หน้าแรก  ลักษณะทั่วไป  การเพาะปลูก  การขยายพันธุ์  การดูแล ลักษณะลำต้น  

ลักษณะดอก  ความหมาย  ตำนาน ฝาแฝด

           ฝาแฝด

     forget me not ไทย หรือที่รู้จักกันในชื่อ แวววิเชียร ขอบอกไว้ก่อนว่าถ้าใครไปถามหา ดอก forget me not แบบสุ่มสี่สุ่มห้าแล้ว อาจจะต้องตกลงกันให้ดีกับคนขายก่อนว่า เป็นดอก forget me not ในความหมายเดียวกันหรือเปล่า สำหรับดอก forget me not ไทยนั้นคนไทยรู้จักกันในชื่อแวววิเชียรนั้นเป็นพืชเมืองร้อน เราว่ามีลักษณะคล้ายหรือใกล้เคียงกับพวก ลาเวนเดอร์ มากกว่า แล้วสีก็จะมีหลายสีไม่ใช่สีฟ้าครามเหมือนดอก forget me not ของฝรั่งค่ะ

   goo.gl/l5WzZx  

         ชื่อวิทยาศาสตร์   Angelonia goyazensis Benth. (บางตำราเรียกว่า Digitalis solicariifolia)

         วงศ์    Scrophulariaceae เป็นไม้เนื้ออ่อนล้มลุก

         ลำต้น สูงประมาณ 40-60 ซม. ตามลำต้นและ ใบมีขนละเอียดปกคลุม และมียางเหนียวๆ ติดอยู่ เมื่อสัมผัสจะติดมือ

         ใบ เรียว ยาว เป็นใบเดี่ยว ออกเป็นคู่ตรงข้ามกันตามข้อต้น ลักษณะใบเป็นรูปใบหอก ขอบขนาน ปลายใบแหลม สีเขียว กว้างราว 1.5 ซม. ยาวราว 10 ซม.

         ดอก เป็น ดอกเดี่ยว แต่ออกติด ๆ กันตามข้อต้นหรือง่ามใบ มักออกดอกพร้อมๆ กันตลอดต้นไปจนถึงส่วนยอด และออกดอกตลอดทั้งปี ดอกเป็นรูปกรวยเล็ก โค้งเล็กน้อย ส่วนปลายดอกแยกออกเป็น 5 กลีบ กลีบดอกมีสีม่วงแก่ ม่วงอ่อน และสีขาว

   ใบและดอกของแวววิเชียรมีกลิ่นเฉพาะตัวที่จะติดมือเมื่อ สัมผัส กลิ่นนี้บางคนที่ชอบก็กล่าวว่าเป็นกลิ่น หอม บางคนที่ไม่ชอบก็จะบอกว่าเหม็น (เช่นเดียวกับกลิ่นทุเรียน) กลิ่นของแวววิเชียรก็เป็นคุณสมบัติอย่างหนึ่งที่ทำให้ผู้ที่ได้พบเห็น (และดมกลิ่น) จะจำได้ไม่ลืม แม้เวลาจะผ่านไปนานแสนนาน

       เนื่องจากต้นฟอร์เก็ตมีน็อตของไทยไม่ใช่ Forget - me-not ของแท้ และยังไม่มีชื่อในภาษาไทย หลวงบุเรศบำรุงการ จึงตั้งชื่อให้ว่าต้นแวววิเชียร ซึ่งเป็นชื่อที่ไพเราะ และมีความหมายดีมาก ปัจจุบันคนไทยส่วนใหญ่รู้จักและเรียกชื่อไม้ดอกชนิดนี้ว่าแวววิเชียร แต่ยังมีคนไทยบางกลุ่ม (ที่อายุมากและรู้จักไม้ดอกชนิดนี้มาในชื่อเดิม) ยังนิยมเรียกว่าฟอร์เก็ตมีน็อตอยู่

ที่มาของข้อมูล goo.gl/WpySna

ที่มาของภาพที่จัดทำแบนเนอร์ นางสาวปริมประภา จันทร์คำ

จัดทำโดย นางสาวปริมประภา จันทร์คำ โรงเรียนสตรีศรีสุริโยทัย กรุงเทพมหานคร