ไม่มีอะไรจะคุ้มค่าไปกว่าได้ทุนโครงการเรือเยาวชนเอเชียอาคเนย์ The Ship For Southeast Asian Youth Program (SSEAYP)
          พระเอกของโครงการคือการได้ขึ้นไปอยู่บนเรือนิปปอนมารูเกือบสองเดือน ทำกิจกรรมกับเพื่อนในกลุ่มอาเซียน และแวะจอดตามประเทศต่างๆ เพื่อทำกิจกรรมในประเทศนั้นๆ โดยเฉพาะการพักกับโฮมสเตย์ ทำให้ผู้รับทุนได้เรียนรู้วัฒนธรรมต่างชนชาติที่หาไม่ได้ง่ายๆ แม้จะมีเงินมากขนาดไหน

 

 ต้อนรับคณะเยาวชนที่ท่าเรือคลองเตย

 

          คณะเรือเยาวชนเอเชียอาคเนย์ประจำปี 2551 (รุ่น 35) มีเยาวชนญี่ปุ่นและชาติอาเซียน 10 ประเทศ ได้แก่ บรูไน อินโดนีเซีย ไทย กัมพูชา เวียดนาม ฟิลิปปินส์ ลาว มาเลเซีย พม่า และสิงคโปร์ จำนวน 350 คน กำหนดการเดินทางระหว่างวันที่ 21 ตุลาคม-11 ธันวาคม 2551 
 
          จุดเริ่มต้นของเรือนิปปอนมารูเคลื่อนตัวจากฝั่ง Yokohama (ญี่ปุ่น) แวะ Muara (บูรไน) Jakarta (อินโดนีเซีย) กรุงเทพฯ (ไทย) Ho Chi Minh City (เวียดนาม) Manila (ฟิลิปปินส์) และสิ้นสุดที่ Tokyo (ญี่ปุ่น) ใช้งบประมาณราว 630 ล้านเยน
          
          จำนวนผู้เข้าร่วมโครงการในแต่ละประเทศ ประกอบด้วย เยาวชน 28 คน และผู้นำเยาวชน 1 คน (เยาวชนไทยสละสิทธิ์ 2 คน)

          กิจกรรมระหว่างอยู่บนเรือ อาทิ สนทนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็น กีฬาและนันทนาการ อภิปรายทางวิชาการ กิจกรรมชมรม การแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม เมื่อเรือเทียบท่าในแต่ละประเทศ คณะเยาวชนได้พบปะกับเยาวชนท้องถิ่น เยี่ยมคารวะบุคคล พักกับครอบครัวเจ้าภาพ และเยี่ยมชมสถานที่สำคัญ ซึ่งในปีนี้เรือนิปปอนมารูเยือนเมืองไทยเมื่อวันที่ 19-23 พฤศจิกายนที่ผ่านมา คณะเยาวชนแบ่งกลุ่มชมพระบรมมหาราชวัง วัดพระศรีรัตนศาสดาราม วัดโพธิ์ พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ พระที่นั่งวิมานเมฆ และทำกิจกรรมอาสาสมัครที่สถานสงเคราะห์เด็กอ่อนบ้านปากเกร็ด บ้านเฟื่องฟ้า บ้านนนทภูมิ และบ้านราชาวดี

 

 เยาวชนไทยในชุดไทย

          
          พี่ๆ ที่ไปร่วมโครงการ 5 คน ล้อมวงเล่าความรู้สึกและประสบการณ์บนเรือให้ฟัง คนแรกคือ พี่ตุ๊ก-ยุวรัตน์ ประภาสถิต National Leader (NL) หรือหัวหน้าคณะผู้แทนเยาวชนไทย อีกสี่คน ได้แก่ พี่วุฒิ-ทรงวุฒิ วัฒนพันธ์  Youth Leader (YL)  พี่ณัท-ปารณัท บวรนาถสกุล Assistant Youth Leader (AYL) พี่จิ๊ก-กนกพรรณ พละเดช Participant Youth (PY) และพี่นา-พัฒนา ศิริอ่อน Participant Youth (PY)

          พี่ตุ๊ก-เจ้าหน้าที่วิเคราะห์นโยบายและแผน 6 ว. ฝ่ายแผนงานและประเมินผล กองกลาง สำนักงานส่งเสริมสวัสดิภาพและพิทักษ์เด็ก เยาวชน ผู้ด้อยโอกาส คนพิการ และผู้สูงอายุ (สท.)  
          คุณสมบัติของ NL 
          พี่ตุ๊ก : เป็นผู้ที่เคยเข้าร่วมโครงการเป็น PY เพื่อให้มีประสบการณ์มาก่อน (พี่ตุ๊กร่วมโครงการเมื่อปี 2002) สามารถใช้ภาษาอังกฤษได้ อายุ 31-39 ปี แต่ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับดุลยพินิจรัฐบาลแต่ละประเทศจะกำหนดช่วงอายุเท่าไหร่  (น้อยสุด 29 ปี เป็น NL จากกัมพูชา และมากที่สุดคือ NL มาเลเซีย อายุ 54 ปี) เป็นข้าราชการสังกัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ (พม.) 

          คำถามที่ไม่คิดว่าจะเจอจากเพื่อนชาติอื่น
          พี่ตุ๊ก : คำถามเกี่ยวกับการเมือง และราชวงศ์ เราอึ้ง ไม่ขอตอบคำถามนี้ บอกน้องๆ ด้วยว่าถ้าคำถามที่ sensitive มากๆ จะให้ลี่ยงว่าไม่เกี่ยวข้อง ไม่มีข้อมูลเพียงพอ

          คนต่างชาติพูดถึงคนไทย
          พี่ตุ๊ก : ความมีน้ำใจ สัมมาคารวะ  อ่อนน้อมถ่อมตน มีแต่คนชม ทำให้ NL หน้าบาน น้องๆ เวลาเขาเล่นก็เล่น เวลาจริงจังก็ทำงาน ไม่น่าเป็นห่วง
          ประทับใจอะไร
          พี่ตุ๊ก : ช่วงเวลาที่อยู่กับน้องๆ ได้ทำกิจกรรมร่วมกัน เป็นครอบครัวที่จะคบกันจนกว่าจะจากกันไป 

          ประทับใจประเทศไหน
          พี่ตุ๊ก : ประเทศฟิลิปปินส์ เขาให้ความสำคัญกับโครงการเรือ มี post program ตั้งแต่ต้น ทำงานให้กับสังคมและชุมชน
          พี่วุฒิ : ประเทศเจ้าภาพญี่ปุ่น การให้การต้อนรับดี มีกิจกรรมท้องถิ่นตามเมืองต่างๆ อีกประเทศคือบรูไน  ครอบครัวน่ารัก เราไปอยู่แค่สองคน แต่มีคนในชุมชนอีก 50-100 คน มาพูดคุยกับเรา เหมือนเป็นคนสำคัญกับเขามาก 
          พี่นา : ประเทศญี่ปุ่น ได้สัมผัสวัฒนธรรม การเกษตร เป็นอีกมุมหนึ่งที่ได้เห็นว่าญี่ปุ่นไม่ได้มีแค่ตึกสูง
          พี่ณัท : ญี่ปุ่นที่เรารู้จักผ่านสื่อเป็นโลกสมัยใหม่ แต่ที่ไปเห็นมีความผสมผสาน สร้างสมดุลชีวิต ชอบขนมของเขาที่ทำแพคเกจใหม่ทันสมัย โฮมสเตย์ให้ความสำคัญกับสิ่งแวดล้อม แยกขยะ แจกตะเกียบคนละคู่ ออกนอกบ้านใช้แล้วไม่ทิ้ง ส่วนคุณแม่ที่บ้าน กินน้ำชาตอนบ่าย เป็นวัฒนธรรมดั้งเดิม ออกนอกบ้านช็อปปิ้ง เวลาพาไปเที่ยวจะคอยอธิบายให้ฟังตลอด มีความเป็นมาอย่างไร เขาให้ความสำคัญกับประวัติศาสตร์มาก
          พี่จิ๊ก : โฮสต์เวียดนามใจดี ผูกพันกับเราเร็วมาก แม่พูดอังกฤษไม่ได้ แต่พยายามสื่อสาร  ดูจริงใจ ได้เห็นการมีส่วนร่วมกิจกรรมของเยาวชนค่อนข้างมาก 

 

 

          คิดถึงอะไรบนเรือ
          พี่วุฒิ :  เพื่อนๆ บนเรือ ตื่นมาต้องเจอ นอนอยู่ข้างเรา บินกลับมา ทุกอย่างคืออดีต อดีตที่ดีที่สุดช่วงหนึ่งของชีวิต  ชอบน่านน้ำญี่ปุ่น อากาศเย็น แดดดี คลื่นสงบ ได้เห็นเกาะต่างๆ 
          พี่ตุ๊ก : คิดถึงน้องๆ ที่อยู่บนเรือ เฮฮา คุยกันทุกวัน  
          พี่นา :  เคยชินกับตารางเวลา เจอเพื่อนตลอดเวลา อยู่กันมานาน ชอบห้องอาบน้ำรวม ช่วงที่อยู่กลางทะเล ไม่มีเรือใกล้เคียง เขาจะเปิดหน้าต่าง ดูวิวได้ด้วย 
          พี่ณัท : บรรยากาศโดยรวม ความหลากหลาย ตื่นขึ้นมามีกิจกรรมใหม่ๆ ให้เรียนตลอดเวลา
          พี่จิ๊ก : ตอนเช้าต้องปลุกใครสักคน วันนี้ตื่นคนเดียว  ชอบดาดฟ้าเรือ เห็นวิว มีลม

          แก้ปัญหาเมาเรืออย่างไร
          พี่ณัท : ไม่ต้องโฟกัสกับสิ่งเดียว แก้เมาเรือเร็วที่สุด ต้องไปเล่นน้ำ ออกไปรับลม ต่อสู้กับคลื่น

 

 อยู่บนเรือมีเพื่อนเยอะ

          ถ้าเรือไม่กลับฝั่ง
          พี่จิ๊ก : ปรกติเป็นคนชอบเดินทาง การเดินทางทุกครั้งติดต่อสื่อสารได้ แต่บนเรือ อินเทอร์เน็ตไม่มี โทรศัพท์ใช้ไม่ได้ กลับเมืองไทยเหมือนกลับสู่ความเป็นจริง บนเรือเป็นอีกโลก ตัดจากโลกภายนอก ถ้าไม่ขึ้นฝั่งก็ไม่ได้โทรศัพท์หาแม่ 
          พี่นา :  บนเรือเป็นอีกโลกที่เราสร้างกิจกรรม วัฒนธรรมขึ้นมาเอง มีคนพูดว่าอยากให้เรือหยุดอยู่ตรงนี้
          พี่ณัท : ไม่ถึงขั้นไม่อยากกลับ แต่ถ้าอยู่นานกว่านี้ก็ดี

          จะทำอะไรให้สังคมไทยได้บ้าง
          พี่วุฒิ : เริ่มที่ตัวเราเอง ทำให้เป็นประโยชน์กับสังคม มีความพร้อม เป็นจิตอาสา มีประโยชน์ต่อสังคมมากกว่านี้ 
          พี่ณัท :  คนที่ผ่านโครงการนี้มาแล้ว ทุกคนมีจุดดีของตัวเอง อาสาสมัครไม่ใช่เรื่องบริจาค เอาเงินเอาของไปให้  แต่ภูมิใจที่ได้เข้าไปเป็นอาสาสมัคร ทุกคนชัดเจนว่าทำอะไรได้บ้าง ปีกแข็งขึ้น  
          พี่จิ๊ก : กล้าที่จะเริ่มโครงการเอง ด้วยความที่มีเครือข่าย เราไม่ใช่ตัวคนเดียว ถ้าทำแล้วแน่ใจว่าจะมีคนช่วย 
          พี่นา :  เราต้องการอะไรจากประเทศไหน ก็จะมีคนช่วย

          คุ้มค่าแค่ไหนที่ได้ร่วมโครงการ
          พี่ตุ๊ก : มีเงินเป็นล้านก็ไปโครงการนี้ไม่ได้  
          พี่วุฒิ : เป็นประสบการณ์การเดินทางที่ยิ่งใหญ่ครั้งหนึ่งในชีวิต
          พี่ณัท : ได้เปิดโลกให้กว้าง ทำให้การสื่อสารเป็นสองทิศทาง สองฝ่ายคุยกัน ทำให้เข้มแข็งขึ้น
          พี่นา :  เป็นความทรงจำที่ไม่ใช่แค่ความทรงจำ แต่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
          พี่จิ๊ก : เป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งที่ดีที่สุดในชีวิต

          คุณสมบัติของคนที่จะรับเป็นโฮสต์ 
          พี่วุฒิ : รู้จักการใช้ชีวิตที่แท้จริง ความเป็นอยู่ ทำตัวเป็นปรกติมากที่สุด ให้เวลาเยาวชนมากหน่อย 
          พี่ณัท : ควรมีเวลาพอสมควร เข้าใจวัฒนธรรมพื้นฐานบ้าง เป็นเจ้าบ้านที่ดี 
          พี่นา :  มีใจเปิดรับเยาวชนเป็นสมาชิกในครอบครัว เคารพวัฒนธรรม ยอมรับในฐานะสมาชิกคนหนึ่งในครอบครัว

 

 สระว่ายน้ำบนเรือ

 มุมพักผ่อน

 ความสะดวกสบายบนเรือ

 บาร์เปิดให้บริการเป็นเวลา

 ธงประจำชาติ

 ของที่ระลึกจากพม่า

 บอร์ดประชาสัมพันธ์ของแต่ละประเทศ

---

          คุณสมบัติผู้ร่วมโครงการ : 
          -อายุ 18-30 ปี 
          -สื่อสารภาษาอังกฤษได้ 
          -สุขภาพแข็งแรง 
          -ปรับตัวเข้ากับการใช้ชีวิตร่วมกับผู้อื่นในกลุ่มเป็นเวลานานได้ 
          ติดตามกำหนดการรับสมัคร : www.opp.go.th

---

watta.ryo@gmail.com , bangkok2516@gmail.com