกเกิดมีขนาดตัวเล็กอย่างนี้การเลี้ยงลูกแพนด้าให้สามารถมีชีวิตรอดได้นั้นจึงเป็นเรื่องลำบากมาก ขนของแพนด้าจะขึ้นเป็นสีขาว-ดำเมื่ออายุได้ 1 เดือน แพนด้าเป็นสัตว์กินพืชเป็นอาหาร โดยอาหารสำคัญที่เจ้าหมีขอบตาดำนี้โปรดปรานก็คือใบไผ่นั่นเอง แพนด้าตัวโตเต็มที่จะกินใบไผ่ถึงวันละ 12 – 15 กก.ต่อวัน อาหารที่เหลืออื่นๆอาจจะเป็นไข่ ปลา และแมลงบางชนิดที่อยู่ในใบไผ่ และอาจจะเป็นพืชชนิดอื่นๆรวมอยู่ด้วย

ในประเทศไทยนั้นถ้าน้องๆอยากจะเห็นเจ้าหมีแพนด้าตัวจริงก็จะต้องไปดูกันไกลถึงสวนสัตว์เชียงใหม่ทีเดียว กับความน่ารักของ ช่วงช่วง และ หลินฮุ่ย ผู้เป็นทูตสันตวไมตรีจากสาธารณรัฐประชาชนจีน เจ้าช่วงช่วง และหลินฮุ่ย มาถึงเมืองไทยเมื่อ 12 ตุลาคม 2546 ซึ่ง ช่วง ช่วง และ หลินฮุ่ย สำหรับประเทศไทยมีสัญญากับจีนว่า จะได้ทำการทดลองศึกษาวิจัยชีวิตหมีแพนด้าคู่นี้ เป็นระยะเวลา 10 ปี ตั้งแต่พ.ศ. 2547 ถึง 2557 หลังจากนั้นจะต้องส่งกลับ  รวมถึงลูกที่เกิดจากทั้งคู่ด้วย ทางประเทศไทยก็จะต้องส่งคืนให้กับประเทศจีน โดยจะต้องจ่ายเงินประมาณ 10 ล้านบาท เพื่อสนับสนุนการวิจัยหมีแพนด้า และค่าประกันตัวละ 40 ล้านบาท แพนด้า 2 ตัวก็ 80 ล้านบาทเลยทีเดียว ในโลกนี้ถ้าไม่นับประเทศจีน มีเพียง 5 ประเทศเท่านั้นที่มีหมีแพนด้าไว้จัดแสดง คือ สหรัฐอเมริกา มี 7 ตัว , ญี่ปุ่น 6 ตัว ,เม็กซิโก 3 ตัว ,เยอรมันนี 3 ตัวและประเทศไทย 2 ตัว  

ปัจจุบันมีประชากรของแพนด้าเพียง 1,000 ตัวเท่านั้นในป่าของประเทศจีน หมีแพนด้าจึงจัดเป็นสัตว์อนุรักษ์อันดับ 1 ของประเทศจีน ซึ่งโทษของผู้ที่ละเมิดคือการประหารชีวิตเลยทีเดียว สาเหตุที่หมีแพนด้าใกล้สูญพันธุ์ก็คือการโดนบุกรุกถิ่นที่อยู่อาศัยและแหล่งอาหาร เห็นชะตากรรมอันน่าสงสารของหมีแพนด้ากันอย่างนี้แล้ว เราก็ยิ่งจะต้องช่วยกันอนุรักษ์หมีแพนด้ากันให้มากขึ้นแล้วล่ะครับ

 แหล่งอางอิง   http://campus.sanook.com/teen_zone/spice_05586.php

                    http://www.bearandbuddy.com/pandas.asp