หน่วยความจำหลัก

หน้าที่ของหน่วยความจำหลัก

 หน่วยความจำหลัก มีหน้าที่ ในการเก็บ ข้อมูล และโปรแกรม ที่จะให้ ซีพียู เรียกไป ใช้งานได้
 หน่วยความจำหลัก เป็นอุปกรณ์ ที่ทำมาจาก ไอซี เช่นเดียวกัน วงจร หน่วยความจำ เก็บข้อมูล ในรูปตัวเลข ฐานสอง ซึ่งก็ คือสัญญาณ ทางไฟฟ้า การเก็บข้อมูล จะเก็บรวมกัน เป็นกลุ่ม เช่น 8 บิต รวมกัน เป็น 1 ไบต์ หน่วยความจำ จะมีที่เก็บได้ เป็นจำนวนมาก เช่นใน เครื่องคอมพิวเตอร์ มีหน่วย ความจำหลัก 8 เมกะไบต์ หมายถึง สามารถ เก็บข้อมูล หรือคำสั่งได้ 8 x 1024 x 1024 ไบต์ นั่นเอง (ประมาณ 2000 หน้ากระดาษ)
 การเก็บข้อมูล ในหน่วยความจำเก็บ โดยกำหนด ตำแหน่งที่อยู่ข้อมูล (address) ซีพียู จะเขียน หรืออ่านข้อมูล ในหน่วยความจำ ต้องอ้าง ตำแหน่งที่อยู่ โดยปกติ ซีพียู จะอ้างอิง ข้อมูลที่ ตำแหน่งที่ อยู่ใดๆ ได้ทันที การอ้าง ตำแหน่ง ที่อยู่ข้อมูล แบบนี้ เรียกว่า การเข้าถึง โดยสุ่ม (random access)

     ประเภทหน่วยความจำหลัก :
(1) แรม (Random Access Memory : RAM)
แรม (Random Access Memory : RAM

เป็น หน่วยความจำ ที่เก็บข้อมูล สำหรับใช้งาน ทั่วไป การอ้างอิง ตำแหน่ง ที่อยู่ของ ข้อมูลใดๆ เพื่อการเขียน และการอ่าน จะกระทำ แบบการ เข้าถึง โดยสุ่ม คือเรียกไป ที่ตำแหน่งที่อยู่ ข้อมูลใดก็ได้ หน่วยความจำนี้ เรียกว่า แรม หน่วยความจำ ประเภทนี้ จะเก็บข้อมูล ไว้ตราบเท่าที่ กระแสไฟฟ้า จ่าย ให้วงจร หาก ไฟฟ้าดับ เมื่อไรข้อมูล ก็จะสูญหาย ทันที

(2) รอม (Read Only Memory : ROM)

รอม (Read Only Memory : ROM)

 เป็น หน่วยความจำ อีกประเภทหนึ่ง ที่มีการ อ้างอิงตำแหน่ง ที่อยู่ข้อมูล แบบเข้าถึง โดยสุ่ม หน่วยความจำ ประเภทนี้ มีไว้ เพื่อบรรจุ โปรแกรม สำคัญบางอย่าง เพื่อว่าเมื่อ เปิดเครื่องมา ซีพียู จะเริ่มต้น ทำงาน ได้ทันที ข้อมูล หรือโปรแกรม ที่เก็บไว้ในรอม จะถูกบันทึก มาก่อนแล้ว ผู้ใช้ไม่สามารถ เขียนข้อมูลใดๆ ลงไปได้ แต่สามารถ อ่านข้อมูล ได้อย่างเดียว ข้อมูลหรือ โปรแกรม ที่อยู่ใน รอมนี้จะ อยู่อย่างถาวร แม้จะ ปิดเครื่อง ข้อมูล หรือโปรแกรม ก็จะไม่ถูกลบไป
 ใน ไมโครคอมพิวเตอร์ แต่ละเครื่อง อาจมีขนาดของ หน่วยความจำหลัก ได้แตกต่าง กันตาม แต่ความต้องการ ปัจจุบัน เครื่องไมโครคอมพิวเตอร์ มีหน่วยความจำ ที่มีความจ ุมากขึ้น เพื่อให้ สามารถบรรจุ โปรแกรม ขนาดใหญ่ได้