คำมูล

คำ คือหน่วยที่เล็กที่สุดในภาษาซึ่งมีความหมาย  หรือ เสียงที่เปล่งออกมาแล้ว  มีความหมาย 
รูปลักษณ์คำไทย หมายถึงลักษณะของรูปคำที่ใช้กันอยู่ในภาษา  เป็นทั้งคำไทยแท้และคำที่รับมาจากภาษาอื่น ซึ่งเป็นแบบของคำ    ที่คนไทยสร้างขึ้นใช้ในภาษา ประกอบด้วย คำมูลพยางค์เดียว  คำมูลหลายพยางค์  คำประสม  คำซ้ำ  คำซ้อน  คำสมาสและคำสนธิ
องค์ประกอบของคำ  คำมีองค์ประกอบ  ๒  ส่วน  ได้แก่  เสียงและความหมาย  เช่น
                            คำว่า บ้าน   ออกเสียงว่า “บ้าน”  หมายถึง  สิ่งปลูกสร้างสำหรับเป็นที่อยู่อาศัย
คำมูล  คือคำไทยแท้  หรือคำที่มาจากภาษาอื่น  อาจเป็นคำพยางค์เดียวหรือ       หลายพยางค์ก็ได้ 

คำมูลพยางค์เดียว    ได้แก่  คำพยางค์เดียว  อาจเป็นคำไทยแท้หรือคำที่มีรากศัพท์      มาจากภาษาอื่นก็ได้  มีความหมายใช้ในภาษา  เช่น 
                         คำไทย                  -  ฉัน  เด็ก  วิ่ง   ทอง  ไก่  เล่น  เที่ยว  ไข่  ปู่  ย่า  ตา  ยาย
                         คำภาษาจีน             -  ก๊ก   เซ้ง   อั๊ว   ลื้อ   เจ๊   เตี่ย   เซ้ง   เขียม  โจ๊ก 
                         คำภาษาอังกฤษ       -  กราฟ  การ์ด  เค้ก  ฟรี  เมตร  โค้ก  เทป  ลิฟต์  กุ๊ก  บอล
                         คำภาษาเขมร          -  เพ็ญ  ขาล  เฌอ   จาร  แข  เนา  ตรู  กราน  

 คำมูลหลายพยางค์  ได้แก่  คำมูลที่ออกเสียงตั้งแต่ ๒ พยางค์ขึ้นไป อาจจะเป็นคำไทยแท้หรือคำที่มีรูปศัพท์มาจากภาษาอื่นก็ได้   ถ้าแยกพยางค์ออกแล้วจะไม่เกิดความหมาย  รวมกันจึงจะเกิดความหมาย    เช่น   
        คำภาษาบาลีและภาษาสันสกฤต  -  อัคนี   วัตถุ  เมตตา  วิทยา  นิสัย   พิสดาร
        คำภาษาจีน                          -  ซินแส   ก๋วยเตี๋ยว   โสหุ้ย   กุยเฮง   แซยิด
        คำภาษาอังกฤษ                    -  ออฟฟิศ   เทนนิส   บาสเกตบอล  โปรแกรม
        คำภาษาชวา-มลายู                -  บุหลัน   ตุนาหงัน  สำปั้น  สะตาหมัน  บุหรง
        คำภาษาเขมร                       -  เขนย   ขนง   ฉบับ  ฉนำ   ตังวาย  เสด็จ   
                                                   บรรทม   กบาล    กระบือ   ขจี   ไถง