Marie Antoinette

user warning: Table 'cache_filter' is marked as crashed and should be repaired query: SELECT data, created, headers, expire, serialized FROM cache_filter WHERE cid = '3:f210b2f132d4b0e640a0694221602281' in /home/tgv/htdocs/includes/cache.inc on line 27.
user warning: Table 'cache_filter' is marked as crashed and should be repaired query: UPDATE cache_filter SET data = '<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><strong><span style=\"font-size: large; color: #000000\"><span style=\"font-size: medium\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small\">Marie Antoinette</span></span></span></span></strong> </span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"> </span> <span style=\"color: #000000\"><img border=\"0\" width=\"332\" src=\"http://www.paristriptips.com/wp-content/uploads/2008/05/marieantoinette.jpg\" height=\"410\" style=\"width: 287px; height: 320px\" /> </span> </span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #999999\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #999999\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">มารี-อองตัวเนต โจเซฟ จานน์ เดอ ฮับสบูร์ก-ลอเรนน์ <br />\n(ชาตะ - เวียนนา 2 พฤศจิกายน ค.ศ. 1755, มรณะ - กรุงปารีส <br />\nวันที่16 ตุลาคม ค.ศ. 1793) เจ้าหญิงแห่งฮังการี และแคว้นโบฮีเมีย <br />\nอาร์คดัชเชส แห่งออสเตรีย ราชินีฝรั่งเศส และนาแวร์ (แคว้นบาสก์ในปัจจุบัน) <br />\n(ค.ศ. 1774ค.ศ. 1793) รู้จักในอีกชื่อหนึ่งว่า <br />\nมารี-อองตัวเนตแห่งออสเตรีย พระนางถูกประหารด้วยกิโยติน<br />\nระหว่างการปฏิวัติฝรั่งเศส </span></span></span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #999999\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #999999\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #999999\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #999999\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #999999\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #999999\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #999999\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #999999\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #999999\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #999999\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small\">เมื่อทรงพระเยาว์</span></span></span></span> </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<p><span style=\"color: #999999\"></span><span style=\"color: #999999\"></span></p>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"> <img border=\"0\" width=\"255\" src=\"http://www.watnai.org/index_1/image/415px-MarieAntoinette1769-70.jpg\" height=\"368\" /></span> </span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">ธิดาของจักรพรรดิแห่งโรม ฟร็องซัวส์ ที่ 1 </span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">ยุคใหญ่แห่งแคว้นทัสคานี (แห่งราชสำนักลอเรนน์) กับจักรพรรดินีมารี-เทเรส แห่งออสเตรีย </span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">มารี อองตัวเนตดำรงพระยศเป็น กษัตริย์ แห่งฮังการี และราชินีแห่งแคว้นโบฮีเมีย</span> </span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">อาร์คดัชเชสแห่งออสเตรีย (แห่งราชสำนักฮับสบูร์ก) </span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">พระนางประสูติเมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน ค.ศ. 1755 เป็นธิดาองค์ที่ 15 </span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">และก่อนองค์สุดท้ายของพระบิดาและพระมารดาพระนางถูกเลี้ยงดูโดยอายาส </span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">เหล่าข้าราชบริพารของราชสำนัก (มาดาม เดอ บร็องเดส และต่อมาโดยมาดาม เดอ เลอเชนเฟลด์ ผู้เข้มงวด) </span></span>\n</div>\n<div style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">ภายใต้การสอดส่องดูแลอย่างเข้มงวดของจักรพรรดินี <br />\nผู้มีแนวความคิดล้าหลังเกี่ยวกับการเลี้ยงดูโอรสและธิดา <br />\nด้วยการควบคุมสุขอนามัย และกระยาหารอย่างเข้มงวด <br />\nและการทรมานร่างกายด้วยกิจกรรมหนักหน่วง<br />\nมารี อองตัวเนตเติบโตขึ้นที่พระราชวังฮอฟบูร์กในกรุงเวียนนา <br />\nและ ปราสาทชอนบรุนน์ การศึกษาของพระนางค่อนข้างถูกปล่อยประละเลย <br />\n(หรือในอีกแง่หนึ่ง คือถูกเลี้ยงมาแบบง่ายๆกว่าการเลี้ยงดูราชนิกูล<br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">ในราชสำนักฝรั่งเศส ได้อยู่ใกล้ชิดธรรมชาติ <br />\nห่างไกลจากกฎเกณฑ์ทั้งปวงของราชสำนัก เกือบจะแบบชาวบ้านธรรมดา) <br />\nสามารถอ่านออกเขียนได้เมื่ออายุเกือบสิบชันษา<br />\nเขียนภาษาเยอรมันได้ไม่ดีนัก พูดภาษาฝรั่งเศสได้น้อยนิด <br />\nและยิ่งถ้าเป็นภาษาอิตาเลียนแล้วพระนางพูดได้น้อยมาก <br />\nแม้ว่าทั้งสามภาษานั้นจะเป็นภาษาที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย<br />\nในบรรดาราชนิกูลของออสเตรียก็ตาม<br />\nจักรพรรดินีได้บังคับให้พระนางอภิเษกสมรสกับหลานชายคนโต<br />\nของพระเจ้าหลุยส์ที่ 15 ผู้มีชันษาใกล้เคียงกัน <br />\nและในขณะเดียวกัน จักรพรรดินียังใฝ่ฝันจะจัดการอภิเษก<br />\nอิซาเบล ธิดาอีกองค์ กับพระเจ้าหลุยส์ที่ 15 ผู้ทรงชราภาพ<br />\nเมื่อ มารี อองตัวเนต ทรงเจริญพระชนมายุได้ 13 ชันษา <br />\nจักรพรรดินีที่ขณะนั้นทรงเป็นหม้าย ได้ทรงสนพระทัยเพิ่มขึ้น<br />\nในด้านการศึกษาของโอรสธิดา เพื่อจะได้สามารถจัดการอภิเษกสมรสได้ <br />\nอาร์คดัชเชสมารี อองตัวเนต ได้หัดเล่นฮาร์ปซิคอร์ด <br />\nกับ คริสตอฟ วิลบัลด์ กลุค (คีตกวีชื่อดัง) <br />\nและเรียนนาฏศิลป์ฝรั่งเศสกับโนแวร์ <br />\n</span></span><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">เมื่อพระมารดาต้องเลือกระหว่างนักแสดงสองคนเพื่อให้มารี อองตัวเนต<br />\nหัดการอ่านออกเสียง และร้องเพลง <br />\nเอกอัครราชทูตฝรั่งเศสได้ทัดทานอย่างเป็นทางการ <br />\nเนื่องจากเห็นว่านักแสดงไม่มีคุณสมบัติพอ <br />\nมารี-เทเรส แห่งออสเตรีย จึงได้ขอให้เขาจัดหาครู<br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">ที่ราชสำนักฝรั่งเศสรับรองมาให้ <br />\nผู้ที่ถูกส่งมาคือ บาทหลวงแห่งแวร์มองด์ <br />\nผู้นิยมในยุคแสงสว่าง และผู้นิยมศาสตร์แห่งการคัดตัวหนังสือ <br />\nเขาจะเป็นผู้ที่แก้ไขข้อบกพร่องทางการศึกษาของมารี อองตัวเนต<br />\nเมื่อวันที่ 13 มิถุนายน ค.ศ. 1769 มาร์กีแห่งดูร์ฟอร์ต <br />\nได้มาสู่ขอมารี อองตัวเนตเพื่ออภิเษกกับมกุฎราชกุมารแห่งฝรั่งเศส <br />\nจักรพรรดินีมารี-เทเรส แห่งออสเตรียรีบตกปากรับคำ <br />\nส่วนฝ่ายฝรั่งเศสที่เคร่งศาสนาได้คัดค้านการหมั้นหมาย<br />\nดังกล่าวที่ดำเนินการโดยดยุคแห่งชัวเซิล เอกอัครราชทูตฝรั่งเศส <br />\nเนื่องจากจะเป็นการเื้อื้อประโยชน์กับออสเตรีย ศัตรูตลอดกาล <br />\nพวกเขาได้เรียกพระชายาของมกุฎราชกุมารแล้วว่า ผู้หญิงออสเตรีย</span> </span><span style=\"color: #000000\"> </span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small\">มกุฎราชกุมารี</span></span></span> </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"> <img border=\"0\" width=\"450\" src=\"http://www.marcapaginas.info/files/images/maria-antonieta-blog.jpg\" height=\"552\" style=\"width: 223px; height: 337px\" /></span> </span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<br />\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">มารี อองตัวเนต ระหว่างปี ค.ศ. 1769-ค.ศ. 1770 <br />\nเมื่อวันที่ 17 เมษายน ค.ศ. 1770 มารี อองตัวเนต <br />\nได้ประกาศสละสิทธิ์ในการเป็นอาร์คดัชเชสของราชสำนักออสเตรีย<br />\nอย่างเป็นทางการ และเมื่อวันที่ ....<br />\n16 พฤษภาคม <br />\nพระนางได้เข้าพิธีอภิเษกสมรสกับมกุฎราชกุมารฝรั่งเศส <br />\nที่พระราชวังแวร์ซาย <br />\nในวันเีดียวกันนี้เอง ได้มีเรื่องอื้อฉาวเกิดขึ้น <br />\nเมื่อบรรดาเจ้าหญิงแห่งแคว้นลอเรนน์ของฝรั่งเศส <br />\nได้อ้างสิทธิ์ในการเป็นพระญาติกับองค์มกุฎราชกุมาร <br />\nเพื่อให้ได้เต้นรำกับพระองค์ก่อนบรรดาอาร์คดัชเชสจากออสเตรีย<br />\nที่มาร่วมงาน ท่ามกลางความกังวลของเหล่าผู้ดีทั้งหลาย <br />\nที่ได้มีการซุบซิบนินทาต่อต้าน "ผู้หญิงออสเตรีย" กันแล้ว <br />\nและในเย็นวันนั้นเอง มีประชาชน 132 คนขาดใจตายกลางท้องถนน <br />\nในระหว่างพิธีเฉลิมฉลองงานมงคลอภิเษกสมรส<br />\nมกุฎราชกุมารีผู้เยาว์ชันษาทรงมีปัญหา<br />\nในการปรับตัวเข้ากับชีวิตใหม่ในรั้วในวังของฝรั่งเศส <br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">พระสวามีของพระนางตีตนออกห่าง <br />\nโดยการหนีไปออกป่าล่าสัตว์แต่เช้าตรู่ <br />\n(ทั้งคู่เริ่มมีสัมพันธ์็ฉันสามีภรรยาอย่างแท้จริง ในเดือนกรกฎาคมค.ศ. 1773) <br />\nพระนางต้องทนทุกข์กับการปรับตัวเข้ากับพระราชพิธี <br />\nและขนบประเพณีแบบฝรั่งเศส และทรงเกลียดการใช้ชีวิตกับผู้คนรอบข้าง <br />\nนอกจากนั้นแล้ว พระนางยังได้รับคำปรึกษาทางไกลจากกรุงเวียนนา <br />\nโดยการเขียนจดหมายโต้ตอบมากมายหลายฉบับกับพระมารดา <br />\nและกับท่านเค้าท์แห่ง แมร์ซี-อาร์จองโต <br />\nผู้ดำรงตำแหน่งเอกอัครราชทูตออสเตรียประจำกรุงปารีส <br />\nที่ประเทศฝรั่งเศส ท่านเค้าท์แห่ง แมร์ซี-อาร์จองโตเป็นผู้เดียว<br />\nที่พระนางสามารถวางพระทัยได้ <br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">เนื่องจากดยุคแห่งชัวเซิลได้ถูกปลดจากตำแหน่งภายในเวลาไม่ถึงปี<br />\nหลังการอภิเษกสมรส จากแผนการอันซับซ้อนซ่อนเืงื่อน<br />\nของมาดาม ดู บาร์รี พระสนมผู้ทรงอิทธิพลของพระเจ้าหลุยส์ที่ 15 <br />\nจดหมายโต้ตอบกับท่านเค้าท์แห่ง แมร์ซี-อาร์จองโต <br />\nได้กลายเป็นแหล่งข้อมูลชิ้นเยี่ยม <br />\nที่จะอธิบายชีวิตโดยละเอียดของมารี อองตัวเนต<br />\nภายหลังการอภิเษกสมรสในปีค.ศ. 1770 <br />\nจนกระทั่งถึงการสิ้นพระชนม์ของพระนางมารี-เทเรสที่หนึ่ง <br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">พระมารดาในปีค.ศ. 1780 </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">ขึ้นครองราชย์เมื่อวันที่ 10 พฤษภาคม ค.ศ. 1774 <br />\nพระเจ้าหลุยส์ที่ 15 แห่งฝรั่งเศสเสด็จสวรรคต <br />\nและพระนางมารี อองตัวเนต ได้ทรงขึ้นเป็นราชินีแห่งฝรั่งเศส <br />\nและแห่งนาแวร์ แต่พฤติกรรมของพระนางไม่ได้เปลี่ยนไปเลย <br />\nตั้งแต่ปีค.ศ. 1777 เป็นต้นมา กระแสต่อต้านพระนางเริ่มแพร่สะพัด <br />\nพระนางถูกรายล้อมด้วยพระสหายสนิทจำนวนหนึ่ง <br />\n(เจ้าหญิงแห่งลอมบาลล์ บารอนแห่งเบอซองวาล ดยุคแห่งควงยี <br />\nรวมถึงโยลองด์ เดอ โปลาสตรง กับเคานท์เตสแห่งโปลินยัก) <br />\nซึ่งสร้างความอิจฉาริษยาให้แก่นางสนมคนอื่นๆ <br />\nด้วยการจัดหาเครื่องแต่งกายและเครื่องประดับจำนวนมาก <br />\nจัดงานเลี้ยงหรูหราฟุ่มเฟือย และจัดเกมการละเล่นที่มีเงินเดิมพันจำนวนมหาศาล </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small\">ชีวิตในราชสำนัก</span></span></span> </span><span style=\"color: #000000\"> </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"> <img border=\"0\" width=\"400\" src=\"http://www.tops2bottoms.com/wp-content/uploads/2007/10/coppola_marie-antoinette2.JPG\" height=\"274\" style=\"width: 369px; height: 248px\" /> </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<br />\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">มารี อองตัวเนต พยายามมีอิทธิพลทางการเมือง<br />\nเหนือพระมหากษัตริย์ ด้วยการแต่งตั้งและถอดถอนรัฐมนตรี<br />\nเป็นว่าเล่นตามพระทัย หรือไม่ก็ด้วยคำแนะนำของพระสหาย<br />\nผู้จะได้รับประโยชน์ พระนางต้องเดือดร้อนจาก...<br />\nการเข้าไปพัวพันกับคดีกีเนส <br />\n(เอกอัครราชทูตฝรั่งเศสประจำกรุงลอนดอน <br />\nผู้ถูกกล่าวหาว่าวางแผนผลักดันฝรั่งเศสเข้าร่วมสงคราม)<br />\nเนื่องด้วยขาดความยั้งคิด ส่งผลให้พระนา้งสั่งปลดตูร์โกต์ในกาลต่อมา <br />\nบารอนพิชเลอร์ ราชเลขาจองพระนางมารี-เทเรสที่หนึ่ง <br />\nได้ให้ความเห็นโดยรวมอย่างสุภาพด้วยการบันทึกไว้ว่า :<br />\n"พระนางไม่ต้องการจะปกครอง หรืออำนวยการ <br />\nหรือแม้แต่ชี้นำเรื่องใดๆก็ตาม <br />\n</span></span><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">สิ่งนี้ดูเหมือนจะเป็นประเด็นที่พระนางคิดคำนึงมาตลอดเวลา<br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">จนถึงปัจจุบัน นอกจากนี้แล้ว พระนางไม่ค่อยคิดเรื่องอื่นเท่าไรนัก <br />\nและอุปนิสัยรักอิสระของพระนางเป็นข้อพิสูจน์ที่เพียงพอแล้ว <br />\nเนื่องจากพระนางจะสนพระทัยเฉพาะสิ่งบันเทิงเริงรมย์ หรือไม่ก็เรื่องไร้สาระ" <br />\nกลุ่มคนที่ต่อต้านพระนางได้รวมตัวกันตั้งแต่เมื่อพระนางขึ้นสู่ราชบัลลังก์ <br />\nมีการแจกใบปลิวกล่าวหาว่าพระนางมีชายชู้ <br />\n(ท่านเค้าท์แห่งอาร์ตัว พระเชษฐาเขย <br />\nและท่านเค้าท์ฮาน แอกเซล เดอ เฟอเสน <br />\nหรือแม้กระทั่งว่าพระนางมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับสตรี <br />\n(โยลองด์ เดอ โปลาสตรง และเค้าท์เตส เดอ โปลินยัก) <br />\nมีการใช้จ่ายเงินสาธารณะอย่างสุรุ่ยสุร่ายเพื่อการบันเทิงเริงรมย์ <br />\nและเป็นฝ่ายหนุนหลังออสเตรียที่ตอนนั้นถูกปกครองโดยพระเจ้าโจเซฟที่สอง <br />\nแห่งออสเตรีย พระเชษฐาของพระนาง แต่ก็ต้องกล่าวว่า ..<br />\n</span><span style=\"color: #000000\"> </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">พระนางได้ทำทุกวิถีทางที่จะต่อสู้กับพวกต่อต้านออสเตรีย <br />\nด้วยการปลดดยุคแห่งเอกุยยง และแต่งตั้งดยุคแห่งชัวเซิลขึ้นแทน <br />\nแต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จ พระราชวังแวร์ซายร้างจากผู้คน <br />\nพวกนางสนมที่ราชินีหวาดระแวงได้หนีหน้าหายไป</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"> </span><span style=\"color: #000000\"> </span></span><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">เนื่องด้วยไม่สามารถสนับสนุนรายจ่าย<br />\nที่เกิดจากชีวิตอันหรูหราในราชสำนักได้<br />\nในที่สุด เมื่อวันที่ 19 ธันวาคม ค.ศ. 1778 <br />\nมารี อองตัวเนตได้มีประสูติกาลพระธิดาองค์แรก <br />\nที่มีพระนามว่า มารี-เทเรสแห่งฝรั่งเศส <br />\n(ชาตะ ค.ศ. 1778 - มรณะ ค.ศ. 1851) <br />\nหรือมีชื่อเล่นว่า "มาดามรัวยาล" <br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม ค.ศ. 1781 <br />\nก็ถึงคราวให้กำเนิดเจ้าชายหลุยส์-โจเซฟ มกุฎราชกุมาร <br />\nแต่ประสูติกาลเหล่านี้ไม่ได้ส่งผลดีแก่พระนางมารี อองตัวเนต <br />\nเนื่องจากมีผู้กล่าวหาว่าโอรสธิดานั้นไม่ได้มีเื้ชื้อสายของพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 <br />\nพระนางได้หันกลับมาใช้ชีวิตที่สนุกสนานเช่นเดิมอย่างรวดเร็ว <br />\nและได้เฝ้าดูการก่อสร้างหมู่บ้านชนบทที่พระราชวังแวร์ซาย <br />\nให้เป็นฟาร์มขนาดเล็กที่พระนางเชื่อว่าทำให้ได้ค้นพบชีวิตชาวนาอันผาสุก <br />\nต่อมาเมื่อวันที่ 27 มีนาคม ค.ศ. 1785 <br />\nพระนางได้ให้กำเนิดพระโอรสองค์ที่สอง <br />\nมีพระนามว่าเจ้าชายหลุยส์-ชาร์ล ดำรงตำแหน่งดยุคแห่งนอร์มงดี<br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"color: #000000\"></span></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small\">คดีสร้อยพระศอ</span></span></span> </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><img border=\"0\" width=\"342\" src=\"http://www.watnai.org/index_1/image/RW2116x77.jpg\" height=\"273\" /></span> </span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">มารี อองตัวเนตในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1785 <br />\nได้เกิดเรื่องอื้อฉาวในคดีสร้อยพระศอของพระนางมารี อองตัวเนต <br />\nเมื่อนายโบห์แมร์เรียกร้องเงินจำนวน หนึ่งล้านห้าแสนปอนด์<br />\nจากองค์ราชินี เป็นค่าสร้อยคอเพชรที่พระคาร์ดินัล เดอ โรออง <br />\nเป็นผู้ว่าจ้างให้ทำขึ้นในนามของราชินี มารี อองตัวเนต<br />\nยืนยันที่จะให้จับกุมพระคาร์ดินัล แล้วเรื่องก็แดงขึ้นมา <br />\nองค์กษัตริย์ได้มอบหมายให้รัฐสภาจัดการเรื่องนี้ <br />\nที่ในที่สุดก็ทราบตัวการ คือคู่รักที่อ้างว่าเป็นเค้าท์และเค้าท์เตสมอธ <br />\nที่ไปหลอกลวงพระคาร์ดินัลโรอองผู้บริสุทธิ์อีกต่อหนึ่ง<br />\nแม้ว่าสมเด็จพระราชินีจะไ่ม่มีความผิดเช่นกัน <br />\nแต่ก็เสียพระเกียรติเป็นอันมาก <br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"> </span></span><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">เมื่อพระนางขอให้พระมหากษัตริย์เบิกตัวพระคาร์ดินัลเดอ โนไอญ์ <br />\nและให้ส่งตัวพระนางไปลี้ภัยในที่สังฆมณฑลแห่งหนึ่งของพระคาร์ดินัลนี้<br />\nมารี อองตัวเนตได้ทราบถึงชื่อเสียงที่เสื่อมเสียของพระนางในที่สุด <br />\nและได้พยายามตัดลดค่าใช้จ่ายต่างๆ <br />\nโดยเฉพาะอย่างยิ่งค่าปรับปรุงพระตำหนักของพระนาง <br />\nซึ่งก่อให้เกิดเรื่องอื้อฉาวระลอกใหม่ขึ้นในพระราชวัง <br />\nเมื่อพระสหายโปรดเห็นว่าพวกเขาไม่มีภาระหน้าที่อีกต่อไป <br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">พระนางทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้ <br />\nพระนางยังคงถูกวิพากษ์วิจารณ์ต่อไป <br />\nและได้รับการขนานพระนามว่า "มาดามหนี้ท่วมหัว" <br />\nและมีคนกล่าวหาพระนางว่าเป็นต้นเหตุของการต่อต้านรัฐสภา<br />\nของพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 รวมทั้งการแต่งตั้งและถอดถอนรัฐมนตรีหลายคน<br />\nโดยไม่มีเหตุผลสมควร <br />\nอันที่จริงแล้ว ในปีค.ศ. 1788 พระนางเป็นผู้เรียกร้องให้พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 <br />\nปลดนายโลเมนี เดอ เบรียนน์ผู้เสื่อมความนิยม <br />\nและแต่งตั้งนายชัค เนคแกร์ขึ้นแทน <br />\nแต่การกระทำดังกล่าวก็สายไปที่จะกอบกู้ชื่อเสียงคืนมา<br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"font-size: small; color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"font-size: small; color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small; color: #000000\"></span></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small; color: #000000\"></span></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small\">การปฏิวัติฝรั่งเศส ค.ศ. 1789</span></span></span> </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><img border=\"0\" width=\"351\" src=\"http://i6.photobucket.com/albums/y220/londonboi/1091.jpg\" height=\"226\" /></span> </span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<br />\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">ในปี ค.ศ. 1789 สถานการณ์ขององค์ราชินีเลวร้ายลงมาก <br />\nมีเสียงเล่าลือว่าคุณผู้ชาย <br />\n(พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 แห่งฝรั่งเศส ในอนาคต) <br />\nจะยื่นเรื่องต่อสภาบุคคลชั้นสูงในปี ค.ศ. 1787 <br />\nเพื่อขอพิสูจน์สายเลือดของโอรสธิดาของกษัตริย์ <br />\nข่าวลือยังอ้างด้วยว่าองค์ราชินีได้ลี้ภัยไปอยู่ที่เมืองวัล-เดอ-กราซ <br />\nชานกรุงปารีส บาทหลวงซูลาวี ได้เล่าไว้ใน <br />\nบันทึกประวัติศาสตร์และการเมืองในรัชสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ว่า <br />\n"พระนางได้นำเอาความโชคร้ายของสาธารณะชนไปกับพระนางด้วย <br />\nและทางราชสำนักก็มีชีวิตชีวาขึ้น <br />\nและได้รับการฟื้นฟูขึ้นโดยทันทีทันใด <br />\nจากการที่พระนางเสด็จแปรพระราชฐานเพียงอย่างเดียว"<br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">เมื่อวันที่ 4 พฤษภาคม ค.ศ. 1789 <br />\nได้มีการจัดตั้งสภาที่ปรึกษาของกษัตริย์ขึ้น <br />\nระหว่างพิธีมิสซาเพื่อการเิปิดสภาอย่างเป็นทางการ <br />\nสาธุคุณเดอ ลา ฟาร์ ผู้อยู่บนบัลลังก์สงฆ์ <br />\nได้กล่าวประนามมารี อองตัวเนตอย่างเปิดเผย <br />\nด้วยการตีแผ่การใช้ชีวิตในราชสำนักอย่างหรูหราฟุ่มเฟือย<br />\nและยังกล่าวว่าผู้ที่รู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิตหรูหราดังกล่าว<br />\nได้หลบไปหาความสำราญด้วยการ <br />\nใช้ชีวิตเลียนแบบธรรมชาติอย่างไร้เดียงสา <br />\nอันเป็นคำประชดประชันแดกดัน<br />\nด้วยการเปรียบเปรยถึงชีวิตในพระตำหนักเปอติ ทรีอานง <br />\nบ้่านไร่ในพระราชวังแวร์ซายที่พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 <br />\nสร้างขึ้นเพื่อมอบให้กับพระนางมารี อองตัวเนต <br />\n(ตามที่เขียนไว้ใน บันทึกเกี่ยวกับคณะสมาชิกสภา ของ อาเดรียง ดูเกสนัว)<br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">เมื่อวันที่่ 4 มิถุนายน มกุฏราชกุมารพระองค์น้อยได้สิ้นพระชนม์ลง <br />\nได้มีการจัดพิธีพระศพขึ้นที่วิหารน้อยซังต์-เดอนีส์<br />\nเพื่อหลีกเลี่ยงการใช้จ่ายที่ฟุ่มเฟือย <br />\nกิจกรรมทางการเมืองไม่อนุญาตให้เชื้่อพระวงศ์ไว้ทุกข์ได้อย่างสะดวกนัก <br />\nมารี อองตัวเนต ผู้ซึ่งปั่นป่วนพระทัยจากเหตุการณ์นี้ <br />\nและเสียความเชื่อมั่นจากเหตุการณ์ในที่ประชุมสภาที่ปรึกษากษัตริย์ <br />\nจึงปักใจเชื่อในแนวคิดต่อต้านการปฏิวัติ <br />\nในเดือนกรกฎาคม พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ได้สั่งปลดนายชาก เนกแกร์ <br />\nองค์ราชินีได้เผาเอกสารต่างๆ และรวบรวมเพชรนิลจินดาของพระนาง <br />\nและกราบทูลโน้มน้าวให้พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 <br />\nเสด็จออกจากพระราชวังแวร์ซายไปหลบ<br />\nในปราสาทที่เป็นป้อมปราการแข็งแกร่งกว่านี้ ห่างไกลจากกรุงปารีส<br />\nหลังจากนั้นไม่นาน เมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1789 <br />\nหน้งสือต่อต่านระบอบกษัตริย์ถูกแจกจ่ายไปทั่วกรุงปารีส <br />\nผู้ใกล้ชิดพระนางถูกหมายหัว และพระเศียรของมารี อองตัวเนต<br />\nถูกตั้งราคาไว้ มีคนกล่าวหาพระนางว่าต้องการลอบวางระเบิดรัฐสภา<br />\nและต้องการส่งทหารเข้ามาในกรุงปารีส<br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">เมื่อวันที่ 1 ตุลาึคม ได้เกิดเรื่องอื้อฉาวครั้งใหม่ขึ้น <br />\nขณะที่มีงานเลี้ยงพระกระยาหารโต๊ะยาวโดยเหล่าราชองครักษ์<br />\nจากพระตำหนักทหารขององค์กษัตริย์ เพื่อเป็นการเฉลิมฉลอง<br />\nให้แก่กองทหารเรือจากฟลองเดรอที่เพิ่งกลับมาถึงกรุงปารีส <br />\nได้มีการโห่ร้องถวายพระพรแก่องค์ราชินี อีกทั้งประดับประดา<br />\nสถานที่ด้วยธงชัยสีขาว และธงไตรรงค์ิ <br />\nประชาชนในกรุงปารีสได้มีการวิพากษ์วิจารณ์<br />\nเกี่ยวกับงานพระราชพิธีนี้เป็นอย่างมาก <br />\nโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีการถวายช่อดอกไม้ <br />\n</span></span><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">ในขณะที่ประชาชนขาดแคลนขนมปัง<br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">เมื่อวันที่ 5 ตุลาคม ขบวนประท้วงของเหล่าสตรี<br />\nได้เดินทางมาถึงพระราชวังแวร์ซาย เื่พื่อเรียกร้องขอขนมปัง<br />\nโดยกล่าวว่าพวกเขากำลังเดินทางไปหา <br />\nคนทำขนมปังชาย (พระมหากษัตริย์) และคนทำขนมปังหญิง (องค์ราชินี) <br />\nรวมทั้ง บุตรชายของคนทำขนมปัง (มกุฎราชกุมาร) <br />\nในเช้าวันรุ่งขึ้น ประชาชนผู้ลุกฮือติดอาวุธด้วยหอกและมีด <br />\nได้บุกเข้าไปในพระราชวัง สังหารองครักษ์เพื่อเป็นการข่มขวัญเชื้อพระวงศ์ <br />\nทำให้บรรดาเชื้อพระวงศ์จำต้องเดินทางกลับกรุงปารีส<br />\nโดยมีกองทหารของมาร์กี เดอ ลา ฟาแยต <br />\nและเหล่าผู้ลุกฮือตามประกบ ระหว่างทาง <br />\nได้มีผู้ข่มขู่องค์ราชินีโดยกาีรให้ทอดพระเนตรเชือกเส้นหนึ่ง <br />\nพร้อมกับกราบทูลว่าจะใช้เสาโคมในกรุงปารีส<br />\nแขวนคอพระนางด้วยเชือกเส้นนี้<br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<br />\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small\">ระบอบประชาธิปไตยโดยมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข</span></span></span> </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"> <img border=\"0\" width=\"564\" src=\"http://lauhic.club.fr/Louis16.jpg\" height=\"715\" style=\"width: 267px; height: 353px\" /> </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<br />\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม <br />\nรัฐสภาแห่งชาติได้ประกาศให้พระเจ้าหลุยส์ที่ 16ครองราชย์<br />\nเป็นกษัตริย์แ้ห่งฝรั่งเศสที่ปกครองโดยระบอบประชาธิปไตย <br />\nพระองค์ได้ร่วมกับพระนางมารี อองตัวเนต<br />\nขอความช่วยเหลือจากราชวงศ์ต่างประเทศ <br />\nโดยเฉพาะอย่างยิ่งจาก พระเจ้าชาร์ลที่ 4 แห่งสเปน <br />\nและพระเจ้าโจเซฟที่ 2 แห่งออสเตรีย <br />\nพระเชษฐาของพระนางมารี อองตัวเนต <br />\nแต่กษัตริย์แห่งเสปนได้ตอบกลับอย่างคลุมเครือ <br />\nและเมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1790 <br />\nพระเจ้าโจเซฟที่ 2 แห่งออสเตรียเสด็จสวรรคต <br />\nลา ฟาแยตได้แนะนำอย่างเย็นชาให้มารี อองตังเนตหย่ากับกษัตริย์ <br />\nยังมีบางกระแสได้กล่าวอย่างเปิดเผยว่า<br />\nจะดำเนินคดีกับพระนางเรื่องมีชายชู้ <br />\nและจับได้ว่าพระนางลอบเป็นชู้กับท่านเค้าท์ ฮาน แอกเซล เดอ เฟอร์เสน<br />\n</span><span style=\"color: #000000\"> </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"></span><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">ราวปลายปี ค.ศ. 1790 </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">บารอน เดอ เบรอเตย ได้เสนอแผนการหลบหนี <br />\nด้วยการหนีออกจาพระราชวังตุยเลอรี <br />\nและเข้ายึดป้อมปราการที่เมืองมงต์เมดี ให้กับชายแดน <br />\nองค์ราชินีต้องอยู่ตามลำพังพระองค์เองมา่กขึ้น <br />\nโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังเดือนตุลาคม <br />\nปีค.ศ. 1790 แมร์ซี-อาร์จองโต ได้ออกจากฝรั่งเศส <br />\nเพื่อไปรับตำแหน่งในสถานเอกอัครราชทูตแห่งประเทศเนเธอร์แลนด์<br />\nในขณะที่พระเจ้าเลโอโปลด์ที่ 2 กษัตริย์องค์ใหม่แห่งออสเตรีย <br />\nพระเชษฐาอีกพระองค์ของมารี อองตัวเนต ปฏิเสธที่จะช่วยพระนาง<br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">ในวันที่ 7 มีนาคม <br />\nได้มีผู้จับได้ว่าแมร์ซี-อาร์จองโต ส่งจดหมายถึงพระนาง <br />\nและได้นำเรื่องใ้ห้คณะปฏิวัติดำเนินการ <br />\nจึงเกิดเป็นเรื่องอื้อฉาวขึ้นว่า นั่นเป็นหลักฐานว่า...<br />\nพระนา่งได้มีส่วนพัวพันกับ "คณะกรรมาธิการออสเตรีย" <br />\nและได้เจรจาจะขายชาติให้กับประเทศออสเตรีย </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน กลุ่มก่้อการปฏิวัติได้บุกกรุงปารีส <br />\nทันใดนั้นเอง ชาวกรุงปาีรีสก็พบว่ากษัตริย์กับราชินีได้หลบหนีไปแล้ว <br />\nแต่ลา ฟาแยตได้โน้มน้าวให้กลุ่มก่อการปฏิวัติเชื่อว่า..<br />\nกษัตริย์ถูกกลุ่มต่อต้านการปฏิวัติลักพาตัวไป <br />\nพระราชวงศ์ที่หลบไปนอกกรุงปารีสไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่้อไป <br />\nแต่โชคร้ายที่ราชรถของพวกพระเจ้าหลุยส์และพระนางมารี อองตัวเนต<br />\nมาถึงช้าไปกว่าสามชั่วโมง และเมื่อพวกเขามาถึงจุดนัดพบจุดแรก <br />\nที่จุดแวะพักปงต์-เดอ-ซอม-เวสเลอ <br />\nกองทหารที่จะมาช่วยได้จากไปเสียแล้ว <br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">โดยคิดว่าพระมหากษัตริย์เปลี่ยนพระทัย </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">ก่อนจะถึงเที่ยงวันเล็กน้อย ราชรถถูกจับได้ที่เมืองวาเรนน์-ออง-อาร์กอนน์ <br />\nเนื่องจากเจ้าของจุดแวะพักจุดก่อนจำพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ได้ <br />\nเขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ไม่มีใครทราบว่าจะทำอย่างไรดี <br />\nและในขณะนั้นเอง ได้มีฝูงชนหลั่งไหลมาที่เมืองวาเรนน์ <br />\nท้ายที่สุด ราชวงศ์ที่กำลังถูกคุกคาม<br />\nได้ถูกนำตัวกลับไปยังกรุงปารีส <br />\nภายใต้บรรยากาศโหดร้ายอันเรียบเชียบเงียบงัน </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">ภายหลังเหตุการณ์ที่เมืองวาเรนน์ </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<br />\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">เมื่อพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ถูกไต่สวนโดยคณะผู้แทนของสภาแห่งชาติ <br />\nพระองค์ได้ตอบคำถามอย่างคลุมเครือ <br />\nคำตอบที่ถูกตีพิมพ์เผยแพร่ต่อสาธารณชนได้ก่อให้เกิดการวิพากษ์วิจารณ์<br />\nเป็นอย่างมาก จนมีกระแสเรียกร้องให้ถอดถอนพระองค์จากตำแหน่งกษัตริย์ <br />\nทางด้านพระนางมารี อองตัวเนตได้พบกับอองตวน บาร์นาฟ อย่างลับๆ <br />\nโดยต้องการโน้มน้าวให้พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 <br />\nยอมรับตำแหน่งกษัตริย์ภายใต้การปกครองในระบอบประชาธิปไตย <br />\nในที่สุด เมื่อวันที่ 13 กันยายน พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 <br />\nก็ยอมรับระบอบประชาธิปไตย <br />\nและในวันที่ 30 กันยายน ได้มีการยุบสภาที่ปรึกษากษัตริย์ <br />\nและตั้งสภานิติบัญญัติขึ้นมาแทนที่ <br />\nแต่อย่างไรก็ดี ข่าวการทำสงครามกับราชวงศ์ของประเทศ<br />\nเพื่อนบ้านได้แพร่สะพัดไปทั่ว <br />\nในบรรดาเชื้อพระวงศ์ของยุโรปทั้งหมด <br />\nออสเตรียทำให้ชาวฝรั่งเศสรู้สึกกดดันที่สุด <br />\nประชาชนจึงได้ลุกฮือขึ้นต่อต้านมารี อองตัวเนต<br />\nและเรียกพระนางว่าเป็น "นางปิศาจ" <br />\nหรือไม่ก็ "มาดามผู้เป็นปฏิปักษ์ต่อกฎหมาย" <br />\nและยังกล่าวโทษว่าพระนางเป็นผู้ทำให้เมืองหลวงนองไปด้วยเลือด<br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">เมื่อวันที่ 3 สิงหาคม ค.ศ. 1792 <br />\nคำแถลงการณ์แห่งบรุนส์วิก <br />\nที่ได้รับแรงบันดาลใจส่วนใหญ่มาจากท่านเคานท์ ฮาน แอกเซล เดอ เฟอร์เสน <br />\nได้จุดเพลิงแค้นของประชาชนชาวฝรั่งเศสได้สำเร็จในที่สุด<br />\nประชาชนได้ลุกฮือขึ้นต่อต้านอำนาจรัฐ<br />\nเมื่อวันที่ 10 สิงหาคม ด้วยการบุกพระราชวังตุยเลอรี <br />\nพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 จำต้องลี้ภัยในสภาคณะปฏิวัติแห่งชาติ <br />\nที่ต่อมาได้ลงคะแนนให้ถอดถอนพระองค์ชั่วคราว <br />\nและให้พระองค์เสด็จไปประทับที่คอนแวนต์ของนิกายเฟยยองต์ <br />\nวันรุ่งขึ้น เชื้อพระวงศ์ก็ถูกนำตัวมาไว้ที่ห้องขังของโบสถ์ <br />\nระหว่างการสังหารหมู่เชื้อพระวงศ์ในเดือนกันยายน <br />\nเจ้าหญิงแห่งลอมบาลล์ถูกสังหารอย่างเหี้ยมโหดเพื่อเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู <br />\nและพระเศียรของเจ้าหญิงถูกเสียบไว้ที่ปลายหอก<br />\nและตั้งไว้นอกหน้าต่างห้องที่ประทับของพระนางมารี อองตัวเนต <br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">ไม่นานต่อมา หลังจากที่สงครามได้เริ่มขึ้น <br />\nสภาคณะปฏิวัติได้ประกาศให้เชื้อพระวงศ์ตกอยู่ในฐานะตัวประกัน<br />\nราวต้นเดือนธันวาคม ได้มีการค้นพบ "เสื้อเกราะเหล็ก" <br />\nที่พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ใช้ซ่อนเอกสารลับของพระองค์ <br />\nจึงจำเป็นต้องจัดการไต่สวนคดีขึ้นโดยมิอาจหลีกเลี่ยงได้<br />\nเมื่อวันที่ 26 ธันวาคม สภาคณะปฏิวัติแห่งชาติฝรั่งเศส<br />\nได้ลงมติให้ประหารกษัตริย์<br />\nส่งผลให้พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ถูกประหารเมื่อวันที่ 21 มกราคม ค.ศ. 1793 <br />\nต่อมาในวันที่ 27 มีนาคม แมกซิมิเลียง เดอ โรปสปิแยร์ได้เรียกร้อง<br />\nกับสภาคณะปฏิวัติแห่งชาติฝรั่งเศสเป็นครั้งแรก <br />\nให้จัดการกับราชินีอีกองค์ วันที่ 13 กรกฎาคม <br />\nองค์มกุฎราชกุมารก็ถูกลักพาตัวไปจากพระมารดา<br />\nและถูกมอบให้อยู่ในความดูแลของอองตวน ซิมง <br />\nช่างทำรองเท้า และในวันที่ 2 สิงหาคม ก็ถึงคราวที่พระนางมารี อองตัวเนต<br />\nถูกพรากจากเหล่าเจ้าหญิงและนำตัวไปยังทัณฑสถานกรุงปารีส <br />\nการไต่สวนพระนางจะเริ่มต้นในวันรุ่งขึ้น </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"font-size: small; color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"font-size: small; color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small; color: #000000\"></span></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small; color: #000000\"></span></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small\"><span style=\"font-size: small\">การพิจารณาคดี</span></span></span> </span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"><img border=\"0\" width=\"1\" src=\"http://www.esprit-de-france.com/blog-en/wp-content/uploads/marie_antoinette11.jpg\" height=\"1\" /> <img border=\"0\" width=\"320\" src=\"http://2.bp.blogspot.com/_DzskcQgu3L4/SPfGb3L5w1I/AAAAAAAAA2U/Z6GVRM6IHjo/s320/execution+of+MA.bmp\" height=\"268\" /></span> </span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<br />\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">วันที่ 3 ตุลาคม ค.ศ. 1793 <br />\nมารี อองตัวเนตถูกตั้งข้อหาโดยศาลปฏิวัติ <br />\nโดยฟูกิเยร์-ทังวิลล์ ผู้ฟ้องร้องแทนประชาชน <br />\nหากแม้นว่าการพิจารณาคดีของพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 <br />\nยังคงไว้ซึ่งกระบวนการยุติธรรม การพิจารณาคดีของราชินีมิได้เป็นเช่นนั้นเลย <br />\nได้มีการทำสำนวนฟ้องขึ้นอย่างรวดเร็ว <br />\nและเป็นเอกสารที่ไม่สมบูรณ์ เนื่องจากนายฟูกิเยร์ เดอ ทังวิลล์<br />\nไม่สามารถหาเอกสารของพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 พบทุกชิ้น <br />\nและเืพื่อให้สามารถตั้งข้อกล่าวหาแก่พระนางมารี อองตัวเนตได้ <br />\nเขามีแผนที่จะให้มกุฎราชกุมารขึ้นให้การต่อศาลในทางเป็นปฏิปักษ์ต่อพระมารดา<br />\nซึ่งต่อหน้าศาล มกุฎราชกุมารพระองค์น้อยได้กล่าวหาพระมารดา <br />\nและพระมาตุจฉาว่้าเป็นผู้สอนให้พระองค์สำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง <br />\nและบังคับให้เล่นเกมสวาท พระนางมารี อองตัวเนต<br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">ผู้เสื่อมเสียพระเกียรติได้เรียกราชเลขามาขึ้นให้การ <br />\nพระนางพ้นจากการถูกรุมประชาทัณฑ์ได้อย่างเส้นยาแดงผ่าแปด <br />\nแต่พระนางยังถูกตั้งข้อกล่าวหาอีกว่า...<br />\nสมรู้ร่วมคิดกับประเทศมหาอำนาจต่างชาติ <br />\nและเมื่อพระนางยังคงยืนกรานความบริสุทธิ์ <br />\nนายแอร์มานน์ ประธานศาลปฏิวัติ ได้กล่าวว่าพระนางเป็น<br />\n"ตัวการสำคัญที่ผลักดันให้เกิดการทรยศต่อหลุยส์ คาเปต์" <br />\nคดีนี้จึงกลายเป็นการพิจารณาคดีของทรราชไป <br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">บทนำของสำนวนฟ้องยังกล่าวอีกด้วยว่า:<br />\n"จากการพิจารณาเอกสารทั้งหมดที่ยื่นโดยผู้ฟ้องร้องแทนประชาชน <br />\nผลปรากฏว่า ในบรรดาราชินีทั้งหลาย เป็นต้นว่า <br />\nเมสซาลีน บรูเนอโอ เฟรเดกองด์ และมารี เดอ เมดิซี <br />\nที่เมื่อก่อนเรายอมรับว่าเป็นราชินีของฝรั่งเศส <br />\nผู้ซึ่งมีชื่อเสื่อมเสียไม่อาจลบล้างได้จากประวัติศาสตร์<br />\nนับได้ว่ามารี อองตัวเนต หญิงหม้ายของหลุยส์ คาเปต์ <br />\nเป็นผู้มีความละโมบเป็นที่สุด <br />\nและเป็นหายนะอันใหญ่หลวงของชาวฝรั่งเศส</span> </span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">"</span></span><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">พวกพยานที่จัดหามาดูไม่ค่อยน่าเชื่อถือเท่าที่ควร <br />\nพระนางมารี อองตัวเนตให้การตอบว่า พระนาง <br />\n"เป็นเพียงแค่ภรรยาของพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 เท่านั้น <br />\nและพระนางก็ทำอะไรตามพระทัยของพระนางเอง" <br />\nนายฟูกิเยร์-ทังวิลล์ ได้เรียกร้องให้ประหารพระนาง<br />\nและกล่าวหาว่าพระนางเป็น "ศัตรูอย่างเปิดเผยของชาติฝรั่งเศส" <br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">ทางด้านนายทรองซง-ดือคูเดรย์ และนายโชโว-ลาการ์ด<br />\nทนายความสองคนของพระนางมารี อองตัวเนต <br />\nยังหนุ่มและขาดประสบการณ์ <br />\n</span></span><span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">อีกทั้งยังไม่ได้เห็นเอกสารฟ้องก่อนขึ้นว่าความ <br />\nทำได้แค่เพียงอ่านออกเสียงบันทึกไม่กี่หน้าที่ตนได้จดเอาไว้<br />\nมารี อองตัวเนตจึงถูกตัดสินประหารชีวิตในข้อเป็นทรราชขั้นร้ายแรง<br />\nเมื่อวันที่ 16 ตุลาคม ประมาณเวลาสี่นาฬิกาของรุ่งเช้า <br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">ในวันเดียวกันนั้นเอง เมื่อเวลาสิบสองนาฬิกาสิบห้านาที <br />\nพระนางถูกประหารด้วยกิโยติน <br />\nหลังจากที่ได้ปฏิเสธจะสารภาพบาปกับบาทหลวงที่คณะปฏิวัติจัดหาให้ <br />\nศพของพระนางถูกฝังในหลุมฝังศพลา มาเดอเลน <br />\nบนถนนอองจู-ซังต์-ตอนอเร ต่อมาเมื่อวันที่ 18 มกราคม ค.ศ. 1815 <br />\nพระศพของพระนางถูกขุดขึ้นมา และถูกย้ายไปฝังไว้ที่วิหารซังต์ เดอนีส์ <br />\nเมื่อวันที่ 21 มกราคม<br />\n</span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\"></span></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><span style=\"color: #000000\">คำคม<br />\nเมื่อประชาชนผู้ยากไร้ตะโกนบอกพระนางมารี อองตัวเนตว่า <br />\n"พวกเราหิว!!!" พระนางตอบว่า "เอาขนมบริออชให้พวกเขากินสิ จะได้เงียบกัน<br />\n(บริออชเป็นขนมปังถ้วยฟูของฝรั่งเศสที่มีราคาแพงกว่าขนมปังแบบพื้นๆมาก)</span> </span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"><img border=\"0\" width=\"1\" src=\"http://www.pbs.org/marieantoinette/images/timeline_14395.jpg\" height=\"1\" /> </span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"></span>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<a href=\"http://glory.blog.so-net.ne.jp/blog/_images/blog/_8e3/glory/4566677.gif\"><span style=\"color: #000000\"><img border=\"0\" width=\"50\" src=\"http://glory.blog.so-net.ne.jp/blog/_images/blog/_8e3/glory/4566677.gif\" height=\"50\" /></span></a><a href=\"http://glory.blog.so-net.ne.jp/blog/_images/blog/_8e3/glory/4566677.gif\"><span style=\"color: #000000\"><img border=\"0\" width=\"50\" src=\"http://glory.blog.so-net.ne.jp/blog/_images/blog/_8e3/glory/4566677.gif\" height=\"50\" /></span></a><a href=\"http://glory.blog.so-net.ne.jp/blog/_images/blog/_8e3/glory/4566677.gif\"><span style=\"color: #000000\"><img border=\"0\" width=\"50\" src=\"http://glory.blog.so-net.ne.jp/blog/_images/blog/_8e3/glory/4566677.gif\" height=\"50\" /></span></a>\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<img border=\"0\" width=\"1\" src=\"http://www.hi5.com/friend/book/signBookRedirect.do?type=success&userid=163426298\" height=\"1\" />\n</div>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<a href=\"http://glory.blog.so-net.ne.jp/blog/_images/blog/_8e3/glory/4566677.gif\"><span style=\"color: #000000\"></span></a>\n</div>\n<p><a href=\"http://glory.blog.so-net.ne.jp/blog/_images/blog/_8e3/glory/4566677.gif\"></a></p>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<span style=\"color: #000000\"></span><a href=\"http://glory.blog.so-net.ne.jp/blog/_images/blog/_8e3/glory/4566677.gif\"></a>\n</div>\n<p></p>\n<div align=\"left\" style=\"text-align: center\">\n<a href=\"http://glory.blog.so-net.ne.jp/blog/_images/blog/_8e3/glory/4566677.gif\"><span style=\"color: #000000\"></span></a>\n</div>\n<p></p>\n', created = 1720418954, expire = 1720505354, headers = '', serialized = 0 WHERE cid = '3:f210b2f132d4b0e640a0694221602281' in /home/tgv/htdocs/includes/cache.inc on line 112.

เมื่อ พุธ, 04/02/2009 - 14:52 | แก้ไขล่าสุด พุธ, 04/02/2009 - 21:58| โดย

ss27008

Marie Antoinette

มารี-อองตัวเนต โจเซฟ จานน์ เดอ ฮับสบูร์ก-ลอเรนน์
(ชาตะ - เวียนนา 2 พฤศจิกายน ค.ศ. 1755, มรณะ - กรุงปารีส
วันที่16 ตุลาคม ค.ศ. 1793) เจ้าหญิงแห่งฮังการี และแคว้นโบฮีเมีย
อาร์คดัชเชส แห่งออสเตรีย ราชินีฝรั่งเศส และนาแวร์ (แคว้นบาสก์ในปัจจุบัน)
(ค.ศ. 1774ค.ศ. 1793) รู้จักในอีกชื่อหนึ่งว่า
มารี-อองตัวเนตแห่งออสเตรีย พระนางถูกประหารด้วยกิโยติน
ระหว่างการปฏิวัติฝรั่งเศส

เมื่อทรงพระเยาว์

ธิดาของจักรพรรดิแห่งโรม ฟร็องซัวส์ ที่ 1

ยุคใหญ่แห่งแคว้นทัสคานี (แห่งราชสำนักลอเรนน์) กับจักรพรรดินีมารี-เทเรส แห่งออสเตรีย

มารี อองตัวเนตดำรงพระยศเป็น กษัตริย์ แห่งฮังการี และราชินีแห่งแคว้นโบฮีเมีย

อาร์คดัชเชสแห่งออสเตรีย (แห่งราชสำนักฮับสบูร์ก)

พระนางประสูติเมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน ค.ศ. 1755 เป็นธิดาองค์ที่ 15

และก่อนองค์สุดท้ายของพระบิดาและพระมารดาพระนางถูกเลี้ยงดูโดยอายาส

เหล่าข้าราชบริพารของราชสำนัก (มาดาม เดอ บร็องเดส และต่อมาโดยมาดาม เดอ เลอเชนเฟลด์ ผู้เข้มงวด)

ภายใต้การสอดส่องดูแลอย่างเข้มงวดของจักรพรรดินี
ผู้มีแนวความคิดล้าหลังเกี่ยวกับการเลี้ยงดูโอรสและธิดา
ด้วยการควบคุมสุขอนามัย และกระยาหารอย่างเข้มงวด
และการทรมานร่างกายด้วยกิจกรรมหนักหน่วง
มารี อองตัวเนตเติบโตขึ้นที่พระราชวังฮอฟบูร์กในกรุงเวียนนา
และ ปราสาทชอนบรุนน์ การศึกษาของพระนางค่อนข้างถูกปล่อยประละเลย
(หรือในอีกแง่หนึ่ง คือถูกเลี้ยงมาแบบง่ายๆกว่าการเลี้ยงดูราชนิกูล

ในราชสำนักฝรั่งเศส ได้อยู่ใกล้ชิดธรรมชาติ
ห่างไกลจากกฎเกณฑ์ทั้งปวงของราชสำนัก เกือบจะแบบชาวบ้านธรรมดา)
สามารถอ่านออกเขียนได้เมื่ออายุเกือบสิบชันษา
เขียนภาษาเยอรมันได้ไม่ดีนัก พูดภาษาฝรั่งเศสได้น้อยนิด
และยิ่งถ้าเป็นภาษาอิตาเลียนแล้วพระนางพูดได้น้อยมาก
แม้ว่าทั้งสามภาษานั้นจะเป็นภาษาที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย
ในบรรดาราชนิกูลของออสเตรียก็ตาม
จักรพรรดินีได้บังคับให้พระนางอภิเษกสมรสกับหลานชายคนโต
ของพระเจ้าหลุยส์ที่ 15 ผู้มีชันษาใกล้เคียงกัน
และในขณะเดียวกัน จักรพรรดินียังใฝ่ฝันจะจัดการอภิเษก
อิซาเบล ธิดาอีกองค์ กับพระเจ้าหลุยส์ที่ 15 ผู้ทรงชราภาพ
เมื่อ มารี อองตัวเนต ทรงเจริญพระชนมายุได้ 13 ชันษา
จักรพรรดินีที่ขณะนั้นทรงเป็นหม้าย ได้ทรงสนพระทัยเพิ่มขึ้น
ในด้านการศึกษาของโอรสธิดา เพื่อจะได้สามารถจัดการอภิเษกสมรสได้
อาร์คดัชเชสมารี อองตัวเนต ได้หัดเล่นฮาร์ปซิคอร์ด
กับ คริสตอฟ วิลบัลด์ กลุค (คีตกวีชื่อดัง)
และเรียนนาฏศิลป์ฝรั่งเศสกับโนแวร์
เมื่อพระมารดาต้องเลือกระหว่างนักแสดงสองคนเพื่อให้มารี อองตัวเนต
หัดการอ่านออกเสียง และร้องเพลง
เอกอัครราชทูตฝรั่งเศสได้ทัดทานอย่างเป็นทางการ
เนื่องจากเห็นว่านักแสดงไม่มีคุณสมบัติพอ
มารี-เทเรส แห่งออสเตรีย จึงได้ขอให้เขาจัดหาครู

ที่ราชสำนักฝรั่งเศสรับรองมาให้
ผู้ที่ถูกส่งมาคือ บาทหลวงแห่งแวร์มองด์
ผู้นิยมในยุคแสงสว่าง และผู้นิยมศาสตร์แห่งการคัดตัวหนังสือ
เขาจะเป็นผู้ที่แก้ไขข้อบกพร่องทางการศึกษาของมารี อองตัวเนต
เมื่อวันที่ 13 มิถุนายน ค.ศ. 1769 มาร์กีแห่งดูร์ฟอร์ต
ได้มาสู่ขอมารี อองตัวเนตเพื่ออภิเษกกับมกุฎราชกุมารแห่งฝรั่งเศส
จักรพรรดินีมารี-เทเรส แห่งออสเตรียรีบตกปากรับคำ
ส่วนฝ่ายฝรั่งเศสที่เคร่งศาสนาได้คัดค้านการหมั้นหมาย
ดังกล่าวที่ดำเนินการโดยดยุคแห่งชัวเซิล เอกอัครราชทูตฝรั่งเศส
เนื่องจากจะเป็นการเื้อื้อประโยชน์กับออสเตรีย ศัตรูตลอดกาล
พวกเขาได้เรียกพระชายาของมกุฎราชกุมารแล้วว่า ผู้หญิงออสเตรีย

มกุฎราชกุมารี

มารี อองตัวเนต ระหว่างปี ค.ศ. 1769-ค.ศ. 1770
เมื่อวันที่ 17 เมษายน ค.ศ. 1770 มารี อองตัวเนต
ได้ประกาศสละสิทธิ์ในการเป็นอาร์คดัชเชสของราชสำนักออสเตรีย
อย่างเป็นทางการ และเมื่อวันที่ ....
16 พฤษภาคม
พระนางได้เข้าพิธีอภิเษกสมรสกับมกุฎราชกุมารฝรั่งเศส
ที่พระราชวังแวร์ซาย
ในวันเีดียวกันนี้เอง ได้มีเรื่องอื้อฉาวเกิดขึ้น
เมื่อบรรดาเจ้าหญิงแห่งแคว้นลอเรนน์ของฝรั่งเศส
ได้อ้างสิทธิ์ในการเป็นพระญาติกับองค์มกุฎราชกุมาร
เพื่อให้ได้เต้นรำกับพระองค์ก่อนบรรดาอาร์คดัชเชสจากออสเตรีย
ที่มาร่วมงาน ท่ามกลางความกังวลของเหล่าผู้ดีทั้งหลาย
ที่ได้มีการซุบซิบนินทาต่อต้าน "ผู้หญิงออสเตรีย" กันแล้ว
และในเย็นวันนั้นเอง มีประชาชน 132 คนขาดใจตายกลางท้องถนน
ในระหว่างพิธีเฉลิมฉลองงานมงคลอภิเษกสมรส
มกุฎราชกุมารีผู้เยาว์ชันษาทรงมีปัญหา
ในการปรับตัวเข้ากับชีวิตใหม่ในรั้วในวังของฝรั่งเศส

พระสวามีของพระนางตีตนออกห่าง
โดยการหนีไปออกป่าล่าสัตว์แต่เช้าตรู่
(ทั้งคู่เริ่มมีสัมพันธ์็ฉันสามีภรรยาอย่างแท้จริง ในเดือนกรกฎาคมค.ศ. 1773)
พระนางต้องทนทุกข์กับการปรับตัวเข้ากับพระราชพิธี
และขนบประเพณีแบบฝรั่งเศส และทรงเกลียดการใช้ชีวิตกับผู้คนรอบข้าง
นอกจากนั้นแล้ว พระนางยังได้รับคำปรึกษาทางไกลจากกรุงเวียนนา
โดยการเขียนจดหมายโต้ตอบมากมายหลายฉบับกับพระมารดา
และกับท่านเค้าท์แห่ง แมร์ซี-อาร์จองโต
ผู้ดำรงตำแหน่งเอกอัครราชทูตออสเตรียประจำกรุงปารีส
ที่ประเทศฝรั่งเศส ท่านเค้าท์แห่ง แมร์ซี-อาร์จองโตเป็นผู้เดียว
ที่พระนางสามารถวางพระทัยได้

เนื่องจากดยุคแห่งชัวเซิลได้ถูกปลดจากตำแหน่งภายในเวลาไม่ถึงปี
หลังการอภิเษกสมรส จากแผนการอันซับซ้อนซ่อนเืงื่อน
ของมาดาม ดู บาร์รี พระสนมผู้ทรงอิทธิพลของพระเจ้าหลุยส์ที่ 15
จดหมายโต้ตอบกับท่านเค้าท์แห่ง แมร์ซี-อาร์จองโต
ได้กลายเป็นแหล่งข้อมูลชิ้นเยี่ยม
ที่จะอธิบายชีวิตโดยละเอียดของมารี อองตัวเนต
ภายหลังการอภิเษกสมรสในปีค.ศ. 1770
จนกระทั่งถึงการสิ้นพระชนม์ของพระนางมารี-เทเรสที่หนึ่ง

พระมารดาในปีค.ศ. 1780

ขึ้นครองราชย์เมื่อวันที่ 10 พฤษภาคม ค.ศ. 1774
พระเจ้าหลุยส์ที่ 15 แห่งฝรั่งเศสเสด็จสวรรคต
และพระนางมารี อองตัวเนต ได้ทรงขึ้นเป็นราชินีแห่งฝรั่งเศส
และแห่งนาแวร์ แต่พฤติกรรมของพระนางไม่ได้เปลี่ยนไปเลย
ตั้งแต่ปีค.ศ. 1777 เป็นต้นมา กระแสต่อต้านพระนางเริ่มแพร่สะพัด
พระนางถูกรายล้อมด้วยพระสหายสนิทจำนวนหนึ่ง
(เจ้าหญิงแห่งลอมบาลล์ บารอนแห่งเบอซองวาล ดยุคแห่งควงยี
รวมถึงโยลองด์ เดอ โปลาสตรง กับเคานท์เตสแห่งโปลินยัก)
ซึ่งสร้างความอิจฉาริษยาให้แก่นางสนมคนอื่นๆ
ด้วยการจัดหาเครื่องแต่งกายและเครื่องประดับจำนวนมาก
จัดงานเลี้ยงหรูหราฟุ่มเฟือย และจัดเกมการละเล่นที่มีเงินเดิมพันจำนวนมหาศาล

ชีวิตในราชสำนัก

มารี อองตัวเนต พยายามมีอิทธิพลทางการเมือง
เหนือพระมหากษัตริย์ ด้วยการแต่งตั้งและถอดถอนรัฐมนตรี
เป็นว่าเล่นตามพระทัย หรือไม่ก็ด้วยคำแนะนำของพระสหาย
ผู้จะได้รับประโยชน์ พระนางต้องเดือดร้อนจาก...
การเข้าไปพัวพันกับคดีกีเนส
(เอกอัครราชทูตฝรั่งเศสประจำกรุงลอนดอน
ผู้ถูกกล่าวหาว่าวางแผนผลักดันฝรั่งเศสเข้าร่วมสงคราม)
เนื่องด้วยขาดความยั้งคิด ส่งผลให้พระนา้งสั่งปลดตูร์โกต์ในกาลต่อมา
บารอนพิชเลอร์ ราชเลขาจองพระนางมารี-เทเรสที่หนึ่ง
ได้ให้ความเห็นโดยรวมอย่างสุภาพด้วยการบันทึกไว้ว่า :
"พระนางไม่ต้องการจะปกครอง หรืออำนวยการ
หรือแม้แต่ชี้นำเรื่องใดๆก็ตาม
สิ่งนี้ดูเหมือนจะเป็นประเด็นที่พระนางคิดคำนึงมาตลอดเวลา

จนถึงปัจจุบัน นอกจากนี้แล้ว พระนางไม่ค่อยคิดเรื่องอื่นเท่าไรนัก
และอุปนิสัยรักอิสระของพระนางเป็นข้อพิสูจน์ที่เพียงพอแล้ว
เนื่องจากพระนางจะสนพระทัยเฉพาะสิ่งบันเทิงเริงรมย์ หรือไม่ก็เรื่องไร้สาระ"
กลุ่มคนที่ต่อต้านพระนางได้รวมตัวกันตั้งแต่เมื่อพระนางขึ้นสู่ราชบัลลังก์
มีการแจกใบปลิวกล่าวหาว่าพระนางมีชายชู้
(ท่านเค้าท์แห่งอาร์ตัว พระเชษฐาเขย
และท่านเค้าท์ฮาน แอกเซล เดอ เฟอเสน
หรือแม้กระทั่งว่าพระนางมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับสตรี
(โยลองด์ เดอ โปลาสตรง และเค้าท์เตส เดอ โปลินยัก)
มีการใช้จ่ายเงินสาธารณะอย่างสุรุ่ยสุร่ายเพื่อการบันเทิงเริงรมย์
และเป็นฝ่ายหนุนหลังออสเตรียที่ตอนนั้นถูกปกครองโดยพระเจ้าโจเซฟที่สอง
แห่งออสเตรีย พระเชษฐาของพระนาง แต่ก็ต้องกล่าวว่า ..

พระนางได้ทำทุกวิถีทางที่จะต่อสู้กับพวกต่อต้านออสเตรีย
ด้วยการปลดดยุคแห่งเอกุยยง และแต่งตั้งดยุคแห่งชัวเซิลขึ้นแทน
แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จ พระราชวังแวร์ซายร้างจากผู้คน
พวกนางสนมที่ราชินีหวาดระแวงได้หนีหน้าหายไป

เนื่องด้วยไม่สามารถสนับสนุนรายจ่าย
ที่เกิดจากชีวิตอันหรูหราในราชสำนักได้
ในที่สุด เมื่อวันที่ 19 ธันวาคม ค.ศ. 1778
มารี อองตัวเนตได้มีประสูติกาลพระธิดาองค์แรก
ที่มีพระนามว่า มารี-เทเรสแห่งฝรั่งเศส
(ชาตะ ค.ศ. 1778 - มรณะ ค.ศ. 1851)
หรือมีชื่อเล่นว่า "มาดามรัวยาล"

เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม ค.ศ. 1781
ก็ถึงคราวให้กำเนิดเจ้าชายหลุยส์-โจเซฟ มกุฎราชกุมาร
แต่ประสูติกาลเหล่านี้ไม่ได้ส่งผลดีแก่พระนางมารี อองตัวเนต
เนื่องจากมีผู้กล่าวหาว่าโอรสธิดานั้นไม่ได้มีเื้ชื้อสายของพระเจ้าหลุยส์ที่ 16
พระนางได้หันกลับมาใช้ชีวิตที่สนุกสนานเช่นเดิมอย่างรวดเร็ว
และได้เฝ้าดูการก่อสร้างหมู่บ้านชนบทที่พระราชวังแวร์ซาย
ให้เป็นฟาร์มขนาดเล็กที่พระนางเชื่อว่าทำให้ได้ค้นพบชีวิตชาวนาอันผาสุก
ต่อมาเมื่อวันที่ 27 มีนาคม ค.ศ. 1785
พระนางได้ให้กำเนิดพระโอรสองค์ที่สอง
มีพระนามว่าเจ้าชายหลุยส์-ชาร์ล ดำรงตำแหน่งดยุคแห่งนอร์มงดี

คดีสร้อยพระศอ

มารี อองตัวเนตในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1785
ได้เกิดเรื่องอื้อฉาวในคดีสร้อยพระศอของพระนางมารี อองตัวเนต
เมื่อนายโบห์แมร์เรียกร้องเงินจำนวน หนึ่งล้านห้าแสนปอนด์
จากองค์ราชินี เป็นค่าสร้อยคอเพชรที่พระคาร์ดินัล เดอ โรออง
เป็นผู้ว่าจ้างให้ทำขึ้นในนามของราชินี มารี อองตัวเนต
ยืนยันที่จะให้จับกุมพระคาร์ดินัล แล้วเรื่องก็แดงขึ้นมา
องค์กษัตริย์ได้มอบหมายให้รัฐสภาจัดการเรื่องนี้
ที่ในที่สุดก็ทราบตัวการ คือคู่รักที่อ้างว่าเป็นเค้าท์และเค้าท์เตสมอธ
ที่ไปหลอกลวงพระคาร์ดินัลโรอองผู้บริสุทธิ์อีกต่อหนึ่ง
แม้ว่าสมเด็จพระราชินีจะไ่ม่มีความผิดเช่นกัน
แต่ก็เสียพระเกียรติเป็นอันมาก

เมื่อพระนางขอให้พระมหากษัตริย์เบิกตัวพระคาร์ดินัลเดอ โนไอญ์
และให้ส่งตัวพระนางไปลี้ภัยในที่สังฆมณฑลแห่งหนึ่งของพระคาร์ดินัลนี้
มารี อองตัวเนตได้ทราบถึงชื่อเสียงที่เสื่อมเสียของพระนางในที่สุด
และได้พยายามตัดลดค่าใช้จ่ายต่างๆ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งค่าปรับปรุงพระตำหนักของพระนาง
ซึ่งก่อให้เกิดเรื่องอื้อฉาวระลอกใหม่ขึ้นในพระราชวัง
เมื่อพระสหายโปรดเห็นว่าพวกเขาไม่มีภาระหน้าที่อีกต่อไป

พระนางทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้
พระนางยังคงถูกวิพากษ์วิจารณ์ต่อไป
และได้รับการขนานพระนามว่า "มาดามหนี้ท่วมหัว"
และมีคนกล่าวหาพระนางว่าเป็นต้นเหตุของการต่อต้านรัฐสภา
ของพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 รวมทั้งการแต่งตั้งและถอดถอนรัฐมนตรีหลายคน
โดยไม่มีเหตุผลสมควร
อันที่จริงแล้ว ในปีค.ศ. 1788 พระนางเป็นผู้เรียกร้องให้พระเจ้าหลุยส์ที่ 16
ปลดนายโลเมนี เดอ เบรียนน์ผู้เสื่อมความนิยม
และแต่งตั้งนายชัค เนคแกร์ขึ้นแทน
แต่การกระทำดังกล่าวก็สายไปที่จะกอบกู้ชื่อเสียงคืนมา

การปฏิวัติฝรั่งเศส ค.ศ. 1789

ในปี ค.ศ. 1789 สถานการณ์ขององค์ราชินีเลวร้ายลงมาก
มีเสียงเล่าลือว่าคุณผู้ชาย
(พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 แห่งฝรั่งเศส ในอนาคต)
จะยื่นเรื่องต่อสภาบุคคลชั้นสูงในปี ค.ศ. 1787
เพื่อขอพิสูจน์สายเลือดของโอรสธิดาของกษัตริย์
ข่าวลือยังอ้างด้วยว่าองค์ราชินีได้ลี้ภัยไปอยู่ที่เมืองวัล-เดอ-กราซ
ชานกรุงปารีส บาทหลวงซูลาวี ได้เล่าไว้ใน
บันทึกประวัติศาสตร์และการเมืองในรัชสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ว่า
"พระนางได้นำเอาความโชคร้ายของสาธารณะชนไปกับพระนางด้วย
และทางราชสำนักก็มีชีวิตชีวาขึ้น
และได้รับการฟื้นฟูขึ้นโดยทันทีทันใด
จากการที่พระนางเสด็จแปรพระราชฐานเพียงอย่างเดียว"

เมื่อวันที่ 4 พฤษภาคม ค.ศ. 1789
ได้มีการจัดตั้งสภาที่ปรึกษาของกษัตริย์ขึ้น
ระหว่างพิธีมิสซาเพื่อการเิปิดสภาอย่างเป็นทางการ
สาธุคุณเดอ ลา ฟาร์ ผู้อยู่บนบัลลังก์สงฆ์
ได้กล่าวประนามมารี อองตัวเนตอย่างเปิดเผย
ด้วยการตีแผ่การใช้ชีวิตในราชสำนักอย่างหรูหราฟุ่มเฟือย
และยังกล่าวว่าผู้ที่รู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิตหรูหราดังกล่าว
ได้หลบไปหาความสำราญด้วยการ
ใช้ชีวิตเลียนแบบธรรมชาติอย่างไร้เดียงสา
อันเป็นคำประชดประชันแดกดัน
ด้วยการเปรียบเปรยถึงชีวิตในพระตำหนักเปอติ ทรีอานง
บ้่านไร่ในพระราชวังแวร์ซายที่พระเจ้าหลุยส์ที่ 16
สร้างขึ้นเพื่อมอบให้กับพระนางมารี อองตัวเนต
(ตามที่เขียนไว้ใน บันทึกเกี่ยวกับคณะสมาชิกสภา ของ อาเดรียง ดูเกสนัว)

เมื่อวันที่่ 4 มิถุนายน มกุฏราชกุมารพระองค์น้อยได้สิ้นพระชนม์ลง
ได้มีการจัดพิธีพระศพขึ้นที่วิหารน้อยซังต์-เดอนีส์
เพื่อหลีกเลี่ยงการใช้จ่ายที่ฟุ่มเฟือย
กิจกรรมทางการเมืองไม่อนุญาตให้เชื้่อพระวงศ์ไว้ทุกข์ได้อย่างสะดวกนัก
มารี อองตัวเนต ผู้ซึ่งปั่นป่วนพระทัยจากเหตุการณ์นี้
และเสียความเชื่อมั่นจากเหตุการณ์ในที่ประชุมสภาที่ปรึกษากษัตริย์
จึงปักใจเชื่อในแนวคิดต่อต้านการปฏิวัติ
ในเดือนกรกฎาคม พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ได้สั่งปลดนายชาก เนกแกร์
องค์ราชินีได้เผาเอกสารต่างๆ และรวบรวมเพชรนิลจินดาของพระนาง
และกราบทูลโน้มน้าวให้พระเจ้าหลุยส์ที่ 16
เสด็จออกจากพระราชวังแวร์ซายไปหลบ
ในปราสาทที่เป็นป้อมปราการแข็งแกร่งกว่านี้ ห่างไกลจากกรุงปารีส
หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1789
หน้งสือต่อต่านระบอบกษัตริย์ถูกแจกจ่ายไปทั่วกรุงปารีส
ผู้ใกล้ชิดพระนางถูกหมายหัว และพระเศียรของมารี อองตัวเนต
ถูกตั้งราคาไว้ มีคนกล่าวหาพระนางว่าต้องการลอบวางระเบิดรัฐสภา
และต้องการส่งทหารเข้ามาในกรุงปารีส

เมื่อวันที่ 1 ตุลาึคม ได้เกิดเรื่องอื้อฉาวครั้งใหม่ขึ้น
ขณะที่มีงานเลี้ยงพระกระยาหารโต๊ะยาวโดยเหล่าราชองครักษ์
จากพระตำหนักทหารขององค์กษัตริย์ เพื่อเป็นการเฉลิมฉลอง
ให้แก่กองทหารเรือจากฟลองเดรอที่เพิ่งกลับมาถึงกรุงปารีส
ได้มีการโห่ร้องถวายพระพรแก่องค์ราชินี อีกทั้งประดับประดา
สถานที่ด้วยธงชัยสีขาว และธงไตรรงค์ิ
ประชาชนในกรุงปารีสได้มีการวิพากษ์วิจารณ์
เกี่ยวกับงานพระราชพิธีนี้เป็นอย่างมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีการถวายช่อดอกไม้
ในขณะที่ประชาชนขาดแคลนขนมปัง

เมื่อวันที่ 5 ตุลาคม ขบวนประท้วงของเหล่าสตรี
ได้เดินทางมาถึงพระราชวังแวร์ซาย เื่พื่อเรียกร้องขอขนมปัง
โดยกล่าวว่าพวกเขากำลังเดินทางไปหา
คนทำขนมปังชาย (พระมหากษัตริย์) และคนทำขนมปังหญิง (องค์ราชินี)
รวมทั้ง บุตรชายของคนทำขนมปัง (มกุฎราชกุมาร)
ในเช้าวันรุ่งขึ้น ประชาชนผู้ลุกฮือติดอาวุธด้วยหอกและมีด
ได้บุกเข้าไปในพระราชวัง สังหารองครักษ์เพื่อเป็นการข่มขวัญเชื้อพระวงศ์
ทำให้บรรดาเชื้อพระวงศ์จำต้องเดินทางกลับกรุงปารีส
โดยมีกองทหารของมาร์กี เดอ ลา ฟาแยต
และเหล่าผู้ลุกฮือตามประกบ ระหว่างทาง
ได้มีผู้ข่มขู่องค์ราชินีโดยกาีรให้ทอดพระเนตรเชือกเส้นหนึ่ง
พร้อมกับกราบทูลว่าจะใช้เสาโคมในกรุงปารีส
แขวนคอพระนางด้วยเชือกเส้นนี้

ระบอบประชาธิปไตยโดยมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข

เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม
รัฐสภาแห่งชาติได้ประกาศให้พระเจ้าหลุยส์ที่ 16ครองราชย์
เป็นกษัตริย์แ้ห่งฝรั่งเศสที่ปกครองโดยระบอบประชาธิปไตย
พระองค์ได้ร่วมกับพระนางมารี อองตัวเนต
ขอความช่วยเหลือจากราชวงศ์ต่างประเทศ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งจาก พระเจ้าชาร์ลที่ 4 แห่งสเปน
และพระเจ้าโจเซฟที่ 2 แห่งออสเตรีย
พระเชษฐาของพระนางมารี อองตัวเนต
แต่กษัตริย์แห่งเสปนได้ตอบกลับอย่างคลุมเครือ
และเมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1790
พระเจ้าโจเซฟที่ 2 แห่งออสเตรียเสด็จสวรรคต
ลา ฟาแยตได้แนะนำอย่างเย็นชาให้มารี อองตังเนตหย่ากับกษัตริย์
ยังมีบางกระแสได้กล่าวอย่างเปิดเผยว่า
จะดำเนินคดีกับพระนางเรื่องมีชายชู้
และจับได้ว่าพระนางลอบเป็นชู้กับท่านเค้าท์ ฮาน แอกเซล เดอ เฟอร์เสน

ราวปลายปี ค.ศ. 1790

บารอน เดอ เบรอเตย ได้เสนอแผนการหลบหนี
ด้วยการหนีออกจาพระราชวังตุยเลอรี
และเข้ายึดป้อมปราการที่เมืองมงต์เมดี ให้กับชายแดน
องค์ราชินีต้องอยู่ตามลำพังพระองค์เองมา่กขึ้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังเดือนตุลาคม
ปีค.ศ. 1790 แมร์ซี-อาร์จองโต ได้ออกจากฝรั่งเศส
เพื่อไปรับตำแหน่งในสถานเอกอัครราชทูตแห่งประเทศเนเธอร์แลนด์
ในขณะที่พระเจ้าเลโอโปลด์ที่ 2 กษัตริย์องค์ใหม่แห่งออสเตรีย
พระเชษฐาอีกพระองค์ของมารี อองตัวเนต ปฏิเสธที่จะช่วยพระนาง

ในวันที่ 7 มีนาคม
ได้มีผู้จับได้ว่าแมร์ซี-อาร์จองโต ส่งจดหมายถึงพระนาง
และได้นำเรื่องใ้ห้คณะปฏิวัติดำเนินการ
จึงเกิดเป็นเรื่องอื้อฉาวขึ้นว่า นั่นเป็นหลักฐานว่า...
พระนา่งได้มีส่วนพัวพันกับ "คณะกรรมาธิการออสเตรีย"
และได้เจรจาจะขายชาติให้กับประเทศออสเตรีย

เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน กลุ่มก่้อการปฏิวัติได้บุกกรุงปารีส
ทันใดนั้นเอง ชาวกรุงปาีรีสก็พบว่ากษัตริย์กับราชินีได้หลบหนีไปแล้ว
แต่ลา ฟาแยตได้โน้มน้าวให้กลุ่มก่อการปฏิวัติเชื่อว่า..
กษัตริย์ถูกกลุ่มต่อต้านการปฏิวัติลักพาตัวไป
พระราชวงศ์ที่หลบไปนอกกรุงปารีสไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่้อไป
แต่โชคร้ายที่ราชรถของพวกพระเจ้าหลุยส์และพระนางมารี อองตัวเนต
มาถึงช้าไปกว่าสามชั่วโมง และเมื่อพวกเขามาถึงจุดนัดพบจุดแรก
ที่จุดแวะพักปงต์-เดอ-ซอม-เวสเลอ
กองทหารที่จะมาช่วยได้จากไปเสียแล้ว

โดยคิดว่าพระมหากษัตริย์เปลี่ยนพระทัย

ก่อนจะถึงเที่ยงวันเล็กน้อย ราชรถถูกจับได้ที่เมืองวาเรนน์-ออง-อาร์กอนน์
เนื่องจากเจ้าของจุดแวะพักจุดก่อนจำพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ได้
เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ไม่มีใครทราบว่าจะทำอย่างไรดี
และในขณะนั้นเอง ได้มีฝูงชนหลั่งไหลมาที่เมืองวาเรนน์
ท้ายที่สุด ราชวงศ์ที่กำลังถูกคุกคาม
ได้ถูกนำตัวกลับไปยังกรุงปารีส
ภายใต้บรรยากาศโหดร้ายอันเรียบเชียบเงียบงัน

ภายหลังเหตุการณ์ที่เมืองวาเรนน์

เมื่อพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ถูกไต่สวนโดยคณะผู้แทนของสภาแห่งชาติ
พระองค์ได้ตอบคำถามอย่างคลุมเครือ
คำตอบที่ถูกตีพิมพ์เผยแพร่ต่อสาธารณชนได้ก่อให้เกิดการวิพากษ์วิจารณ์
เป็นอย่างมาก จนมีกระแสเรียกร้องให้ถอดถอนพระองค์จากตำแหน่งกษัตริย์
ทางด้านพระนางมารี อองตัวเนตได้พบกับอองตวน บาร์นาฟ อย่างลับๆ
โดยต้องการโน้มน้าวให้พระเจ้าหลุยส์ที่ 16
ยอมรับตำแหน่งกษัตริย์ภายใต้การปกครองในระบอบประชาธิปไตย
ในที่สุด เมื่อวันที่ 13 กันยายน พระเจ้าหลุยส์ที่ 16
ก็ยอมรับระบอบประชาธิปไตย
และในวันที่ 30 กันยายน ได้มีการยุบสภาที่ปรึกษากษัตริย์
และตั้งสภานิติบัญญัติขึ้นมาแทนที่
แต่อย่างไรก็ดี ข่าวการทำสงครามกับราชวงศ์ของประเทศ
เพื่อนบ้านได้แพร่สะพัดไปทั่ว
ในบรรดาเชื้อพระวงศ์ของยุโรปทั้งหมด
ออสเตรียทำให้ชาวฝรั่งเศสรู้สึกกดดันที่สุด
ประชาชนจึงได้ลุกฮือขึ้นต่อต้านมารี อองตัวเนต
และเรียกพระนางว่าเป็น "นางปิศาจ"
หรือไม่ก็ "มาดามผู้เป็นปฏิปักษ์ต่อกฎหมาย"
และยังกล่าวโทษว่าพระนางเป็นผู้ทำให้เมืองหลวงนองไปด้วยเลือด

เมื่อวันที่ 3 สิงหาคม ค.ศ. 1792
คำแถลงการณ์แห่งบรุนส์วิก
ที่ได้รับแรงบันดาลใจส่วนใหญ่มาจากท่านเคานท์ ฮาน แอกเซล เดอ เฟอร์เสน
ได้จุดเพลิงแค้นของประชาชนชาวฝรั่งเศสได้สำเร็จในที่สุด
ประชาชนได้ลุกฮือขึ้นต่อต้านอำนาจรัฐ
เมื่อวันที่ 10 สิงหาคม ด้วยการบุกพระราชวังตุยเลอรี
พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 จำต้องลี้ภัยในสภาคณะปฏิวัติแห่งชาติ
ที่ต่อมาได้ลงคะแนนให้ถอดถอนพระองค์ชั่วคราว
และให้พระองค์เสด็จไปประทับที่คอนแวนต์ของนิกายเฟยยองต์
วันรุ่งขึ้น เชื้อพระวงศ์ก็ถูกนำตัวมาไว้ที่ห้องขังของโบสถ์
ระหว่างการสังหารหมู่เชื้อพระวงศ์ในเดือนกันยายน
เจ้าหญิงแห่งลอมบาลล์ถูกสังหารอย่างเหี้ยมโหดเพื่อเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู
และพระเศียรของเจ้าหญิงถูกเสียบไว้ที่ปลายหอก
และตั้งไว้นอกหน้าต่างห้องที่ประทับของพระนางมารี อองตัวเนต

ไม่นานต่อมา หลังจากที่สงครามได้เริ่มขึ้น
สภาคณะปฏิวัติได้ประกาศให้เชื้อพระวงศ์ตกอยู่ในฐานะตัวประกัน
ราวต้นเดือนธันวาคม ได้มีการค้นพบ "เสื้อเกราะเหล็ก"
ที่พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ใช้ซ่อนเอกสารลับของพระองค์
จึงจำเป็นต้องจัดการไต่สวนคดีขึ้นโดยมิอาจหลีกเลี่ยงได้
เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม สภาคณะปฏิวัติแห่งชาติฝรั่งเศส
ได้ลงมติให้ประหารกษัตริย์
ส่งผลให้พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ถูกประหารเมื่อวันที่ 21 มกราคม ค.ศ. 1793
ต่อมาในวันที่ 27 มีนาคม แมกซิมิเลียง เดอ โรปสปิแยร์ได้เรียกร้อง
กับสภาคณะปฏิวัติแห่งชาติฝรั่งเศสเป็นครั้งแรก
ให้จัดการกับราชินีอีกองค์ วันที่ 13 กรกฎาคม
องค์มกุฎราชกุมารก็ถูกลักพาตัวไปจากพระมารดา
และถูกมอบให้อยู่ในความดูแลของอองตวน ซิมง
ช่างทำรองเท้า และในวันที่ 2 สิงหาคม ก็ถึงคราวที่พระนางมารี อองตัวเนต
ถูกพรากจากเหล่าเจ้าหญิงและนำตัวไปยังทัณฑสถานกรุงปารีส
การไต่สวนพระนางจะเริ่มต้นในวันรุ่งขึ้น

การพิจารณาคดี

วันที่ 3 ตุลาคม ค.ศ. 1793
มารี อองตัวเนตถูกตั้งข้อหาโดยศาลปฏิวัติ
โดยฟูกิเยร์-ทังวิลล์ ผู้ฟ้องร้องแทนประชาชน
หากแม้นว่าการพิจารณาคดีของพระเจ้าหลุยส์ที่ 16
ยังคงไว้ซึ่งกระบวนการยุติธรรม การพิจารณาคดีของราชินีมิได้เป็นเช่นนั้นเลย
ได้มีการทำสำนวนฟ้องขึ้นอย่างรวดเร็ว
และเป็นเอกสารที่ไม่สมบูรณ์ เนื่องจากนายฟูกิเยร์ เดอ ทังวิลล์
ไม่สามารถหาเอกสารของพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 พบทุกชิ้น
และเืพื่อให้สามารถตั้งข้อกล่าวหาแก่พระนางมารี อองตัวเนตได้
เขามีแผนที่จะให้มกุฎราชกุมารขึ้นให้การต่อศาลในทางเป็นปฏิปักษ์ต่อพระมารดา
ซึ่งต่อหน้าศาล มกุฎราชกุมารพระองค์น้อยได้กล่าวหาพระมารดา
และพระมาตุจฉาว่้าเป็นผู้สอนให้พระองค์สำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง
และบังคับให้เล่นเกมสวาท พระนางมารี อองตัวเนต

ผู้เสื่อมเสียพระเกียรติได้เรียกราชเลขามาขึ้นให้การ
พระนางพ้นจากการถูกรุมประชาทัณฑ์ได้อย่างเส้นยาแดงผ่าแปด
แต่พระนางยังถูกตั้งข้อกล่าวหาอีกว่า...
สมรู้ร่วมคิดกับประเทศมหาอำนาจต่างชาติ
และเมื่อพระนางยังคงยืนกรานความบริสุทธิ์
นายแอร์มานน์ ประธานศาลปฏิวัติ ได้กล่าวว่าพระนางเป็น
"ตัวการสำคัญที่ผลักดันให้เกิดการทรยศต่อหลุยส์ คาเปต์"
คดีนี้จึงกลายเป็นการพิจารณาคดีของทรราชไป

บทนำของสำนวนฟ้องยังกล่าวอีกด้วยว่า:
"จากการพิจารณาเอกสารทั้งหมดที่ยื่นโดยผู้ฟ้องร้องแทนประชาชน
ผลปรากฏว่า ในบรรดาราชินีทั้งหลาย เป็นต้นว่า
เมสซาลีน บรูเนอโอ เฟรเดกองด์ และมารี เดอ เมดิซี
ที่เมื่อก่อนเรายอมรับว่าเป็นราชินีของฝรั่งเศส
ผู้ซึ่งมีชื่อเสื่อมเสียไม่อาจลบล้างได้จากประวัติศาสตร์
นับได้ว่ามารี อองตัวเนต หญิงหม้ายของหลุยส์ คาเปต์
เป็นผู้มีความละโมบเป็นที่สุด
และเป็นหายนะอันใหญ่หลวงของชาวฝรั่งเศส

"พวกพยานที่จัดหามาดูไม่ค่อยน่าเชื่อถือเท่าที่ควร
พระนางมารี อองตัวเนตให้การตอบว่า พระนาง
"เป็นเพียงแค่ภรรยาของพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 เท่านั้น
และพระนางก็ทำอะไรตามพระทัยของพระนางเอง"
นายฟูกิเยร์-ทังวิลล์ ได้เรียกร้องให้ประหารพระนาง
และกล่าวหาว่าพระนางเป็น "ศัตรูอย่างเปิดเผยของชาติฝรั่งเศส"

ทางด้านนายทรองซง-ดือคูเดรย์ และนายโชโว-ลาการ์ด
ทนายความสองคนของพระนางมารี อองตัวเนต
ยังหนุ่มและขาดประสบการณ์
อีกทั้งยังไม่ได้เห็นเอกสารฟ้องก่อนขึ้นว่าความ
ทำได้แค่เพียงอ่านออกเสียงบันทึกไม่กี่หน้าที่ตนได้จดเอาไว้
มารี อองตัวเนตจึงถูกตัดสินประหารชีวิตในข้อเป็นทรราชขั้นร้ายแรง
เมื่อวันที่ 16 ตุลาคม ประมาณเวลาสี่นาฬิกาของรุ่งเช้า

ในวันเดียวกันนั้นเอง เมื่อเวลาสิบสองนาฬิกาสิบห้านาที
พระนางถูกประหารด้วยกิโยติน
หลังจากที่ได้ปฏิเสธจะสารภาพบาปกับบาทหลวงที่คณะปฏิวัติจัดหาให้
ศพของพระนางถูกฝังในหลุมฝังศพลา มาเดอเลน
บนถนนอองจู-ซังต์-ตอนอเร ต่อมาเมื่อวันที่ 18 มกราคม ค.ศ. 1815
พระศพของพระนางถูกขุดขึ้นมา และถูกย้ายไปฝังไว้ที่วิหารซังต์ เดอนีส์
เมื่อวันที่ 21 มกราคม

คำคม
เมื่อประชาชนผู้ยากไร้ตะโกนบอกพระนางมารี อองตัวเนตว่า
"พวกเราหิว!!!" พระนางตอบว่า "เอาขนมบริออชให้พวกเขากินสิ จะได้เงียบกัน
(บริออชเป็นขนมปังถ้วยฟูของฝรั่งเศสที่มีราคาแพงกว่าขนมปังแบบพื้นๆมาก)

สร้างโดย:

สุภาวดี ปิ่นเจริญ เลขที่ 34 ม.6/1 โรงเรียนสตรีศรีสุริโยทัย

แหล่งอ้างอิง:

http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A1%E0%B8%B2%

ล็อกอิน เพื่อแสดงความคิดเห็น |

อ่าน 4253 ครั้ง |

Tags: ช่วงชั้น 4 (ม.4-6), สังคม ศาสนา วัฒนธรรม

Thaigoodview

ของขวัญ ของที่ระลึก Miori Jung Handmade

ช่วยด้วยครับ
นักเรียนที่สร้างบล็อก กรุณาอย่า
คัดลอกข้อมูลจากเว็บอื่นทั้งหมด
ควรนำมาจากหลายๆ เว็บ แล้ววิเคราะห์ สังเคราะห์ และเขียนขึ้นใหม่
หากคัดลอกทั้งหมด จะถูกดำเนินคดี
ตามกฎหมายจากเจ้าของลิขสิทธิ์
มีโทษทั้งจำคุกและปรับในอัตราสูง

ช่วยกันนะครับ
ไทยกู๊ดวิวจะได้อยู่นานๆ
ไม่ถูกปิดเสียก่อน
ขอขอบคุณในความร่วมมือครับ

อ่านรายละเอียด

ด่วน...... ขณะนี้
พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2558
มีผลบังคับใช้แล้ว
ขอให้นักเรียนและคุณครูที่ใช้งาน
เว็บ thaigoodview ในการส่งการบ้าน
ระมัดระวังการละเมิดลิขสิทธิ์ด้วย
อ่านรายละเอียดที่นี่ครับ

โรงเรียนเครือข่ายจัดกิจกรรม บล็อก(Blog) เครื่องมือสำหรับครูยุคใหม่ เพื่อใช้ในการจัดการเรียนรู้

เปลี่ยนชื่อผู้ใช้งาน/เพิ่มพื้นที่เก็บภาพ

สมาชิกที่ออนไลน์

ขณะนี้มี สมาชิก 0 คน และ ผู้เยี่ยมชม 443 คน กำลังออนไลน์

Copyright © 2000-2024 thaigoodview.com | ออกแบบและพัฒนาระบบโดย ไทยกู๊ดวิวดอทคอม
สงวนสิทธิ์ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-Noncommercial-Share Alike 3.0 Unported License.
ท่านสามารถนำเนื้อหาไปใช้ แสดง ดัดแปลง เผยแพร่ โดยต้องอ้างอิงที่มา ห้ามใช้เพื่อการค้า และต้องใช้สัญญาอนุญาตชนิดเดียวกันนี้ไปกับงานดัดแปลงต่อยอดที่เผยเผยแพร่ต่อ

Marie Antoinette

นำทาง

สมาชิกที่ออนไลน์